Νωε (επεισόδιο 3)

Οι δύο αγγελιαφόροι προσπάθησαν να εξηγήσουν στο Νώε το σχέδιο που τους έδωσε ο πλάστης, προκειμένου να χτίσει ένα μεγάλο σκάφος για εκείνο και την οικογένεια του αλλά και για τα ζώα που θα έβαζαν μέσα σε ζευγάρια από κάθε είδος ,προκειμένου να την σκαπουλάρουν απ το τσουνάμι που θα έπνιγε τα πάντα στη Μέση γή.
Ο δεύτερος αγγελιαφόρος με ειδικότητα στη ναυπηγική ,άνοιξε τα κιτάπια του εξηγώντας αναλυτικά στο Νώε πως θα γινότανε αυτό."βλέπεις αυτή την κάτοψη καλέ μας Νώε?"είπε δείχνοντας του σ ένα πάπυρο το σκαρίφημα τους σκάφους.."τι ειναι "κάτοψη" φτερωτέ μου,δεν καταλαβαίνω τίποτις".Είπε ο Νώε χώνοντας τα δάχτυλα του στα βουλωμένα απ την απλυσιά αυτιά. του.
Φυσιολογικό το ερώτημα σου αγαθέ άνθρωπε,είπε απαντωντας στο ερωτημα του ο αγγελιαφόρος.
"Είναι αυτό που βλέπουμε απο πάνω προς τα κάτω ευσεβή γέροντα" συμπλήρωσε"¨Μα αυτό που βλέπω απο πάνω πρός τα κάτω ,είναι τα ποδάρια μου φτερωτέ μου"απάντησε ο Νώε μ ένα ηλίθιο χαμόγελο που σπάει τα νεύρα ακόμα και των αγγέλων.
Ο αγγελιαφόρος όμως δεν έχασε την ψυχραιμία του και συνέχισε.." κάτοψη, είναι μια ζωγραφιά που την βλέπεις σαν να βρίσκεσαι πάνω σ ένα λόφο κι αυτή να βρίσκεται κάτω από το λόφο,δηλαδή να την βλέπεις από πάνω¨¨ Στο άκουσμα για το λόφο,ο Νώε έβαλε φτερά στα ποδάρια του και έσπευσε σ ένα ύψωμα λιγα πόδια πιο κείθε,καλόντας τον αγγελιαφόρο να τον ακολουθήσει.¨¨φέρτε μου τώρα την κάτοψη,να την δώ από δω πάνω,είπε περιμενοντας να ανοίξουνε τον πάπυρο στη βάση του λόφου,για να την δεί από πάνω προς τα κάτω.
Τότε παρενέβη ο άλλος αγγελιαφόρος και τον κάλεσε με πολύ τάκτ να κατέβει απο κει πάνω,για να του εξηγήσει με άλλο τρόπο.Κατόπιν αφού άνοιξε τον πάπυρο και τον στέριωσε με τέσσερις πέτρες στο χώμα ,ζήτησε απ τον Νώε να γαντζωθεί πάνω του και πετώντας να δούνε την κάτοψη από ψηλά.¨¨κατάλαβες τώρα,τι εννοούσα κάτοψη σεβάσμιε Νώε?¨¨είπε μετα την προσγειωσή τους.
Ο Νώε έμεινε για λιγο σκεπτικός και στη συνέχεια είπε ξεσπώντας σε γέλια. "Κατάλαβα βρε φτερωτοί μου,αυτό που είδα από εκεί ψηλά ήταν η στέγη της καλαμοκαλύβας μου που χρειάζεται μπαλώματᨨ
Τελικά με τα πολλά,καλέσανε τον πρώτο του γιό για να μπορέσουνε να συνενοηθούνε επι τέλους.Νάσου λοιπόν το παλικάρι μπροστά τους,καμαρωτό, καμαρωτό και με ύφος διανοούμενου.
"Γειά σας φτερόμαγκες ,ανώμαλη προσγείωση να πούμε?"Οι δυο αγγελιαφόροι βγάλανε τότε μια φωνή αναστεναγμού."Επι τέλους κάποιος νοήμονας και μάλιστα με πηγαίο χιούμορ ¨¨
"Πως σε λένε νεαρέ μου"?,ρώτησε ανυπόμονα ο πρώτος Αγγελιαφόρος τον νεαρό που φαινότανε πιο ξύπνιος απ τον πατέρα του."Με λένε Χάμ πουπουλένιοι,πείτε μου τώρα τι θέλετε να μου δείξετε,που δεν σκαμπάζει ο ντάντυ μου"."'βλέπεις νεαρέ μου τούτο το σχέδιο,καταλαβαίνεις τί δείχνει?"είπε ανοίγοντας μπροστά του τον πάπυρο με την κάτοψη του σκάφους.Ο νεαρός τότε αφού την περιεργάστηκε για μισή μέρα,τους έδωσε να καταλάβουνε ότι είχε πιάσει πλήρως στο νόημα,ζητώντας τους μάλιστα ανυπόμονα και τις λεπτομέρειες για το κατασκευαστικό μέρος.
"Άκουσε λοιπόν,αυτό που θα χτίσετε θάχει μήκος 300 πήχεις,φάρδος 50 και ύψος 30 και πάνω απ όλα δεν θα μπάζει νερά"συνεχισε ο αγγελιαφόρος."μωρέ όλα καλά, αλλά δεν κατάλαβα κάτι τις δικέ μου,είπε ο Χάμ ξύνοντας το τσερβέλο του."τι δεν κατάλαβες νεαρέ?" ρώτησαν με απορία οι αγγελιαφόροι...."'μα πώς δεν θα μπάζει νερά χωρίς κεραμίδια να πούμε?¨¨
συνεχιζεται-
marakos