Νωε (επεισόδιο 12)

-Λοιπόν σ αυτό τον τεράστιο χώρο που είμαστε τώρα ,θα φέρετε τα ζώα και θα το φορτώσετε άχυρα κι ότι άλλο χρειάζονται για την διατροφή τους..
-δηλαδή στο κατώι πουπουλένιε μου?
-ποιό ¨κατώι¨καλοκάγαθε άνθρωπε,¨¨αμπάρ騨θα το λέτε εφ εξής
-¨α...μπάρ¨ ,τότες,να βάλουμε πάγκο και ψηλά σκαμπό συμπλήρωσε ο Χάμ κλείνοντας πονηρά το μάτι στα δίδυμα
-θα φέρουμε και τις γυναίκες μας να σερβίρουν και να κάνουν και κονσομασιόν πρόσθεσαν εκείνα χασκογελώντας ηλίθια.Θα τα κονομήσουμεεε !
-έ δεν είμαστε στα καλά μας,μονολόγησε ο Κιβωτιήλ και τους κάλεσε να τον ακολουθήσουν στην ξύλινη σκάλα που οδηγούσε στον πρώτο όροφο
-εδώ πάνω θα είναι οι κοιτώνες σας.Δηλαδή θα κοιμόσαστε πάνω σε τούτες τις αιώρες για να μη σας ταρακουνάνε τα κύματα
-για να δοκιμάσουμε είπε ο Νώε ..και προσπάθησε με φούρια να ξαπλώσει….γκαάάάπ..
-αυτό δεν είναι κρεβάτι φτερωτέ,..δίχτυ για τένις είναι ,είπε τρίβοντας τον μελανιασμένο ποπό του
-Τα δίδυμα φύσει ανισόρροπα, δεν το αποτόλμησαν, ενώ ο Χαμ φύσει ανάποδος,γαντζώθηκε κάτω απ την αιώρα του σαν νυχτερίδα λέγοντας με ύφος σοβαρό,¨¨εγώ μάγκες, θα κοιμάμαι ανάποδᨨ
Τότε απελπισμένος ο Νώε φώναξε την σύζυγο του,για να δοκιμάσει κι εκείνη στην δική της αιώρα
-.Ανώετηηηηηη..μωρή Ανώετηηηηη..για έλα να δούμε πως θα κοιμηθείς δω πάνω
-Εκείνη χωρίς κανένα πρόβλημα και με πολύ άνεση,ξάπλωσε στην αιώρα της, αφήνοντας τους άναυδους
-μα πώς τα κατάφερες μωρή,είπε ο Νώε τραβώντας με πολύ αβρότητα μερικές τρίχες απ το μουστάκι της
-μα το ξέχασες καλέ μου πως ήμουνα ¨¨κυρία του λιμανιού¨¨πριν σε γνωρίσω και κοιμόμουνα στις αιώρες των ναυτικών?
-ούφ,πέστο μωρή ότι ήσουνα ¨΄Κυρίᨨκαι πήγε το μυαλό μου αλλού,είπε εκείνος δίνοντας μια σπρωξιά στην αιώρα της μετατρέποντας την σε κούνια
-κούνια μπέλα, φώναξαν τότε συγχρονισμένα τα δίδυμα και σπεύσανε να χαρούνε το παιχνίδι τους στις δικές τους αιώρες,..γκάααααπ…γκούούπ..αλλά σωριάστηκαν κι εκείνα στο πάτωμα, όπως κι ο μπαμπάς τους
-ο αγγελιαφόρος άρχισε ήδη να αυτοξεπουπουλιάζεται μ αυτά που έβλεπε και άκουγε,αλλά τελικά διατήρησε την ψυχραιμία του..
-ας ανέβουμε καλοί μου άνθρωποι και πιο πάνω, είπε εξαντλημένος και τους έγνεψε να τον ακολουθήσουνε στην επόμενη σκάλα
-εδώ είναι η ¨γέφυρα¨ κάπτεν Νώε,είπε δείχνοντας του την μεγάλη τιμονιέρα και το μακρύ βούκινο που διαπερνούσε το πάτωμα και κατάληγε στο αμπάρι.
-Εσύ θα κάθεσαι δω πάνω,θα μελετάς τους χάρτες σου, θα κουμαντάρεις το σκάφος και θα δίνεις οδηγίες στο πλήρωμα με το βούκινο..
-εγώ όλα αυτά?Είπε κάτωχρος ο Νώε, περιεργαζόμενος τον στενό χώρο και τις περγαμηνές με τους χάρτες που είχε μπροστά του .Κατόπιν κοίταξε με απορία τα φινιστρίνια που κάλυπταν όλες τις πλευρές της γέφυρας και ψέλλισε έντρομος..
-μα τι τα θέλουμε τόσα παράθυρα πουπουλένιε?..Θ αρπάξω καμιά πούντα ο έρμος !
-μα για να κοιτάς γύρω-γύρω καλοκάγαθε μου ,ώστε να τιμονέβεις με σιγουριά για να μη ρίξεις το σκάφος στα βράχια
-Για ποια βράχια μου τσαμπουνάς φτερωτέ?Μόνο στέγες από καλαμόσπιτα βλέπω από δω πάνω...ααα.. νά φάνηκε κι ο Βούς!
-Αυτός μας έλειπε τώρα, μονολόγησε ξεψυχισμένα ο Κιβωτιήλ
-Πόσο μικρούλης είναι στ αλήθεια και μου το παίζει και αρχινονός,είπε ο Νώε ξεσπώντας σε τρανταχτά γέλια
-Τον βλέπεις ¨μικρό¨, γιατί βρισκόμαστε στο δεύτερο όροφο της κιβωτού, είπε ο Κιβωτιήλ με βλέμμα απλανές
-Άρα ,απο τον δεύτερο όροφο θα μπορώ να τον κάνω τ αλατιού πριν ξαναγίνει.. μεγάλος,έτσι δεν είναι πουπουλένιε?
- Ήδη ο Κιβωτιήλ είχε ξεκολήσει και το τελευταίο πούπουλο που τούχε απομείνει στα φτερά και έβγαλε φωνή απόγνωσης που έφτασε ώς τα ουράνια..Κύριε,απελθέτω απ εμού την κιβωτόν ταύτην..

Marakos

Συνεχίζεται