Νωε(επεισόδιο 15)

Η άφιξη του Ναυαγιήλ στη Μέση Γή ,έγινε μετα βαΐων και κλάδων και εν μέσω αλαλαγμών και τυμπανοκρουσιών. Όλοι βγήκανε από το καλαμόσπιτο του Νώε για να τον προϋπαντήσουν, καθώς σαν προσάρακτος είχε γίνει πλέον μύθος τοις πάσοι .Ο Νώε φορώντας τον καλό του χιτώνα και έχοντας ξοπίσω του τα παιδιά του ,τον οδήγησε στην ράμπα της κιβωτού για να επιθεωρήσει το εσωτερικό του σκάφους.
-σύντροφε, το σπίτι μου και δικό σου σπίτι,η γυναίκα μου και δικιά σου γυναίκα είπε γεμάτος σεβασμό ο Νώε,σκύβοντας το κεφάλι μπροστά του
-δεν ήρθα για σπίτι,αλλά για να δώ κομματάκι τη γυναίκα σου,του είπε κλείνοντας του πονηρά το μάτι..
-αΝώετηηηηηη,έλα δω μωρή στη ράμπα να σου κάνει μάτι ο προσάρακτος
-με φώναξες βρε αρχικερατά της μέσης Γής?
-λίγα λόγια μωρή!Σίμωσε να σε επιθεωρήσει ο έσχατος των έσχατων ..
-αααα…εσύ ,κάπου σε ξέρω κυράτσα,είπε ο Ναυαγιήλ προσπαθώντας να θυμηθεί..
-και γώ σε θυμάμαι καπετάν πατωτέ,..ξέχασες πόσες φορές με άδειασες απ την αιώρα σου, όταν έδενες στο λιμάνι της μεγάλης λίμνης?
-α τώρα θυμήθηκα,¨¨η κυρία του λιμανιού¨που ξεχαρμάνιαζες τσάκα τσάκα τα πληρώματα.
-και τι πάει να πεί αυτό βρε πουπουλοβρεγμένε,ξέρεις πόσες δα κυρίες του καλού κόσμου το κάνουνε και μάλιστα αδήλωτες?
-κρίμα,από τότε πουγινα αγγελιαφόρος,μου τάκοψε ο Υψιστος,είπε ο Ναυαγιήλ με ύφος θλιμμένο
-ώστε γκέι μας κατάντησες λοιπόν?είπε εμβρόντητη η αΝωετη, αποστρέφοντας το πρόσωπο της
-αΝώετη,δεν κατάλαβες καλά, ..εμείς οι αγγελιαφόροι δεν έχουμε πια φύλλο ..
Ο Νώε μ όλα αυτά που άκουγε,ένοιωθε πολύ περήφανος για την πρώτη ¨¨Κυρία του λιμανιού¨¨, δηλαδή τη γυναίκα του
-ώστε βολεύτρα και εργατική η αΝωετή μου?..ψιθύρισε στο αυτί του Ναυαγιήλ..
-και με περιποίηση αγαθέ μου άνθρωπε,..τρείς τρείς μας ξεπέταγε..πρώτο πράγμα σου λέω τυχερέ..
-να ρωτήσω κάτι τις,είπε ο Νώε φουσκώνοντας σαν παραγεμισμενη γαλοπούλα..
-και βέβαια να ρωτήσεις..
-γιατί θέλεις ξανά να επιθεωρήσεις την γυναίκα μου,αφού την επιθεώρησες τότες?
-Θέλω να δώ αν ακόμα διατηρεί εκείνα τα τροφαντά μεμέδια..
-τι είπες βρέ φουνταρισμένε,είπε ο Νώε οργισμένα.Τα μεμέδια της γυναίκας μου βρέέέέ΄..
-αχ άντρα μου,να ήξερες πόσο πέραση είχανε τα μεμέδια μου στο λιμάνι....ψέλλισε βραχνά και με σέξ απήλ εκείνη και στη συνέχεια στράφηκε προς τον αγγελιαφόρο βγάζοντας τα έξω σε κοινή θέα
-πως τα βλέπεις Ναυαγιήλ,σου κάνουνε ακόμα?
-ούύύύύ.., εξακολουθούν να είναι λειτουργικά,όπως τότε..
-για ξηγείστε μου περικαλώ,τι λέτε τόση ώρα?.ψέλλισε ο Νώε κοιτάζοντας τους καχύποπτα…Μήπως κάτι τις εκ του πονηρού?
-μπά και να σου πώ δεν θα καταλάβεις γρί,μιας και δεν ξέρεις από ναυτοσύνη αγαθέ άνθρωπε..
-τι δουλεία έχει η ναυτοσύνη βρέ με τα μεμέδια της γυναίκας μου?
-έχει και παραέχει,για ξήγα του αΝώετη, μπάς και καταλάβει ο ξενέρωτος σου..
-να πώς να το πώ καλέ μου,κομπιάζω απο τόσους κόμπους...
-τι σου κάνανε μωρή στα λιμάνια αυτοί οι ανώμαλοι?..μήπως ¨¨παρενόχλησ稨όπως λέν οι γραμματιζούμενοι?
Τότε ο Ναυαγιήλ πήρε τον λόγο,καθώς τα πράγματα αρχίσανε να παίρνουνε άσχημη τροπή και όλοι τους ήτανε έτοιμοι να τον μουντάρουνε..
-να σου ξηγήσω εγώ λοιπόν,αλλά μη καραφλιάσεις ,μου το υπόσχεσαι?
-εγώ να καραφλιασω βρε?,Εσένα θα ξεπουπουλιάσω μωρέ και μετά θα σε φουντάρω μαζί με τις άγκυρες σου..
-άκουσε λοιπόν!Θα στο πώ με ναυτική ορολογία και με τάκτ.Την αΝώετη την είχαμε για ..σημαδούρα, και δέναμε πάνω της τρείς τρείς..το έπιασες το υπονοούμενο?
-αμέέ,! Και μείς εδώ την έχουμε για φλοτέρ στο οικογενειακό καζανάκι,είπε περιχαρής ο Νώε, σπεύδοντας να μπει πρώτος στην κιβωτό.

Marakos

συνεχίζεται