Κυριακή 15 Μαρτίου 2009

Νωε (επεισόδιο 9)

-Για πές στον πουπουλένιο,πώς αισθάνεσαι σήμερα βοηθέ μου?ρώτησε με πατρικό ενδιαφέρον τον σταυρωμένο ο ξυλουργός
-μια χαρά αφεντικό,μόνο που κατουριέμαι γαμώτο και φοβάμαι μη λερώσω το μακρύ μου σώβρακο..
-μα σου έχω αξεσουάρ την κύστη απ αγελάδα που βρίσκεται δεμένη ανάμεσα στα πόδια σου.
-θέλω και κακάάάάά..
-με τα κακά πως την βγάζει ο έρμος ?ρώτησε αηδιασμένος ο Αδικιήλ
-α,στο ακριβό μοντέλο έχει μια τρύπα στο πίσω μέρος του σταυρού,στην θέση που ακουμπάει ο ποπός του.Εκεί πίσω είναι κρεμασμένη μια άλλη κύστη από γελάδα επίσης.Μια σκατιέρα να πούμε,που με την προέκταση από μια αντεριά χοίρου καταλήγει σ ένα μικρό λάκο αποχέτευσης.Super μοντέλο σου λέω !
-διψάωωωωωωωωωω..φώναξε ο σταυρωμένος πλαταγίζοντας την ξεραμένη γλώσσα του
Τότε ο ξυλουργός βύθισε ένα σπόγγο που ήτανε δεμένος σ ένα καλάμι και τον ακούμπησε στην γλώσσα του σταυρωμένου
-και στο φτηνό μοντέλο,πως τους ξεδιψάτε μάστορα¨?ρώτησε παραπαίοντας από την φρίκη ο αγγελιαφόρος
-τους μπουγελώνουμε κι ότι προλάβουνε να πιούνε..
Κατόπιν απευθύνθηκε προς τον βοηθό του που απολάμβανε το φρέσκο νεράκι με την ησυχία του
-για πες λοιπόν στον φτερωτό από δώ,είσαι ευχαριστημένος με τα αξεσουάρ του σούπερ μοντέλου μας?
-ούύύύύύ..δυο μέρες εδώ πάνω τα απολαμβάνω με την ησυχία μου,όμως τωρα θέλω να κάνω τσίσα μου και ντρέπομαι μπροστά στον ξένο
-καλά, καλά εγώ θ αποχωρήσω είπε ο Αδικιήλ με τα μάτια έξω από τις κόγχες και έτρεξε βιαστικά να κάνει εμετό σε μια γωνιά της αυλής
-λοιπόν όλα καλά όπως είδες,είπε ο ξυλουργός ακολουθώντας τον κατά πόδας στο εσωτερικό του εργαστηρίου που έσπευσε να καταφύγει μακριά από το αποτρόπαιο θέαμα
-μα τι κάνεις εκεί?ψέλλισε ο αγγελιαφόρος βλέποντας τον ξυλουργό με μια μεζούρα στα χέρια
-για τέντωσε τα χέρια και τα φτερά σου και μη μου κάνεις τον δύσκολο.Κάθε σταυρό τον κόβουμε στα μέτρα του κάθε πελάτη για να μη χαλαλίζουμε τσάμπα ξύλο,εξήγησε στον εμβρόντητο Αδικιήλ που δεν μπορούσε να πιστέψει σ αυτά που άκουγε και έβλεπε.Ξαφνικά λες και βγήκε από λήθαργο έβγαλε φωνή μεγάλη,κραδαίνονοντας την ρομφαία του
-άκουσε να δείς ξυλουργέ δεν ήρθα να σταυρωθώ αλλά για να φτιάξω ένα σκάφος,κατάλαβες επι τέλους ζωντόβολο?
-αααα,πές το μου φτερωτέ μου!Τζάμπα η ξενάγηση γαμώτο.
Κατόπιν στράφηκε προς τους Σήμ και Ιαφέθ που εντω μεταξύ είχανε κάνει άνω κάτω το εργαστήρι,πετώνταςο ένας στον άλλο χούφτες από πριονίδι και ήτανε δύσκολο να δεί κανείς ακόμα και τα μάτια τους
Για ελάτε στο θείο δίδυμα μια που είσαστε εδώ να σας πάρω μέτρα..
Οι Σήμ και Ιαφέθ μόλις το άκουσαν έτρεξαν χαρούμενοι προς το μέρος του,φωνάζοντας ¨¨μέτρα,μέτρα,μέτρᨨ
-ο Αδικιήλ τα έχασε με την προθυμία των δίδυμων να τους πάρει μέτρα ο ξυλουργός και τους ζήτησε να του εξηγήσουνε τι το θέλουνε τον σταυρό για πάρτυ τους
-εκείνα τότε με αφοπλιστική αθωότητα του εξήγησαν ¨¨κάθε σταυρός έχει δύο ξύλα,έτσι δεν είναι?¨¨
-ναι έτσι είναι έγνεψε καταφατικά ο αγγελιαφόρος
-άρα καθε ξύλο του σταυρού παίρνει δυο απάνω.
-δεν καταλαβαίνω τίποτα,μονολόγησε ο Αδικιήλ σαστισμένος,.Ξέρω πως κάθε σταυρός παίρνει ένα άτομο κι όχι δύο..
-Είμαστε εμείς οι δυό,ο μπαμπας ο Νώε και ο αδελφός μας ο Χάμ,δηλάδή τέσσερις.
-Δηλαδή σ ένα σταυρό τέσσερα άτομα,με δουλεύετε παληόπαιδα?
-Τότε πήρε τον λόγο ο ξυλουργός και χαχανίζοντας εξήγησε στον Αδικιήλ ¨¨θέλουνε τα δυο ξύλα του σταυρού για να κάνουνε τραμπάλα ανα δύο,ο Χάμ με τον Νώε και ο Ιαφέθ με τον Σήμ.Αυτό μου ζητανε τα παλιόπαιδα όταν σπάνε τους προηγούμενους σταυρούς τους
-μα εσύ τους πήρες μέτρα για δύο σταυρούς και όχι για έναν.Δεν καταλαβαίνω τίποταααααα.. ,φώναξε με απόγνωση ο αγγελιαφόρος
-Χαζούλη φτερωτέ,!Τούτοι δώ ,πάντα έχουνε στην άκρη άλλον ένα σταυρό για εφεδρεία ,συμπλήρωσε ο ξυλουργός,αρχίζοντας το κόψιμο των ξύλων
-δηλαδή σπάσανε και τον εφεδρικό σταυρό τους?
-πώς φαίνεσαι πώς δεν είσαι της οικογένειας,απάντησε ο ξυλουργός ,ξεσπώντας σε χαχανητά μαζί με τα δίδυμα
-Παραιτούμαιιιιιιιι!

Marakos

συνεχίζεται

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου