Κυριακή 15 Μαρτίου 2009

Νωε(επεισόδιο 16)

Τελικά ο Ναυαγιήλ τα κατάφερε να συνεννοείται μια χαρά με τους λωλούς της οικογένειας Νώε,δίνοντας τους την εντολή πρώτα απ όλα να φτιάξουνε μια άγκυρα για την κιβωτό .
-τί την θέλουμε την άγκυρα Ναυαγιήλ, μπορείς να μου πείς?,ψέλλισε ανόρεχτα ο Χάμ ο πρωτότοκος γιός του Νώε ,προσπαθώντας μ ένα καλέμι να την σχηματοποιήσει πάνω σε μια ακατέργαστη μεγάλη πέτρα.
-μα και βέβαια την θέλουμε φίλε μου,δεν έχεις ακούσει να λένε ¨¨ρίξε άγκυρα ¨¨επεξήγησε στον εμβρόντητο Χάμ,που προσπαθούσε να βάλει το λειψό μυαλό του σε τάξη
-αφού το λές εσύ καπετάν τρομάρα,κάτι τις θα ξέρεις παραπάνω ψέλλισε εκείνος συνεχίζοντας το σκάλισμα της πέτρας
Αφού τελικά ολοκληρώθηκε η κατασκευή της πέτρινης άγκυρας,βάλανε τα δίδυμα σαΐνια ,δηλαδή τον Σήμ και τον Ιαφέθ,ν ανοίξουν μια τρύπα για να περνάει το σχοινί που θα την δένανε
Εκείνα χασκογελώντας ηλίθια,άρχισαν τότε με τα καλέμια ν ανοίγουν την τρύπα,ο ένας απ την μια μεριά κι ο άλλος απ την άλλη για εξοικονόμηση χρόνου.Μία πολύ έξυπνη τακτική που όμως..είχε σαν αποτέλεσμα ν ανοίξουνε δυο τρύπες αντί για μία,αφού δεν κατάλαβαν πως έπρεπε να συγκλίνουν ώστε να συναντηθούν στο κέντρο της, ανοίγοντας μία και μοναδική τρύπα.
-Τέλος πάντων είπε ο Ναυαγιήλ,δυο πόρτες έχει η ζωή,γιατί να μην έχει δυο τρύπες και η άγκυρα μας.Εμπρός λοιπόν τώρα να την ανεβάσουμε στο κατάστρωμα κι από εκεί να την φουντάρουμε κάτω..
-μα δεν έχουμε θάλασσα να την φουντάρουμε πρόσθεσε αμήχανα ο Νώε καθώς τους έβλεπε να κουβαλάνε αγκομαχώντας όλοι μαζί την βαριά πέτρινη άγκυρα στις σκάλες που έβγαζαν στο κατάστρωμα.
-σημασία έχει ν ακολουθούμε τους κανονισμούς,εξήγησε ο Ναυαγιήλ με στόμφο,δίνοντας κατόπιν την εντολή να την φουντάρουνε στο κενό.
Η μεγάλη πέτρα έπεσε με γδούπο μπροστά στα πόδια του Νώε που βρισκότανε στο έδαφος και παρακολουθούσε τα δρώμενα, ανοίγοντας ένα μεγάλο κρατήρα μπροστά στα έκπληκτα μάτια όλων τους
Όμως κάτι είχε ξεχάσει ο Ναυαγιήλ στην όλη διαδικασία και ανοίγοντας τον πάπυρο με τις ¨¨οδηγίες προς ναυτιλομένους¨¨ διαπίστωσε πως..
-γαμώτο,ξέχασα να δέσω το σχοινί στην άγκυρα,ούρλιαξε γεμάτος απογοήτευση ,προσπαθώντας να βάλει το μυαλό του να δουλέψει για να λύσει το πρόβλημα.
-εύρηκα,εύρηκα..είπε κάποια στιγμή γεμάτος έπαρση,..θα την ανεβάσουμε ξανά επάνω στο κατάστρωμα και θα την φουντάρουμε αυτή τη φορά μαζί με το σχοινί της
-όλοι τότε άρχισαν να χοροπηδάνε από τη χαρά τους που ο Ναυαγιήλ θα έδινε λύση στο πρόβλημα και ετοιμάστηκαν φτού κι απ την αρχή ν ακολουθήσουν την ίδια διαδρομή προς τα πάνω
-Ομως η αΝώετη που έτρεξε ακούγοντας τον γδούπο της άγκυρας στο έδαφος,σκέφτηκε κάτι διαφορετικό,προκειμένου να μη ξανακουβαλάνε επάνω στο κατάστρωμα την άγκυρα για να την ξαναρίξουνε αυτή τη φορά δεμένη με σχοινί. Έπιασε λοιπόν με τα χέρια της ένα σχοινί και αφού το πέρασε μέσα από μια από τις τρύπες της άγκυρας, έδεσε στην άλλη άκρη του μια μικρή πέτρα και τους έκανε νόημα να ανεβούν στο κατάστρωμα και να την πιάσουνε την ώρα που θα τους την εκσφενδόνιζε προς τα πάνω.Κατόπιν τους εξήγησε πως δεν είχανε παρά να δέσουνε το σχοινί στο κατάστρωμα και αυτό ήτανε όλο.
Η άγκυρα θα έμενε στο χώμα φουνταρισμένη ,αλλά θα ήτανε και δεμένη με την κιβωτό. Θηλυκό μυαλό ,αλλά ποιος άντρας εκείνη την εποχή αλλά και στις επόμενες εποχές να εκτιμήσει το μυαλό μιας γυναίκας..
Ο Νώε τότε κοιτάζοντας την με περιφρόνηση και μη καταλαβαίνοντας γρί απ όσα έλεγε,έπεισε τον Ναυαγιήλ να μη δώσει σημασία στα λόγια της
- καπετάν πουπουλάτε η αΝώετη μου είναι μόνο για αιώρες φτιαγμένη, μη της δίνεις σημασία δά !
-σκασίλα μου χοντροκέφαλοι, ξεπατωθείτε αφού το θέλετε, απάντησε εκείνη και έσπευσε να χωθεί γεμάτη νεύρα στο καλαμόσπιτο τους
Αφού επαναλήφτηκε η διαδικασία και ρίχτηκε ξανα η άγκυρα από ψηλά στο έδαφος, δεμένη αυτή την φορά με σχοινί, κάθισαν όλοι έξω από το καλαμόσπιτο να ξαποστάσουν, απολαμβάνοντας το καθιερωμένο τσάι τους όπως συνηθιζότανε σ εκείνα τα μέρη
Κάποια στιγμή ο Ναυαγιήλ ανοίγοντας τον πάπυρο με τις οδηγίες προς ναυτιλλόμενους, τους εξήγησε πώς είχανε να κάνουνε και ένα άλλο σημαντικό έργο
-Κύριοι πρέπει να μαζέψετε πολλές πέτρες,..μπορεί να ρίξαμε άγκυρα αλλά χρειάζεται και κάτι άλλο..
-και τι θα τις κάνουμε τις πέτρες? Ρώτησε ο Νώε ξύνοντας αμήχανα το τσερβέλο του..
-μα δεν καταλαβαίνετε μωρέ πως κάπου θα πρέπει να δέσουμε κάβους μας?
-δηλαδήήήή..?
-με τις πέτρες αυτές θα χτίσετε κάτι πολύ ανθεκτικό, για να δέσει το σκάφος στην ξηρά
-σαν τι δηλαδής?,ψέλλισε με γουρλωμένα τα μάτια ο Χάμ
-μα ένα μώλο βρε μπουμπούνοκέφαλε,..ένα μώλο !
-και τι το θέλουμε το μώλο καπετάν βρεγμενοπουπουλένιε ρώτησε ο Νώε ξαναξύνοντας αμήχανα το τσερβέλο του..
-μα για να έχουμε κάτι να σούρουμε μαζί μας όταν αποπλεύσουμε καθυστερημένε μου..
-μα σώνει και καλά πρέπει να σούρουμε και το μώλο μαζί μας καπετάνιε?ούρλιαξε σχεδόν υστερικά η αΝώετη
-φυσικά αΝώετη γυναίκα,..μηπως ξέρουμε τάχα αν θα βρούμε μώλο εκει που θ αράξουμε?..
-σωστάάάά.. φώναξαν οι άντρες της οικογένειας σιγοντάροντας τον Ναυαγιήλ ¨΄καλυτερα γαιδουρόδενε παρα γαιδουρογύρευε ¨

Marakos

συνεχίζεται

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου