χιουμοριστική σειρά σε 19 επεισόδια
Κείνα τα χρόνια στη "Μέση γή",δηλαδή στη.. Μεσόγειο που ήτανε μια βαθειά λεκάνη με λιμνούλες και τρεχούμενα νερά που δεν είχε μπουκάρει ακόμα μέσα ο Ατλαντικός να την πλημμυρίσει και να την κάνει μια κλειστή θάλασσα,υπήρχανε πολλοί οικισμοί .Εκεί χιλιάδες άνθρωποι καλλιεργούσανε την εύφορη γή της,βοσκούσαν τα κοπάδια τους και στήνανε τα καλαμοσπιτά τους.Στη "Μέση γή"υψωνόντουσαν περήφανα τα βουνά όπως ,Κρήτη,Κύπρος και Σικελία (που αργότερα όταν πλημμύρισε η Μεσόγειος γίνανε οι κορφές τους νησιά ) με ωραίους περιπάτους και αναβάσεις για εξτρίμ σπόρ που ξετρέλαιναν την νεολαία και ψυχοπλάκωναν την γερουσία.Όμως μέρα με την ημέρα τα πράγματα γινόντουσαν πιο σκοτεινά ,καθώς άρχισαν να κυριαρχούν ό τζόγος και τα ριαλιτυ σόου με παλαλούς και παλαλές για να σπάει πλάκα ο λαός και να ξεχνάει την λιτότητα και τις ρεμούλες των αφεντάδων του .Όμως σε όλες τις κερδοφόρες δραστηριότητες ,υπάρχει κι ένας προστάτης,κοινώς "Νονός".Αρχηγός στη συμμορία των νονών που έκανε κουμάντο στην πιάτσα ,ήτανε κάποιος χαζοβιόλης με τ όνομα "Βούς "όνομα και πράγμα,που όμως όλοι τον τρέμανε καθώς τους απειλούσε με "χάζους Βέλη " αν δεν δεχόντουσαν να πληρώνουνε την "προστασία" του.Ετσι όλος αυτός ο ντουνιάς μέρα με την ημέρα άρχισε να "Βουσοποιείται" και να μεταλλάσσεται προς το χειρότερο,δηλαδή σ ένα μεγάλο κοπάδι αιμοβόρων αρπαχτικών,χωρίς συναισθήματα και ευαισθησίες πιστά αντίγραφα του ¨¨προστάτ稨 τους.Γενική σαβούρα δηλαδής !
Την ίδια χρονική περίοδο και στον ίδιο γεωγραφικό χώρο,δηλαδή στη Μέση Γή,ζούσε και κάποιος Νώε με τη γυναίκα του και τα τρία αγόρια τους τον Σήμ,τον Χάμ και τον Ιάφεθ που ήτανε παντρεμένοι με κορίτσια καθωσπρέπει ,απο ευάερα και ευήλια καλαμόσπιτα.
Άνθρωπος χωρίς βίτσια , σωστός οικογενειάρχης και πατέρας,κοίταζε μόνο τις δουλειές του και δεν νοιαζότανε τι γινότανε έξω απ το τσαρδί του.Τα πράγματα όμως είχανε φτάσει στο απροχώρητο. Η βία, η πορνεία και τα εγκλήματα παίρνανε και δίνανε καθώς οι μεγαλοαπατεώνες και έμποροι όπλων και ναρκωτικών, μετάτρεψαν
στα σβέλτα τούτη εύφορη γή σε "βρώμικη λεκάνη",όπως την είχε χαρακτηρίσει ο Δημιουργός.Δεν έλειπε λοιπόν παρα μόνο να τραβήξει το καζανάκι και να καθαρίσει ο ανθρωποαπόπατος που ήδη η μπόχα του,είχε φθάσει μέχρι τα ουράνια..
συνεχίζεται
marakos
συνεχίζεται
Κυριακή 15 Μαρτίου 2009
Νωε (επεισόδιο 2)
Κείνη την εποχή στη Μέση Γή, μέσον συναλλαγής ήτανε το δυσεύρετο αλάτι,μιας και στον πυθμένα της λεκάνης υπήρχανε λίμνες μόνο με πόσιμο νερό.Για το αλάτι φροντίζανε κάποιοι εξτρίμ αναρριχητές που σκαρφαλώνανε στο χείλος της λεκάνης και το μάζευαν απ τίς ακτές του Γιβραλτάρ,εκεί δηλαδής που έσκαζε το κύμα του Ατλαντικού.Ομως στην επιστροφή, τους καταλήστευε η συμμορία του "Βούς" που στη συνέχεια το μοσχοπουλούσε στους κατοίκους της Μέσης Γής.Ετσι οι έμποροι υπολογίζανε τα πάντα με το αλάτι,έχοντας μαζί τους ένα νήπιο που χρησιμοποιούσαν την μικρή χούφτα του σαν μονάδα μέτρησης.Αυτα τα μωρά ονομαζόντουσαν "αλατόπαιδες".Με μια χούφτα τους αγόραζε κάποιος ένα τσουκάλι, πέραν του "φορου" που του επέβαλε ο αρχιληστάρχος και νονός "Βούς" με τα τσιράκια του.Τάβλεπε αυτά ο Δημιουργός και καράφλιαζε. Ούτε επάλειψη επι κεφαλής με κρεμύδα δεν τον έσωζε."θα τους πάρει και θα τους σηκώσει τους βλογιοκομένους δίποδους "μονολογούσε τσαντισμένα προσπαθώντας να συγκρατηθεί όσο γινότανε.
Τελικά αποφάσισε να βάλει το χεράκι του και να τα κάνει όλα λίμπα,αλλά τον φρενάριζε που μαζί με τα ξερά θα την πληρώνανε και τα χλωρά,δηλαδής η οικογένεια του Νώε.Ο Νωεών..Νωε..είτω.
Κάλεσε λοιπόν δυό αγγελιαφόρους του και αφού τούς υποχρέωσε να φορέσουνε αεροδυναμικά φτερά τελευταίας τεχνολογίας στέλθ, τους ξαπέστειλε στην Μέση Γή για να προειδοποιήσουν τον Νώε και την οικογένεια του για το τσουνάμι που προετοίμαζε ,ανοίγοντας ρήγμα στο Γιβραλτάρ,δηλαδής την στενή λουρίδα γής που ένωνε την πλάκα της Ευρώπης με την πλάκα της Αφρικής.
Αυτές τις πλάκες τελικά και χωρίς πλάκες ,με σεισμούς και καταποντισμούς θα τις πληρώνουνε και οι μέλλουσες γενιές και θα ψάχνονταν οι σεισμολόγοι και άκρη δεν θα βρίσκουνε.
Όταν λοιπόν προσγειώθηκαν οι δυό αγγελιαφόροι με μπόλικη ανάσχεση φτερών δίπλα στο τσαρδί του,τόν είδανε να παίζει ανέμελα και ειρηνικά τη φλογέρα του καθισμένος στο καβούκι μιας δύσμοιρης χελώνας που βαρυγκωμούσε η δύστυχη κάτω απο το υπερβολικό βάρος του. Είχε τα κιλάκια του ο Νώε,μιάς και δεν αγχωνόταν με τίποτις και δεν κουνιόταν με το παραμικρό,αφού είχε τους γιούς να ξεπατώνονται στα κτήματα και τις γυναίκες να γιομίζουνε τη γούσα του με κάθε λογής καλούδια.
"Νώε χαίρε" είπε ο πρώτος αγγελιαφόρος δίνοντας του χαμογελαστά το δεξί του φτερό για χαιρετισμό. "καλώς τα παιδιά τα πετούμενα,να σας φιλέψω λίγη τσικουδιά με φρέσκα κουκιά"?είπε εκείνος σκάζοντας ένα ηλίθιο χαμόγελο αλλά και κοντεύοντας να τον ξεπουπουλιάσει απ την πολύ χαιρετούρα.Οι αγγελιοφόροι όμως δεν πίνανε το παραμικρό σε ώρα υπηρεσίας αλλά και ο νεός Κ.Α.Κ.Α (κώδικας αεροπορικής κυκλοφορίας αγγελιαφόρων) είχε γίνει πολύ αυστηρός για τους πότες.Στίς τρείς παραβάσεις έχανες τα φτερά σου και στις τέσσερις σε ξεπουπουλιάζανε εν χορώ οι συναδελφοι σου.Ούτε συναδελφική αλληλεγγύη υπήρχε τότες αλλά ούτε και συνδικαλισμοί. Μήτε και άσυλα για να κρυφτούνε έστω και ξεπουπούλοτοι.
Ο Νώε τελικά με τα πολλά σηκώθηκε όρθιος,κάνωντας την χελώνα σπρίντερ όταν απαλλάχθηκε απ το βάρος του.
Ας μη ξεχνάμε ότι λόγω νωθρότητας αλλά και βάρους η δόλια η γυναίκα του,έλεγε πάντα ΝΟε στο σέξ ,αφου την είχε σιδερώσει τη δόλια με το ασουλούπωτο καθιερωμένο μπλονζόν του πάνω στ αχυρένιο στρώμα τους.
συνεχίζεται…
marakos
Τελικά αποφάσισε να βάλει το χεράκι του και να τα κάνει όλα λίμπα,αλλά τον φρενάριζε που μαζί με τα ξερά θα την πληρώνανε και τα χλωρά,δηλαδής η οικογένεια του Νώε.Ο Νωεών..Νωε..είτω.
Κάλεσε λοιπόν δυό αγγελιαφόρους του και αφού τούς υποχρέωσε να φορέσουνε αεροδυναμικά φτερά τελευταίας τεχνολογίας στέλθ, τους ξαπέστειλε στην Μέση Γή για να προειδοποιήσουν τον Νώε και την οικογένεια του για το τσουνάμι που προετοίμαζε ,ανοίγοντας ρήγμα στο Γιβραλτάρ,δηλαδής την στενή λουρίδα γής που ένωνε την πλάκα της Ευρώπης με την πλάκα της Αφρικής.
Αυτές τις πλάκες τελικά και χωρίς πλάκες ,με σεισμούς και καταποντισμούς θα τις πληρώνουνε και οι μέλλουσες γενιές και θα ψάχνονταν οι σεισμολόγοι και άκρη δεν θα βρίσκουνε.
Όταν λοιπόν προσγειώθηκαν οι δυό αγγελιαφόροι με μπόλικη ανάσχεση φτερών δίπλα στο τσαρδί του,τόν είδανε να παίζει ανέμελα και ειρηνικά τη φλογέρα του καθισμένος στο καβούκι μιας δύσμοιρης χελώνας που βαρυγκωμούσε η δύστυχη κάτω απο το υπερβολικό βάρος του. Είχε τα κιλάκια του ο Νώε,μιάς και δεν αγχωνόταν με τίποτις και δεν κουνιόταν με το παραμικρό,αφού είχε τους γιούς να ξεπατώνονται στα κτήματα και τις γυναίκες να γιομίζουνε τη γούσα του με κάθε λογής καλούδια.
"Νώε χαίρε" είπε ο πρώτος αγγελιαφόρος δίνοντας του χαμογελαστά το δεξί του φτερό για χαιρετισμό. "καλώς τα παιδιά τα πετούμενα,να σας φιλέψω λίγη τσικουδιά με φρέσκα κουκιά"?είπε εκείνος σκάζοντας ένα ηλίθιο χαμόγελο αλλά και κοντεύοντας να τον ξεπουπουλιάσει απ την πολύ χαιρετούρα.Οι αγγελιοφόροι όμως δεν πίνανε το παραμικρό σε ώρα υπηρεσίας αλλά και ο νεός Κ.Α.Κ.Α (κώδικας αεροπορικής κυκλοφορίας αγγελιαφόρων) είχε γίνει πολύ αυστηρός για τους πότες.Στίς τρείς παραβάσεις έχανες τα φτερά σου και στις τέσσερις σε ξεπουπουλιάζανε εν χορώ οι συναδελφοι σου.Ούτε συναδελφική αλληλεγγύη υπήρχε τότες αλλά ούτε και συνδικαλισμοί. Μήτε και άσυλα για να κρυφτούνε έστω και ξεπουπούλοτοι.
Ο Νώε τελικά με τα πολλά σηκώθηκε όρθιος,κάνωντας την χελώνα σπρίντερ όταν απαλλάχθηκε απ το βάρος του.
Ας μη ξεχνάμε ότι λόγω νωθρότητας αλλά και βάρους η δόλια η γυναίκα του,έλεγε πάντα ΝΟε στο σέξ ,αφου την είχε σιδερώσει τη δόλια με το ασουλούπωτο καθιερωμένο μπλονζόν του πάνω στ αχυρένιο στρώμα τους.
συνεχίζεται…
marakos
Νωε (επεισόδιο 3)
Οι δύο αγγελιαφόροι προσπάθησαν να εξηγήσουν στο Νώε το σχέδιο που τους έδωσε ο πλάστης, προκειμένου να χτίσει ένα μεγάλο σκάφος για εκείνο και την οικογένεια του αλλά και για τα ζώα που θα έβαζαν μέσα σε ζευγάρια από κάθε είδος ,προκειμένου να την σκαπουλάρουν απ το τσουνάμι που θα έπνιγε τα πάντα στη Μέση γή.
Ο δεύτερος αγγελιαφόρος με ειδικότητα στη ναυπηγική ,άνοιξε τα κιτάπια του εξηγώντας αναλυτικά στο Νώε πως θα γινότανε αυτό."βλέπεις αυτή την κάτοψη καλέ μας Νώε?"είπε δείχνοντας του σ ένα πάπυρο το σκαρίφημα τους σκάφους.."τι ειναι "κάτοψη" φτερωτέ μου,δεν καταλαβαίνω τίποτις".Είπε ο Νώε χώνοντας τα δάχτυλα του στα βουλωμένα απ την απλυσιά αυτιά. του.
Φυσιολογικό το ερώτημα σου αγαθέ άνθρωπε,είπε απαντωντας στο ερωτημα του ο αγγελιαφόρος.
"Είναι αυτό που βλέπουμε απο πάνω προς τα κάτω ευσεβή γέροντα" συμπλήρωσε"¨Μα αυτό που βλέπω απο πάνω πρός τα κάτω ,είναι τα ποδάρια μου φτερωτέ μου"απάντησε ο Νώε μ ένα ηλίθιο χαμόγελο που σπάει τα νεύρα ακόμα και των αγγέλων.
Ο αγγελιαφόρος όμως δεν έχασε την ψυχραιμία του και συνέχισε.." κάτοψη, είναι μια ζωγραφιά που την βλέπεις σαν να βρίσκεσαι πάνω σ ένα λόφο κι αυτή να βρίσκεται κάτω από το λόφο,δηλαδή να την βλέπεις από πάνω¨¨ Στο άκουσμα για το λόφο,ο Νώε έβαλε φτερά στα ποδάρια του και έσπευσε σ ένα ύψωμα λιγα πόδια πιο κείθε,καλόντας τον αγγελιαφόρο να τον ακολουθήσει.¨¨φέρτε μου τώρα την κάτοψη,να την δώ από δω πάνω,είπε περιμενοντας να ανοίξουνε τον πάπυρο στη βάση του λόφου,για να την δεί από πάνω προς τα κάτω.
Τότε παρενέβη ο άλλος αγγελιαφόρος και τον κάλεσε με πολύ τάκτ να κατέβει απο κει πάνω,για να του εξηγήσει με άλλο τρόπο.Κατόπιν αφού άνοιξε τον πάπυρο και τον στέριωσε με τέσσερις πέτρες στο χώμα ,ζήτησε απ τον Νώε να γαντζωθεί πάνω του και πετώντας να δούνε την κάτοψη από ψηλά.¨¨κατάλαβες τώρα,τι εννοούσα κάτοψη σεβάσμιε Νώε?¨¨είπε μετα την προσγειωσή τους.
Ο Νώε έμεινε για λιγο σκεπτικός και στη συνέχεια είπε ξεσπώντας σε γέλια. "Κατάλαβα βρε φτερωτοί μου,αυτό που είδα από εκεί ψηλά ήταν η στέγη της καλαμοκαλύβας μου που χρειάζεται μπαλώματᨨ
Τελικά με τα πολλά,καλέσανε τον πρώτο του γιό για να μπορέσουνε να συνενοηθούνε επι τέλους.Νάσου λοιπόν το παλικάρι μπροστά τους,καμαρωτό, καμαρωτό και με ύφος διανοούμενου.
"Γειά σας φτερόμαγκες ,ανώμαλη προσγείωση να πούμε?"Οι δυο αγγελιαφόροι βγάλανε τότε μια φωνή αναστεναγμού."Επι τέλους κάποιος νοήμονας και μάλιστα με πηγαίο χιούμορ ¨¨
"Πως σε λένε νεαρέ μου"?,ρώτησε ανυπόμονα ο πρώτος Αγγελιαφόρος τον νεαρό που φαινότανε πιο ξύπνιος απ τον πατέρα του."Με λένε Χάμ πουπουλένιοι,πείτε μου τώρα τι θέλετε να μου δείξετε,που δεν σκαμπάζει ο ντάντυ μου"."'βλέπεις νεαρέ μου τούτο το σχέδιο,καταλαβαίνεις τί δείχνει?"είπε ανοίγοντας μπροστά του τον πάπυρο με την κάτοψη του σκάφους.Ο νεαρός τότε αφού την περιεργάστηκε για μισή μέρα,τους έδωσε να καταλάβουνε ότι είχε πιάσει πλήρως στο νόημα,ζητώντας τους μάλιστα ανυπόμονα και τις λεπτομέρειες για το κατασκευαστικό μέρος.
"Άκουσε λοιπόν,αυτό που θα χτίσετε θάχει μήκος 300 πήχεις,φάρδος 50 και ύψος 30 και πάνω απ όλα δεν θα μπάζει νερά"συνεχισε ο αγγελιαφόρος."μωρέ όλα καλά, αλλά δεν κατάλαβα κάτι τις δικέ μου,είπε ο Χάμ ξύνοντας το τσερβέλο του."τι δεν κατάλαβες νεαρέ?" ρώτησαν με απορία οι αγγελιαφόροι...."'μα πώς δεν θα μπάζει νερά χωρίς κεραμίδια να πούμε?¨¨
συνεχιζεται-
marakos
Ο δεύτερος αγγελιαφόρος με ειδικότητα στη ναυπηγική ,άνοιξε τα κιτάπια του εξηγώντας αναλυτικά στο Νώε πως θα γινότανε αυτό."βλέπεις αυτή την κάτοψη καλέ μας Νώε?"είπε δείχνοντας του σ ένα πάπυρο το σκαρίφημα τους σκάφους.."τι ειναι "κάτοψη" φτερωτέ μου,δεν καταλαβαίνω τίποτις".Είπε ο Νώε χώνοντας τα δάχτυλα του στα βουλωμένα απ την απλυσιά αυτιά. του.
Φυσιολογικό το ερώτημα σου αγαθέ άνθρωπε,είπε απαντωντας στο ερωτημα του ο αγγελιαφόρος.
"Είναι αυτό που βλέπουμε απο πάνω προς τα κάτω ευσεβή γέροντα" συμπλήρωσε"¨Μα αυτό που βλέπω απο πάνω πρός τα κάτω ,είναι τα ποδάρια μου φτερωτέ μου"απάντησε ο Νώε μ ένα ηλίθιο χαμόγελο που σπάει τα νεύρα ακόμα και των αγγέλων.
Ο αγγελιαφόρος όμως δεν έχασε την ψυχραιμία του και συνέχισε.." κάτοψη, είναι μια ζωγραφιά που την βλέπεις σαν να βρίσκεσαι πάνω σ ένα λόφο κι αυτή να βρίσκεται κάτω από το λόφο,δηλαδή να την βλέπεις από πάνω¨¨ Στο άκουσμα για το λόφο,ο Νώε έβαλε φτερά στα ποδάρια του και έσπευσε σ ένα ύψωμα λιγα πόδια πιο κείθε,καλόντας τον αγγελιαφόρο να τον ακολουθήσει.¨¨φέρτε μου τώρα την κάτοψη,να την δώ από δω πάνω,είπε περιμενοντας να ανοίξουνε τον πάπυρο στη βάση του λόφου,για να την δεί από πάνω προς τα κάτω.
Τότε παρενέβη ο άλλος αγγελιαφόρος και τον κάλεσε με πολύ τάκτ να κατέβει απο κει πάνω,για να του εξηγήσει με άλλο τρόπο.Κατόπιν αφού άνοιξε τον πάπυρο και τον στέριωσε με τέσσερις πέτρες στο χώμα ,ζήτησε απ τον Νώε να γαντζωθεί πάνω του και πετώντας να δούνε την κάτοψη από ψηλά.¨¨κατάλαβες τώρα,τι εννοούσα κάτοψη σεβάσμιε Νώε?¨¨είπε μετα την προσγειωσή τους.
Ο Νώε έμεινε για λιγο σκεπτικός και στη συνέχεια είπε ξεσπώντας σε γέλια. "Κατάλαβα βρε φτερωτοί μου,αυτό που είδα από εκεί ψηλά ήταν η στέγη της καλαμοκαλύβας μου που χρειάζεται μπαλώματᨨ
Τελικά με τα πολλά,καλέσανε τον πρώτο του γιό για να μπορέσουνε να συνενοηθούνε επι τέλους.Νάσου λοιπόν το παλικάρι μπροστά τους,καμαρωτό, καμαρωτό και με ύφος διανοούμενου.
"Γειά σας φτερόμαγκες ,ανώμαλη προσγείωση να πούμε?"Οι δυο αγγελιαφόροι βγάλανε τότε μια φωνή αναστεναγμού."Επι τέλους κάποιος νοήμονας και μάλιστα με πηγαίο χιούμορ ¨¨
"Πως σε λένε νεαρέ μου"?,ρώτησε ανυπόμονα ο πρώτος Αγγελιαφόρος τον νεαρό που φαινότανε πιο ξύπνιος απ τον πατέρα του."Με λένε Χάμ πουπουλένιοι,πείτε μου τώρα τι θέλετε να μου δείξετε,που δεν σκαμπάζει ο ντάντυ μου"."'βλέπεις νεαρέ μου τούτο το σχέδιο,καταλαβαίνεις τί δείχνει?"είπε ανοίγοντας μπροστά του τον πάπυρο με την κάτοψη του σκάφους.Ο νεαρός τότε αφού την περιεργάστηκε για μισή μέρα,τους έδωσε να καταλάβουνε ότι είχε πιάσει πλήρως στο νόημα,ζητώντας τους μάλιστα ανυπόμονα και τις λεπτομέρειες για το κατασκευαστικό μέρος.
"Άκουσε λοιπόν,αυτό που θα χτίσετε θάχει μήκος 300 πήχεις,φάρδος 50 και ύψος 30 και πάνω απ όλα δεν θα μπάζει νερά"συνεχισε ο αγγελιαφόρος."μωρέ όλα καλά, αλλά δεν κατάλαβα κάτι τις δικέ μου,είπε ο Χάμ ξύνοντας το τσερβέλο του."τι δεν κατάλαβες νεαρέ?" ρώτησαν με απορία οι αγγελιαφόροι...."'μα πώς δεν θα μπάζει νερά χωρίς κεραμίδια να πούμε?¨¨
συνεχιζεται-
marakos
Νωε (επεισόδιο 4)
Οι αγγελιαφόροι μη βρίσκοντας άκρη με τον Χάμ,ρώτησαν τον Νώε αν έχει κανένα άλλο απόγονο του για να συννενοηθούν.Εκείνος στράφηκε τότε προς την γυναίκα του και τη ρώτησε με πολύ αβρότητα. ¨πού είναι τα δίδυμα μωρή αΝώετη?¨Η γυναίκα δεν φάνηκε να παρεξηγείται από τη συνηθισμένη χοντροκοπιά του συζύγου της και φώναξε τους Σήμ και Ιάφεθ που ώρες προσπαθούσαν ν αρμέξουνε μια κατσίκα,όπως τους είχε δώσει την εντολή ο πατέρας τους.Τελικά αφού κατόρθωσαν να βρούνε το δρόμο προς το καλαμόσπιτο τους,παρουσιαστήκαν περιχαρείς μπροστά σ όλους .¨Τί έγινε παιδιά,την αρμέξατε τελικά την κατσίκα?¨ρώτησε ο Νώε βλέποντας τους να κουβαλάνε προσεχτικά μια γαβάθα για να μη χύσουνε το πολύτιμο περιεχόμενο της.¨περίεργη κατσίκα μπαμπά,μας κούρασε πολύ και μας κουτούλαγε μέχρι να μας δώσει το γάλα της.¨¨είπανε με μια φωνή και με πολλούς μώλωπες σ όλο τους το σώμα τα δίδυμα.Ο Νώε τότε πονηρεύτηκε και έριξε μια ματιά στο δοχείο .¨¨Πρώτη φορά βλέπω κίτρινο γάλα και μάλιστα να μυρίζει κατρουλίλα.Βρε καλόπαιδα μπάς και αρμέξατε τον τράγο αντί για την κατσίκα?¨Ο Σήμ τότε έδειξε τον Ιάφεθ και ο Ιάφεθ τον Σήμ ,αποδίδοντας ο ένας στον άλλο την ευθύνη για το άρμεγμα.¨¨Τέλος πάντων,αύριο θ αρμέξει ο Χάμ που δεν μπερδεύεται με τά φύλα .¨¨είπε ο Νώε και τους σύστησε στους δυο αγγελιαφόρους,που είχανε πάθει αποπουπούλωση μ αυτά πού άκουγαν.Ιαφέθ και Σήμ,οι κύριοι φτερωτοί από δώ θέλουνε να χτίσουμε κάτι αντιπλημμυρικό ,γιατί σε λίγες μέρες τούτα τα μέρη θα γίνουνε θάλασσα, θα βάλετε κανένα χεράκι?¨Οι δίδυμοι αλληλοκοιτάχθηκαν χαρούμενοι και απάντησαν γεμάτοι ενθουσιασμό στην πρόσκληση. ¨¨ναί,ναί..θέλουμε να τα κάνουμε ..θάλασσα!¨¨.Τότε οι άγγελοι μη αντέχοντας άλλο στο αλαλούμ με την οικογένεια του Νώε ,έκαναν τούρμπο τα φτερά τους και πέταξαν προς τα ουράνια για να συνεννοηθούν με τον ύψιστο .Εκείνος τους περίμενε με ανυπομονησία για να μάθει πώς τα πήγανε στην πρώτη τους επαφή με τον Νώε
-¨¨Τί στούρνοι Υψιστε !Δεν αντέχουμε άλλο,ΠΑΡΑΙΤΟΥΜΑΣΤΕ !είπανε με μια φωνή οι Αγγελιαφόροι γονυπετείς μπροστά Του
-¨¨δεν μπορείτε να παραιτηθείτε πουπουλένοι γιατί δεν θα σας μονιμοποιήσω. Ξεχάσατε ότι δεν είσαστε αορίστου χρόνου?¨¨είπε Εκείνος και τους έριξε ένα βλέμμα γεμάτο σημασία.
Μήπως θέλετε να σας περάσω από ΑΣΕΠ?Ξέρετε πόσους άλλους άφησα απ έξω για να σας βάλω στη ζούλα εδώ πάνω χωρίς εξετάσεις?
-μα είναι ζωντόβολα,δεν καταλαβαίνουνε τίποτα Υψιστε,..αυτούς διάλεξες να σώσεις απ το τσουνάμι?
-¨οι πτωχοί τω πνεύματα θα κληρονομήσουν την Βασιλεία των ουρανών ¨και τέτοιους τους θέλω ανάθεμα σας,είπε με οργισμένη φωνή ο Δημιουργός
-δηλαδή,αν Εσύ ου μη γένοιτο ..κλωτσήσεις αέρα,αυτά τα ζόμπι θα σε κληρονομήσουνε ?
-χαχαχαχα..μα εγώ είμαι αθάνατος και αιώνιος βρε αερομπουνταλάδες..τί είναι αυτά που λέτε μεσημεριάτικα?
-ε τότε γιατί είπες πως θα Σε κληρονομήσουνε και μας κάνεις να έχουμε αυτοκτονικές τάσεις ?είπανε μ ένα στόμα οι ιπτάμενοι αγγελιαφόροι
-Μου φαίνεται πως δεν εμπεδώσατε καλώς την πολιτική μου και σας βλέπω σύντομα ξεπουπουλιασμένους και εκτός σμήνους.
-δηλαδή τι θα έπρεπε να εμπεδώσουμε Πανάγαθε?
-ότι άλλα πιστεύουμε, άλλα λέμε και άλλα πράττουμε. Πετάξτε λοιπόν ξανά κατά κάτω σ εκείνους και βάλτε κομματάκι χεράκι να τους διασώσουμε απ το πνίξιμο.Είναι η τελευταία σας ευκαιρία !
Αυτά είπε με ύφος αυστηρό προς τους αγγελιαφόρους του και κατόπιν κουκουλώθηκε μ ένα μεγάλο σύγνεφο για τον μεσημεριανό του υπνάκο.
συνεχιζεται-
marakos
-¨¨Τί στούρνοι Υψιστε !Δεν αντέχουμε άλλο,ΠΑΡΑΙΤΟΥΜΑΣΤΕ !είπανε με μια φωνή οι Αγγελιαφόροι γονυπετείς μπροστά Του
-¨¨δεν μπορείτε να παραιτηθείτε πουπουλένοι γιατί δεν θα σας μονιμοποιήσω. Ξεχάσατε ότι δεν είσαστε αορίστου χρόνου?¨¨είπε Εκείνος και τους έριξε ένα βλέμμα γεμάτο σημασία.
Μήπως θέλετε να σας περάσω από ΑΣΕΠ?Ξέρετε πόσους άλλους άφησα απ έξω για να σας βάλω στη ζούλα εδώ πάνω χωρίς εξετάσεις?
-μα είναι ζωντόβολα,δεν καταλαβαίνουνε τίποτα Υψιστε,..αυτούς διάλεξες να σώσεις απ το τσουνάμι?
-¨οι πτωχοί τω πνεύματα θα κληρονομήσουν την Βασιλεία των ουρανών ¨και τέτοιους τους θέλω ανάθεμα σας,είπε με οργισμένη φωνή ο Δημιουργός
-δηλαδή,αν Εσύ ου μη γένοιτο ..κλωτσήσεις αέρα,αυτά τα ζόμπι θα σε κληρονομήσουνε ?
-χαχαχαχα..μα εγώ είμαι αθάνατος και αιώνιος βρε αερομπουνταλάδες..τί είναι αυτά που λέτε μεσημεριάτικα?
-ε τότε γιατί είπες πως θα Σε κληρονομήσουνε και μας κάνεις να έχουμε αυτοκτονικές τάσεις ?είπανε μ ένα στόμα οι ιπτάμενοι αγγελιαφόροι
-Μου φαίνεται πως δεν εμπεδώσατε καλώς την πολιτική μου και σας βλέπω σύντομα ξεπουπουλιασμένους και εκτός σμήνους.
-δηλαδή τι θα έπρεπε να εμπεδώσουμε Πανάγαθε?
-ότι άλλα πιστεύουμε, άλλα λέμε και άλλα πράττουμε. Πετάξτε λοιπόν ξανά κατά κάτω σ εκείνους και βάλτε κομματάκι χεράκι να τους διασώσουμε απ το πνίξιμο.Είναι η τελευταία σας ευκαιρία !
Αυτά είπε με ύφος αυστηρό προς τους αγγελιαφόρους του και κατόπιν κουκουλώθηκε μ ένα μεγάλο σύγνεφο για τον μεσημεριανό του υπνάκο.
συνεχιζεται-
marakos
Νωε (επεισόδιο 5)
Την επόμενη μέρα οι δυό αγγελιαφόροι προσγειώθηκαν ξανά στη Μέση Γή ,κομιστές λεπτομερειακού σχεδίου για την κατασκευή του σκάφους.
-Καλώς τους πουπουλένιους,φώναξε ο Νωε ξεσηκώνοντας και την υπόλοιπη οικογένεια που μόλις είχε πάρει το πρωινό της
-καλώς σας βρήκαμε ,απάντησαν και οι δυό με τρεμουλιαστή φωνή, αποφεύγοντας την χαιρετούρα με τις μαδημένες φτερούγες τους.Ο Νωεών,..Νωεείτω!
-¨ελάτε να δείτε,τι φτιάξαμε¨,φώναξαν χαρούμενα τα δίδυμα,καλώντας τους να τα ακολουθήσουνε στο πίσω μέρος του καλαμόσπιτου τους
-οι αγγελιαφόροι μαζεύοντας τα φτερά τους για να μη σπάσουνε απ το στρίμωγμα της οικογένειας που τους είχε βάλει στη μέση ,προχώρησαν μαζί τους
-δείτε και μόνοι σας είπε ο Ιάφεθ.¨Μαζέψαμε μπόλικο ασβέστη,άχυρο και κάναμε και λάσπη.Έτσι χτίσαμε τους πρώτους δέκα πήχες¨¨συμπλήρωσε ο Σήμ
-λάσπη,ασβέστη,άχυρο?Έίπανε εκείνοι γουρλώνοντας τα μάτια μπροστά σ ένα τοίχο από λασπότουβλα που ορθωνόταν μπροστά τους.
-αγαθοί μου άνθρωποι,αυτό που θα πρέπει να φτιάξετε θα πρέπει να επιπλέει στη θάλασσα ,καταλάβατε?είπε ο πρώτος αγγελιαφόρος,προσπαθώντας ν αυτοσυγκρατηθεί
-μα δεν έχουμε θάλασσα εδώ,είπε ο Νώε γελώντας ηλίθια
-¨μα θα πλημμυρίσει θάλασσα και θα τα καταπνίξει όλα¨ ,επεξήγησε ο δεύτερος αγγελιαφόρος.¨Γιαυτό θα πρέπει να φτιάξετε κάτι που θα επιπλέει στο νερό,δηλαδή κάτι το ελαφρύ¨¨ συμπλήρωσε ο πρώτος αγγελιαφόρος
-καταλάβαμε,καταλάβαμε,είπανε όλοι τους χασκογελώντας.Εκείνο όμως που δεν καταλάβαμε είναι η λέξη¨ ¨επιπλέε騨
-Τότε οι αγγελιαφόροι τους ζήτησαν να φέρουνε μια γαβάθα με νερό,για να τους εξηγήσουν τι πάει να πεί ¨΄επιπλέε騨
-κοιτάξτε αγαθοί άνθρωποι τούτο το πετραδάκι που κρατάω πως θα βουλιάξει στον πάτο,είπε ο πρώτος αγγελιαφόρος και το άφησε να χαθεί κάτω απ το νερό
-αααααααααααα….ακούστηκε απ όλα τα στόματα της οικογένειας
-¨εγώ θα ρίξω μέσα ένα πούπουλο μου και θα δείτε τι θα γίνε騨,είπε ο δεύτερος αγγελιαφόρος και αφού ξερίζωσε ένα πούπουλο απ το φτέρωμα του το ακούμπησε πάνω στο νερό..
-ααααααα….καταλάβαμε ,καταλάβαμε,φώναξαν όλοι μαζί
-χαίρομαι που το καταλάβατε,είπανε οι αγγελιαφόροι τρίβοντας τα φτερά τους από ικανοποίηση
-ο Νώε φανερά ικανοποιημένος,έδωσε τότε την εντολή στα παιδιά του ν αρχίσουνε εξ αρχής την κατασκευή ,πάνω σε νέα δεδομένα
-Αρχισαν λοιπόν να μαζεύουνε πετραδάκια και να κάνουνε σωρούς,κάτω απ τα γουρλωμένα μάτια των αγγελιαφόρων
-¨¨νομίζω πως δεν καταλάβατ娨πρόλαβαν να ψελλίσουνε εκείνοι,καθώς ένοιωσαν να τους στριμώχνουνε για τα καλά
-¨¨Είναι πολύ εύκολο το ¨¨επιπλέε騨.Βρήκαμε πολλά πετραδάκια αλλά από πούπουλα δύσκολο κομματάκι,είπε ο Σήμ προβληματισμένος..
-¨¨κάτι μου μυρίζει,ας του δίνουμε πρίν..¨¨πρόλαβε να πεί ο δεύτερος αγγελιαφόρος,καθώς είδε τα μάτια τους να κοιτάζουν επίμονα το φτέρωμα τους
¨¨Πώς καταντήσατε έτσι? ¨¨ρώτησε ο Δημιουργός τους δυό ξεπουπουλιασμένους αγγελιαφόρος που παρουσιάστηκαν σε κακά χάλια μπροστά του
-¨΄μας ρώτησαν τι πάει να πεί ¨¨επιπλέε騨και τους ζητήσαμε μια γαβάθα νερό για να τους εξηγήσουμε ότι θα έπρεπε να φτιάξουνε κάτι ελαφρό που να μη βουλιάζει στο νερό..
-περίεργα τα λέτε θαρρώ,για επαναλάβετε το πείραμα και μπροστά μου,είπε Εκείνος και ζήτησε να του φέρουνε μια γαβάθα με νερό
-ο πρώτος αγγελιαφόρος ζήτησε απ τον ύψιστο κι ένα πετραδάκι..
-¨¨ιδού και το πετραδάκι σου¨¨,είπε ο Δημιουργός και άραξε αναπαυτικά στο συγνεφο του
-¨¨ρίχνω το πετραδάκι στο δοχείο,είπε ο αγγελιαφόρος και βουλιάζει,έτσι δεν είναι Υψιστε?¨¨
-¨¨μου φαίνεται πως κάπως έτσι γίνεται ¨¨απάντησε Εκείνος¨¨,ξύνοντας το κεφάλι του,¨¨για συνεχίστε λοιπόν.¨¨.
-¨¨όμως ένα πούπουλο ,δεν βουλιάζει,έτσι δεν είναι Υψιστε?¨¨είπε ο δεύτερος αγγελιαφόρος αποσπώντας το τελευταίο πούπουλο που απόμεινε πάνω του και ακουμπώντας το στο νερό
-…δηλαδή ,θέλατε να τους εξηγήσετε πως η πέτρα βουλιάζει και το πούπουλο δεν βουλιάζει,αν κατάλαβα καλώς ?
-ακριβώς Υψιστε,αλλά δεν το κατάλαβαν εκείνα τα ζωντόβολα και αφού μας ξεπουπούλιασαν, μετά ..μας πετροβόλησαν
-Και καλά σας κάνανε ιπτάμενοι μπούφοι.Σας είπα εγώ να τους πείτε να φτιάξουνε σκάφος από πούπουλα ?
marakos
συνεχίζεται
-Καλώς τους πουπουλένιους,φώναξε ο Νωε ξεσηκώνοντας και την υπόλοιπη οικογένεια που μόλις είχε πάρει το πρωινό της
-καλώς σας βρήκαμε ,απάντησαν και οι δυό με τρεμουλιαστή φωνή, αποφεύγοντας την χαιρετούρα με τις μαδημένες φτερούγες τους.Ο Νωεών,..Νωεείτω!
-¨ελάτε να δείτε,τι φτιάξαμε¨,φώναξαν χαρούμενα τα δίδυμα,καλώντας τους να τα ακολουθήσουνε στο πίσω μέρος του καλαμόσπιτου τους
-οι αγγελιαφόροι μαζεύοντας τα φτερά τους για να μη σπάσουνε απ το στρίμωγμα της οικογένειας που τους είχε βάλει στη μέση ,προχώρησαν μαζί τους
-δείτε και μόνοι σας είπε ο Ιάφεθ.¨Μαζέψαμε μπόλικο ασβέστη,άχυρο και κάναμε και λάσπη.Έτσι χτίσαμε τους πρώτους δέκα πήχες¨¨συμπλήρωσε ο Σήμ
-λάσπη,ασβέστη,άχυρο?Έίπανε εκείνοι γουρλώνοντας τα μάτια μπροστά σ ένα τοίχο από λασπότουβλα που ορθωνόταν μπροστά τους.
-αγαθοί μου άνθρωποι,αυτό που θα πρέπει να φτιάξετε θα πρέπει να επιπλέει στη θάλασσα ,καταλάβατε?είπε ο πρώτος αγγελιαφόρος,προσπαθώντας ν αυτοσυγκρατηθεί
-μα δεν έχουμε θάλασσα εδώ,είπε ο Νώε γελώντας ηλίθια
-¨μα θα πλημμυρίσει θάλασσα και θα τα καταπνίξει όλα¨ ,επεξήγησε ο δεύτερος αγγελιαφόρος.¨Γιαυτό θα πρέπει να φτιάξετε κάτι που θα επιπλέει στο νερό,δηλαδή κάτι το ελαφρύ¨¨ συμπλήρωσε ο πρώτος αγγελιαφόρος
-καταλάβαμε,καταλάβαμε,είπανε όλοι τους χασκογελώντας.Εκείνο όμως που δεν καταλάβαμε είναι η λέξη¨ ¨επιπλέε騨
-Τότε οι αγγελιαφόροι τους ζήτησαν να φέρουνε μια γαβάθα με νερό,για να τους εξηγήσουν τι πάει να πεί ¨΄επιπλέε騨
-κοιτάξτε αγαθοί άνθρωποι τούτο το πετραδάκι που κρατάω πως θα βουλιάξει στον πάτο,είπε ο πρώτος αγγελιαφόρος και το άφησε να χαθεί κάτω απ το νερό
-αααααααααααα….ακούστηκε απ όλα τα στόματα της οικογένειας
-¨εγώ θα ρίξω μέσα ένα πούπουλο μου και θα δείτε τι θα γίνε騨,είπε ο δεύτερος αγγελιαφόρος και αφού ξερίζωσε ένα πούπουλο απ το φτέρωμα του το ακούμπησε πάνω στο νερό..
-ααααααα….καταλάβαμε ,καταλάβαμε,φώναξαν όλοι μαζί
-χαίρομαι που το καταλάβατε,είπανε οι αγγελιαφόροι τρίβοντας τα φτερά τους από ικανοποίηση
-ο Νώε φανερά ικανοποιημένος,έδωσε τότε την εντολή στα παιδιά του ν αρχίσουνε εξ αρχής την κατασκευή ,πάνω σε νέα δεδομένα
-Αρχισαν λοιπόν να μαζεύουνε πετραδάκια και να κάνουνε σωρούς,κάτω απ τα γουρλωμένα μάτια των αγγελιαφόρων
-¨¨νομίζω πως δεν καταλάβατ娨πρόλαβαν να ψελλίσουνε εκείνοι,καθώς ένοιωσαν να τους στριμώχνουνε για τα καλά
-¨¨Είναι πολύ εύκολο το ¨¨επιπλέε騨.Βρήκαμε πολλά πετραδάκια αλλά από πούπουλα δύσκολο κομματάκι,είπε ο Σήμ προβληματισμένος..
-¨¨κάτι μου μυρίζει,ας του δίνουμε πρίν..¨¨πρόλαβε να πεί ο δεύτερος αγγελιαφόρος,καθώς είδε τα μάτια τους να κοιτάζουν επίμονα το φτέρωμα τους
¨¨Πώς καταντήσατε έτσι? ¨¨ρώτησε ο Δημιουργός τους δυό ξεπουπουλιασμένους αγγελιαφόρος που παρουσιάστηκαν σε κακά χάλια μπροστά του
-¨΄μας ρώτησαν τι πάει να πεί ¨¨επιπλέε騨και τους ζητήσαμε μια γαβάθα νερό για να τους εξηγήσουμε ότι θα έπρεπε να φτιάξουνε κάτι ελαφρό που να μη βουλιάζει στο νερό..
-περίεργα τα λέτε θαρρώ,για επαναλάβετε το πείραμα και μπροστά μου,είπε Εκείνος και ζήτησε να του φέρουνε μια γαβάθα με νερό
-ο πρώτος αγγελιαφόρος ζήτησε απ τον ύψιστο κι ένα πετραδάκι..
-¨¨ιδού και το πετραδάκι σου¨¨,είπε ο Δημιουργός και άραξε αναπαυτικά στο συγνεφο του
-¨¨ρίχνω το πετραδάκι στο δοχείο,είπε ο αγγελιαφόρος και βουλιάζει,έτσι δεν είναι Υψιστε?¨¨
-¨¨μου φαίνεται πως κάπως έτσι γίνεται ¨¨απάντησε Εκείνος¨¨,ξύνοντας το κεφάλι του,¨¨για συνεχίστε λοιπόν.¨¨.
-¨¨όμως ένα πούπουλο ,δεν βουλιάζει,έτσι δεν είναι Υψιστε?¨¨είπε ο δεύτερος αγγελιαφόρος αποσπώντας το τελευταίο πούπουλο που απόμεινε πάνω του και ακουμπώντας το στο νερό
-…δηλαδή ,θέλατε να τους εξηγήσετε πως η πέτρα βουλιάζει και το πούπουλο δεν βουλιάζει,αν κατάλαβα καλώς ?
-ακριβώς Υψιστε,αλλά δεν το κατάλαβαν εκείνα τα ζωντόβολα και αφού μας ξεπουπούλιασαν, μετά ..μας πετροβόλησαν
-Και καλά σας κάνανε ιπτάμενοι μπούφοι.Σας είπα εγώ να τους πείτε να φτιάξουνε σκάφος από πούπουλα ?
marakos
συνεχίζεται
Νωε (επεισόδιο 6)
Πέρασαν αρκετές μέρες,που ο Δημιουργός δεν ήθελε να δεί ούτε πούπουλο ζωγραφιστό μπροστά του.Είχε τέτοιες τσαντίλες,που κάθε λίγο και λιγάκι έβαζε μπρός τα ¨φυσερά¨του,δηλαδής τα Ηφαίστεια στην Μέση Γή και τρομοκρατούσε με καυτή λάβα τους κατοίκους της.Δεν μπορούσε να δεχτεί με τίποτα που δυό πουπουλένοι αγγελιαφόροι του τα είχανε κάνει μούσκεμα, πολύ πρίν ακόμα ανοίξει την κάνουλα με τα νερά του Ατλαντικού.Αϊ σιχτίρ ,ας διαλέξω κάποιον που να μην με έχει βύσμα ,Ισως τα καταφέρει καλύτερα από τους κολλητούς μου αερομπουνταλάδες μονολόγησε με πολύ πίκρα,.Κάλεσε λοιπόν εκείνον που ήρθε πρώτος στις εξετάσεις του ΑΣΕΠ(Ανώτατος Συρφετός Επουράνιων Παρατηρητών) αλλά τον είχε κόψει στα προφορικά,όπως συνήθιζε να κόβει τους ικανότερους, για να προσλάβει τους υμνητές και κόλακες του.
-Για έλα δώ Αδικιήλ εσύ που νοιώθεις αδικημένος,είπε προς τον αγγελιαφόρο που είχε πρωτεύσει στις κάθετες εφορμήσεις και στις αεροκολοτούμπες
-διατάξτε,είπε εκείνος με τη μούρη κρεμασμένη σαν προβοσκίδα..
-σκέφτομαι να σε περάσω με το σπαθί σου αυτή τη φορά βρέ,έστω κι αν αυτή δεν είναι η πολιτική μου εδώ πάνω..
-τι να πώ Υψιστε,μου φαίνεται περίεργο από μέρους Σου να αποκαθιστάς μια μεγάλη αδικία.Με το συμπάθιο έτσι?..
-δηλαδή,θέλεις να πείς πως σ αδίκησα με λίγα λόγια?
-με αδίκησες κατάφωρα Μεγαλοδύναμε.Με δυο φτυχία και με μπόλικες αεροβουτιές και αντοχές στα τζί(G)και μ άφησες στ αζήτητα,ενώ άλλους..
-καλά,καλά,για θύμισε μου λοιπόν,σε ποιο ερώτημα σ έκοψα στα προφορικά?
-..με ρώτησες ¨¨αν μαζέψουμε όλους τους κόκκους της άμμου στη Γή με το ένα χέρι και μετά τους αδειάσουμε στη θάλασσα με τα δυό χέρια,πόσα χέρια θα χρειαζόμασταν στο μάζεμα και πόσα στο άδειασμα? ¨¨
-ά κομματάκι δύσκολη η χειροπρακτική ερώτηση στ αλήθεια.Και τι ρώτησα τους άλλους που πέτυχαν?
-¨τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια.?¨
-κεραμιδάτη ερώτηση ομολογώ,αλλά ας τα ξεχάσουμε όλα αυτά δά.Ιδού μέλλον λαμπρό ανοίγεται μπροστά σου,..αρκεί..
-τι αρκεί Υψιστε,αν επιτρέπεται?
-..αρκεί να πείσεις εκείνους τους αντιρρησίες λογικής εκεί κάτω,να φτιάξουνε κάτι το πλεούμενο,για να μη το παίζουνε άγκυρες όταν ρίξω το τσουνάμι…
-Εννοείς τον Νώε και την παλαβοφαμίλια του Υψιστε ?
-Ακριβώς,είναι οι μόνοι αγνοί και άξιοι να συνεχίσουν την ζωή στη Γή και να με λίβανίζουνε σύν γυναιξί και τέκνοις και μάλιστα χωρίς να ερευνούν τις γραφές..
-Δηλαδή μόνο τα λιβανιστήρια ,οι μπουνταλάδες και οι γλειψιματίες έχουνε δικαίωμα στη ζωή Πανάγαθε?
-Και πάντα μόνο αυτοί θα έχουνε το δικαίωμα στη ζωή,ακόμα κι αν μ απαρνηθούνε..
-μα άμα σ απαρνηθούνε,ποιόν θα έχουνε να λιβανίζουνε Υψιστε?
-Πάντα θα υπάρχει κάποια εξουσία για λιβάνισμα, ακόμα και χωρίς εμένα ρομαντικέ αριστούχε
Ο Αδικιήλ στα τελικά δέχτηκε το δύσκολο έργο που του ανάθεσε ο Δημιουργός και άνοιξε τα κολλαριστά φτερά του με πορεία προς τη Μέση Γή,εκεί που μια ολάκερη οικογένεια συνέχιζε να μαζεύει πούπουλα και να πετροβολεί τους περαστικούς
marakos
συνεχίζεται
-Για έλα δώ Αδικιήλ εσύ που νοιώθεις αδικημένος,είπε προς τον αγγελιαφόρο που είχε πρωτεύσει στις κάθετες εφορμήσεις και στις αεροκολοτούμπες
-διατάξτε,είπε εκείνος με τη μούρη κρεμασμένη σαν προβοσκίδα..
-σκέφτομαι να σε περάσω με το σπαθί σου αυτή τη φορά βρέ,έστω κι αν αυτή δεν είναι η πολιτική μου εδώ πάνω..
-τι να πώ Υψιστε,μου φαίνεται περίεργο από μέρους Σου να αποκαθιστάς μια μεγάλη αδικία.Με το συμπάθιο έτσι?..
-δηλαδή,θέλεις να πείς πως σ αδίκησα με λίγα λόγια?
-με αδίκησες κατάφωρα Μεγαλοδύναμε.Με δυο φτυχία και με μπόλικες αεροβουτιές και αντοχές στα τζί(G)και μ άφησες στ αζήτητα,ενώ άλλους..
-καλά,καλά,για θύμισε μου λοιπόν,σε ποιο ερώτημα σ έκοψα στα προφορικά?
-..με ρώτησες ¨¨αν μαζέψουμε όλους τους κόκκους της άμμου στη Γή με το ένα χέρι και μετά τους αδειάσουμε στη θάλασσα με τα δυό χέρια,πόσα χέρια θα χρειαζόμασταν στο μάζεμα και πόσα στο άδειασμα? ¨¨
-ά κομματάκι δύσκολη η χειροπρακτική ερώτηση στ αλήθεια.Και τι ρώτησα τους άλλους που πέτυχαν?
-¨τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια.?¨
-κεραμιδάτη ερώτηση ομολογώ,αλλά ας τα ξεχάσουμε όλα αυτά δά.Ιδού μέλλον λαμπρό ανοίγεται μπροστά σου,..αρκεί..
-τι αρκεί Υψιστε,αν επιτρέπεται?
-..αρκεί να πείσεις εκείνους τους αντιρρησίες λογικής εκεί κάτω,να φτιάξουνε κάτι το πλεούμενο,για να μη το παίζουνε άγκυρες όταν ρίξω το τσουνάμι…
-Εννοείς τον Νώε και την παλαβοφαμίλια του Υψιστε ?
-Ακριβώς,είναι οι μόνοι αγνοί και άξιοι να συνεχίσουν την ζωή στη Γή και να με λίβανίζουνε σύν γυναιξί και τέκνοις και μάλιστα χωρίς να ερευνούν τις γραφές..
-Δηλαδή μόνο τα λιβανιστήρια ,οι μπουνταλάδες και οι γλειψιματίες έχουνε δικαίωμα στη ζωή Πανάγαθε?
-Και πάντα μόνο αυτοί θα έχουνε το δικαίωμα στη ζωή,ακόμα κι αν μ απαρνηθούνε..
-μα άμα σ απαρνηθούνε,ποιόν θα έχουνε να λιβανίζουνε Υψιστε?
-Πάντα θα υπάρχει κάποια εξουσία για λιβάνισμα, ακόμα και χωρίς εμένα ρομαντικέ αριστούχε
Ο Αδικιήλ στα τελικά δέχτηκε το δύσκολο έργο που του ανάθεσε ο Δημιουργός και άνοιξε τα κολλαριστά φτερά του με πορεία προς τη Μέση Γή,εκεί που μια ολάκερη οικογένεια συνέχιζε να μαζεύει πούπουλα και να πετροβολεί τους περαστικούς
marakos
συνεχίζεται
Νωε (επεισόδιο 7)
Ο Αδικιήλ δεν άργησε να βρεθεί κοντά στην οικογένεια του Νώε που εκείνες τις στιγμές πετροβολιόταν με τους γειτόνους της.Μπήκε λοιπόν στη μέση και ρώτησε ποιος ήτανε ο λόγος αυτής της διένεξης ανάμεσα τους.
-Ποιος είσαι εσύ ρε πουπουλάτε που μπήκες στη μέση ?ρώτησε ο Νώε κοιτάζοντας τον καχύποπτα.Ειμαι ο Αδικιήλ ,αγγελιαφόρος του Ύψιστου και μ έστειλε να σας βοηθήσω.είπε εκείνος μ ένα κόμπο στη φωνή.
-να μη σε νοιάζει που τσακωνόμαστε με τους γείτονες,είπανε με μια φωνή και τα τρία παιδιά του Νώε.Τότε εκείνος στράφηκε προς τους γειτόνους τους και τους ρώτησε το λόγο του τσακωμού τους.
-δεν μας άφησαν κοτόπουλο για κοτόπουλο πουπουλάτε.Ξεπουπούλιασαν ακόμα και τα κλωσσόπουλα μέσα στ αυγό τους τούτοι οι λωλοί.Δεν τους αντέχουμε άλλο πιά!. Είπανε εκείνοι δείχνοντας το κοτέτσι με τα περιφερόμενα χιλιομαδημένα πτηνά,έτοιμα για την κατσαρόλα
-καλά μη ταραζόσαστε,θα σας αποζημιώσω εγώ για λογαριασμό τους ,είπε εκείνος και τους έδωσε ένα τσουβαλάκι αλάτι
Εκείνοι τότε συγκατατέθηκαν με βαριά καρδιά και το επεισόδιο έλαβε τέλος.Κατόπιν απευθύνθηκε προς την οικογένεια Νώε,που εξακολουθούσαν να τον ξεπουπουλιάζουνε με τα μάτια
-λοιπόν αγαθοί μου άνθρωποι,ξεχάστε τα πετραδάκια και τα πούπουλα.Εχω καινούργιο σχέδιο για το σκάφος που θα φτιάξετε ,αρκεί να μου βρείτε ξυλουργό,είπε δείχνοντας ένα κομμάτι ξύλου που είχε κρυμμένο κάτω απ τις φτερούγες του.
-ξυλουργό?Είπανε όλοι με τον τρόμο στα μάτια..
-ναι ξυλουργό επανέλαβε ο Αδικιήλ.Δέν έχετε ξανακούσει τέτοιο επάγγελμα ποτέ σας?
-ξέρουμε κάποιον αλλά φτιάχνει μόνο σταυρούς είπε ο Νώε ..
-Σίγουρα θα φτιάχνει σταυρούς για τους εγκληματίες ,έτσι δεν είναι?
-μπά,σταυρώνουμε όσους καταγγέλει ο Βούς ότι είναι ..τρομοκράτες..
-και ποιός είναι αυτός ο Βούς,μπορείτε να μου πείτε παρακαλώ?
-είναι ο μεγάλος Νονός.Ολους μας βαφτίζει εκείνος ,θέλουμε δεν θέλουμε, συμπλήρωσε ο Χάμ κοιτάζοντας ανησυχητικά γύρω του
-και γιατί σας βαφτίζει με το έτσι θέλω αυτός ο Βούς,όπως τον λέτε?
-για να τον εκλέγουμε αρχηγό των νονών, συνέχισε ο Νώε φτύνοντας στο χώμα,..ά νάτος κατά φωνή..
-καλημέρα στα βαφτιστήρια μου.Μπά ένας φτερωτός δίπλα σας!Δέν θα μου τον συστήσετε?
-Θα σας αυτοσυστηθώ ο ίδιος,απάντησε ο Αδικιήλ και του πρότεινε την μια φτερούγα του για χαιρετισμό
-μπά,μπά,πήραμε και θάρρος βλέπω,είπε ο αρχινονός κοιτάζοντας τον με ύφος βλοσηρό
-δεν ήλθα για σας κύριε,απάντησε τότε ο Αδικιήλ και του γύρισε την πλάτη
-σ εμένα βρέ γυρίζεις την πλάτη?Μου φαίνεσαι ύποπτος,μπάς και είσαι ιπτάμενος τρομοκράτης?απάντησε ο Βούς σμίγωντας τα φρύδια του
-η επαίσχυντη στάση σας προς τους συνανθρώπους σας γεννά .. αντίσταση.Αυτό δηλαδή που εσείς ονοματίζετε ¨¨τρομοκρατίᨨείπε ο Αδικιήλ ,ρίχνοντας του ένα βλέμμα όλο φωτιά
-Ώστε τολμάς ν αμφισβητείς την εξουσία μου ενώ έχω εκλεχθεί απ όλους σχεδόν εδώ κάτω στο ύπατο αξίωμα του Αρχινονού,κλουβιοκέφαλε φτερωτέ.?
-Απ ότι μου έδωσαν να καταλάβω,με την βία και τη φοβέρα εκλέχθηκες μιαρό ανθρωπάκι,απάντησε ο Αδικιήλ,γυρίζοντας του ξανά την πλάτη
-Μη τον ξεσινερίζεσαι Αρχινονέ,σίγουρα τα μυαλά του πήρανε αγέρα αφου ολημερίς πετά ψηλά και τον βαράνε τόσα ρεύματα,,είπε ο Νώε έτοιμος να βάλει τα κλάματα
-Θα τα ξαναπούμε εμείς οι δύο,είπε ο Βούς ρίχνοντας ένα βλέμμα σκέτο έξοσετ προς τον Αδικιήλ και κατόπιν έβαλε ρότα για τα λημέρια του..
-μούσκεμα μας τάκανες φτερωτέ,μούρχεται στ αλήθεια να σε ξεπουπουλιάσω..είπε ο Νώε και κινήθηκε απειλητικά μαζί με όλη την οικογένεια προς το μέρος του
-Φρόνιμα άμυαλοι !είπε εκείνος δείχνοντας τους με σημασία την δεμένη στη μέση του ρομφαία.Μη ξεχνάτε πως μ έστειλε για το καλό σας εδώ κάτω ο Δημιουργός, το καταλαβαίνετε αυτό?Αφήστε λοιπόν τις μαγκιές και δείξτε μου που μένει ο ξυλουργός..
Βλέποντας την αποφασιστική στάση του αγγελιαφόρου αλλά και την δεμένη στη μέση του ρομφαία,κάνανε όλοι μώκο σαν φρόνιμα παιδιά και εξουσιοδοτήσανε τα δίδυμα να τον οδηγήσουνε στο εργαστήρι του ξυλουργού
-καλώς τα μου,σε ποιόν από τους τρείς θα πάρω τα μέτρα για σταυρό?ρώτησε εκείνος τρίβωντας τα χέρια του ,καθώς τους είδε να ξεφυτρώνουνε μπροστά του
-δεν είναι για μας,είπανε γελώντας χαζά τα δίδυμα..
-κρίμα μωρέ κι ήθελα μια ζωή να κάνω όλη την οικογένεια..πελάτες μου,είπε με νόημα εκείνος καγχάζοντας.Στη συνέχεια στράφηκε πρός τον Αδικιήλ
-δεξιά ή αριστερά τον καβάλο φτερωτέ?
marakos
συνεχίζεται
-Ποιος είσαι εσύ ρε πουπουλάτε που μπήκες στη μέση ?ρώτησε ο Νώε κοιτάζοντας τον καχύποπτα.Ειμαι ο Αδικιήλ ,αγγελιαφόρος του Ύψιστου και μ έστειλε να σας βοηθήσω.είπε εκείνος μ ένα κόμπο στη φωνή.
-να μη σε νοιάζει που τσακωνόμαστε με τους γείτονες,είπανε με μια φωνή και τα τρία παιδιά του Νώε.Τότε εκείνος στράφηκε προς τους γειτόνους τους και τους ρώτησε το λόγο του τσακωμού τους.
-δεν μας άφησαν κοτόπουλο για κοτόπουλο πουπουλάτε.Ξεπουπούλιασαν ακόμα και τα κλωσσόπουλα μέσα στ αυγό τους τούτοι οι λωλοί.Δεν τους αντέχουμε άλλο πιά!. Είπανε εκείνοι δείχνοντας το κοτέτσι με τα περιφερόμενα χιλιομαδημένα πτηνά,έτοιμα για την κατσαρόλα
-καλά μη ταραζόσαστε,θα σας αποζημιώσω εγώ για λογαριασμό τους ,είπε εκείνος και τους έδωσε ένα τσουβαλάκι αλάτι
Εκείνοι τότε συγκατατέθηκαν με βαριά καρδιά και το επεισόδιο έλαβε τέλος.Κατόπιν απευθύνθηκε προς την οικογένεια Νώε,που εξακολουθούσαν να τον ξεπουπουλιάζουνε με τα μάτια
-λοιπόν αγαθοί μου άνθρωποι,ξεχάστε τα πετραδάκια και τα πούπουλα.Εχω καινούργιο σχέδιο για το σκάφος που θα φτιάξετε ,αρκεί να μου βρείτε ξυλουργό,είπε δείχνοντας ένα κομμάτι ξύλου που είχε κρυμμένο κάτω απ τις φτερούγες του.
-ξυλουργό?Είπανε όλοι με τον τρόμο στα μάτια..
-ναι ξυλουργό επανέλαβε ο Αδικιήλ.Δέν έχετε ξανακούσει τέτοιο επάγγελμα ποτέ σας?
-ξέρουμε κάποιον αλλά φτιάχνει μόνο σταυρούς είπε ο Νώε ..
-Σίγουρα θα φτιάχνει σταυρούς για τους εγκληματίες ,έτσι δεν είναι?
-μπά,σταυρώνουμε όσους καταγγέλει ο Βούς ότι είναι ..τρομοκράτες..
-και ποιός είναι αυτός ο Βούς,μπορείτε να μου πείτε παρακαλώ?
-είναι ο μεγάλος Νονός.Ολους μας βαφτίζει εκείνος ,θέλουμε δεν θέλουμε, συμπλήρωσε ο Χάμ κοιτάζοντας ανησυχητικά γύρω του
-και γιατί σας βαφτίζει με το έτσι θέλω αυτός ο Βούς,όπως τον λέτε?
-για να τον εκλέγουμε αρχηγό των νονών, συνέχισε ο Νώε φτύνοντας στο χώμα,..ά νάτος κατά φωνή..
-καλημέρα στα βαφτιστήρια μου.Μπά ένας φτερωτός δίπλα σας!Δέν θα μου τον συστήσετε?
-Θα σας αυτοσυστηθώ ο ίδιος,απάντησε ο Αδικιήλ και του πρότεινε την μια φτερούγα του για χαιρετισμό
-μπά,μπά,πήραμε και θάρρος βλέπω,είπε ο αρχινονός κοιτάζοντας τον με ύφος βλοσηρό
-δεν ήλθα για σας κύριε,απάντησε τότε ο Αδικιήλ και του γύρισε την πλάτη
-σ εμένα βρέ γυρίζεις την πλάτη?Μου φαίνεσαι ύποπτος,μπάς και είσαι ιπτάμενος τρομοκράτης?απάντησε ο Βούς σμίγωντας τα φρύδια του
-η επαίσχυντη στάση σας προς τους συνανθρώπους σας γεννά .. αντίσταση.Αυτό δηλαδή που εσείς ονοματίζετε ¨¨τρομοκρατίᨨείπε ο Αδικιήλ ,ρίχνοντας του ένα βλέμμα όλο φωτιά
-Ώστε τολμάς ν αμφισβητείς την εξουσία μου ενώ έχω εκλεχθεί απ όλους σχεδόν εδώ κάτω στο ύπατο αξίωμα του Αρχινονού,κλουβιοκέφαλε φτερωτέ.?
-Απ ότι μου έδωσαν να καταλάβω,με την βία και τη φοβέρα εκλέχθηκες μιαρό ανθρωπάκι,απάντησε ο Αδικιήλ,γυρίζοντας του ξανά την πλάτη
-Μη τον ξεσινερίζεσαι Αρχινονέ,σίγουρα τα μυαλά του πήρανε αγέρα αφου ολημερίς πετά ψηλά και τον βαράνε τόσα ρεύματα,,είπε ο Νώε έτοιμος να βάλει τα κλάματα
-Θα τα ξαναπούμε εμείς οι δύο,είπε ο Βούς ρίχνοντας ένα βλέμμα σκέτο έξοσετ προς τον Αδικιήλ και κατόπιν έβαλε ρότα για τα λημέρια του..
-μούσκεμα μας τάκανες φτερωτέ,μούρχεται στ αλήθεια να σε ξεπουπουλιάσω..είπε ο Νώε και κινήθηκε απειλητικά μαζί με όλη την οικογένεια προς το μέρος του
-Φρόνιμα άμυαλοι !είπε εκείνος δείχνοντας τους με σημασία την δεμένη στη μέση του ρομφαία.Μη ξεχνάτε πως μ έστειλε για το καλό σας εδώ κάτω ο Δημιουργός, το καταλαβαίνετε αυτό?Αφήστε λοιπόν τις μαγκιές και δείξτε μου που μένει ο ξυλουργός..
Βλέποντας την αποφασιστική στάση του αγγελιαφόρου αλλά και την δεμένη στη μέση του ρομφαία,κάνανε όλοι μώκο σαν φρόνιμα παιδιά και εξουσιοδοτήσανε τα δίδυμα να τον οδηγήσουνε στο εργαστήρι του ξυλουργού
-καλώς τα μου,σε ποιόν από τους τρείς θα πάρω τα μέτρα για σταυρό?ρώτησε εκείνος τρίβωντας τα χέρια του ,καθώς τους είδε να ξεφυτρώνουνε μπροστά του
-δεν είναι για μας,είπανε γελώντας χαζά τα δίδυμα..
-κρίμα μωρέ κι ήθελα μια ζωή να κάνω όλη την οικογένεια..πελάτες μου,είπε με νόημα εκείνος καγχάζοντας.Στη συνέχεια στράφηκε πρός τον Αδικιήλ
-δεξιά ή αριστερά τον καβάλο φτερωτέ?
marakos
συνεχίζεται
Νωε (επεισόδιο 8)
-τι εννοείς ¨¨καβάλ﨨μάστορα,ψέλλισε με απορία ο Αδικιήλ κάνοντας τους Σήμ και Ιαφέθ να ξεσπάσουνε σε χαχανητά
-άκου εκεί να μην ξέρει τι είναι ο ¨¨καβάλος¨¨μονολόγησε ο ξυλουργός κοιτάζοντας τον υπο γωνία
-τότε ο Ιαφέθ κάτι ψιθύρισε στ αυτί του ξυλουργού που έγινε κατακόκκινος σαν πατζάρι
-βρέ μπάς και είσαι ¨¨πουλάδα κι όχι κόκορας¨¨ είπε κοιταζοντας τον καχύποπτα από πάνω ως κάτω
-Ασε τα υπονοούμενα βλάσφημε και πές μου αν θ αναλάβεις τη δουλειά,είπε γεμάτος τσαντίλα ο αγγελιαφόρος
-καλά,καλά μη κάνεις έτσι είπε εκείνος και επεξήγησε ότι τον ¨¨καβάλο¨ τον φτιάχνουνε για το μακρύ σώβρακο που φοράνε υποχρεωτικά οι σταυρωμένοι για να μην ανεμίζουνε τα αχαμνά τους
-είναι σέτ ολόκληρο φτερωτέ μου,δηλαδή , σταυρός,καρφιά και μακρύ σώβρακο..έλα λοιπόν να σου δείξω κάποια δείγματα και εσύ θα διαλέξεις το καλύτερο για λόγου σου είπε τραβώντας τον πίσω από ένα παραβάν που είχε στημένους διάφορους σταυρούς
-μά δεν ήλθα για σταυρό ανθρωπέ μου,αλλά για …
-καλά ,καλά,όλοι στην αρχή αυτό λένε ,αλλά ο Βούς ποτέ δεν ξεχνάει κανένα και όλοι κάποτε θα γίνουνε πελάτες μου,όπως έγινε κι ο βοηθός μου..
-μα τι έκανε ο βοηθός σου και τον σταύρωσαν ,ρώτησε γεμάτος απορία ο Αδικιήλ
-έκανε το μεγαλύτερο έγκλημα φτερωτέ μου.Προχθές είχε περάσει από δώ ο πατέρας του Βούς ,συνταξιούχος αρχινονός και δαύτος και τότε μπροστά του..
-τι έγινε μπροστά στον Βούς τον συνταξιούχο αρχινονό ξυλουργέ ?
-να μωρέ,εκείνη τη στιγμή κάτι τούλεγα του βοηθού μου και ..χτύπησε ξύλο
-ε και λοιπόν,τι κακό έκανε χτυπώντας ξύλο?
-ο γερο Βούς το πέρασε σαν σαμποτάζ κατά του σταυρώματος και κάλεσε την Β.Ι.Α (Βουσική.Ιδιοτελής.Αστυνομία)και τον μπαγλάρωσαν τον δόλιο
-και τι έγινε μετά,τον περάσανε από Δικαστήριο,απολογήθηκε?
-μπά τον κλείσανε πρώτα στη φυλακή Γιουταχάμω και κατόπιν μου τον φέρανε να του πάρω μέτρα για σώβρακο και σταυρό..
-με το τίποτα δηλαδή σταύρωσαν τον φουκαρά?,ψέλλισε ο Αγγελιαφόρος τρέμοντας από τα νεύρα του
-να ,τον έχουμε εκεί έξω στην αυλή,μπορείς να του πάρεις συνέντευξη αν θέλεις..
Ο αγγελιαφόρος δεν πίστευε στ αυτιά του μ αυτά που άκουγε και ακολούθησε τον ξυλουργό στην αυλή του εργαστηρίου που βρισκότανε σταυρωμένος ο δύστυχος βοηθός του
-πές καλημέρα στον φτερωτό Αγγελιαφόρο,είπε ο ξυλουργός απευθυνόμενος στον σταυρωμένο
Εκείνος τότε έγειρε το σώμα μια στ αριστερά και μία στα δεξιά σ ένδειξη χαιρετισμού
-μά πως τόκανε αυτό?είπε ο Αδικιήλ βλέποντας το οριζόντιο ξύλο του σταυρού να κλίνει μια προς τα δεξιά και μια προς τα αριστερά
-α δεν καταλαβες ακόμα?Του έκανα δώρο τον πιο ακριβό σταυρό,αυτόν δηλαδή που είναι καρφωμένα το οριζόντιο με το κάθετο ξύλο μόνο με μια πρόκα,ώστε να γέρνει από την μια ή την άλλη μεριά αν θέλει να χαιρετίσει κάποιον,αλλά και με σκιάδιο για τον ήλιο,.σούπερ μοντέλο σου λέω !
-και το φτηνό μοντέλο χωρίς αξεσουάρ ?,ρώτησε ο αγγελιαφόρος με γουρλωμένα τα μάτια
-είναι με δύο πρόκες η ένωση του κάθετου με το οριζόντιο ξύλο και δεν μπορείς να χαιρετίσεις κανένα,αλλά και χωρίς σκιάδιο.Δηλαδής τεζάρεις από ..ηλίαση !
Κατόπιν στράφηκε προς τον σταυρωμένο,που τους κοίταζε με βλέμμα απλανές
συνεχίζεται
marakos
-άκου εκεί να μην ξέρει τι είναι ο ¨¨καβάλος¨¨μονολόγησε ο ξυλουργός κοιτάζοντας τον υπο γωνία
-τότε ο Ιαφέθ κάτι ψιθύρισε στ αυτί του ξυλουργού που έγινε κατακόκκινος σαν πατζάρι
-βρέ μπάς και είσαι ¨¨πουλάδα κι όχι κόκορας¨¨ είπε κοιταζοντας τον καχύποπτα από πάνω ως κάτω
-Ασε τα υπονοούμενα βλάσφημε και πές μου αν θ αναλάβεις τη δουλειά,είπε γεμάτος τσαντίλα ο αγγελιαφόρος
-καλά,καλά μη κάνεις έτσι είπε εκείνος και επεξήγησε ότι τον ¨¨καβάλο¨ τον φτιάχνουνε για το μακρύ σώβρακο που φοράνε υποχρεωτικά οι σταυρωμένοι για να μην ανεμίζουνε τα αχαμνά τους
-είναι σέτ ολόκληρο φτερωτέ μου,δηλαδή , σταυρός,καρφιά και μακρύ σώβρακο..έλα λοιπόν να σου δείξω κάποια δείγματα και εσύ θα διαλέξεις το καλύτερο για λόγου σου είπε τραβώντας τον πίσω από ένα παραβάν που είχε στημένους διάφορους σταυρούς
-μά δεν ήλθα για σταυρό ανθρωπέ μου,αλλά για …
-καλά ,καλά,όλοι στην αρχή αυτό λένε ,αλλά ο Βούς ποτέ δεν ξεχνάει κανένα και όλοι κάποτε θα γίνουνε πελάτες μου,όπως έγινε κι ο βοηθός μου..
-μα τι έκανε ο βοηθός σου και τον σταύρωσαν ,ρώτησε γεμάτος απορία ο Αδικιήλ
-έκανε το μεγαλύτερο έγκλημα φτερωτέ μου.Προχθές είχε περάσει από δώ ο πατέρας του Βούς ,συνταξιούχος αρχινονός και δαύτος και τότε μπροστά του..
-τι έγινε μπροστά στον Βούς τον συνταξιούχο αρχινονό ξυλουργέ ?
-να μωρέ,εκείνη τη στιγμή κάτι τούλεγα του βοηθού μου και ..χτύπησε ξύλο
-ε και λοιπόν,τι κακό έκανε χτυπώντας ξύλο?
-ο γερο Βούς το πέρασε σαν σαμποτάζ κατά του σταυρώματος και κάλεσε την Β.Ι.Α (Βουσική.Ιδιοτελής.Αστυνομία)και τον μπαγλάρωσαν τον δόλιο
-και τι έγινε μετά,τον περάσανε από Δικαστήριο,απολογήθηκε?
-μπά τον κλείσανε πρώτα στη φυλακή Γιουταχάμω και κατόπιν μου τον φέρανε να του πάρω μέτρα για σώβρακο και σταυρό..
-με το τίποτα δηλαδή σταύρωσαν τον φουκαρά?,ψέλλισε ο Αγγελιαφόρος τρέμοντας από τα νεύρα του
-να ,τον έχουμε εκεί έξω στην αυλή,μπορείς να του πάρεις συνέντευξη αν θέλεις..
Ο αγγελιαφόρος δεν πίστευε στ αυτιά του μ αυτά που άκουγε και ακολούθησε τον ξυλουργό στην αυλή του εργαστηρίου που βρισκότανε σταυρωμένος ο δύστυχος βοηθός του
-πές καλημέρα στον φτερωτό Αγγελιαφόρο,είπε ο ξυλουργός απευθυνόμενος στον σταυρωμένο
Εκείνος τότε έγειρε το σώμα μια στ αριστερά και μία στα δεξιά σ ένδειξη χαιρετισμού
-μά πως τόκανε αυτό?είπε ο Αδικιήλ βλέποντας το οριζόντιο ξύλο του σταυρού να κλίνει μια προς τα δεξιά και μια προς τα αριστερά
-α δεν καταλαβες ακόμα?Του έκανα δώρο τον πιο ακριβό σταυρό,αυτόν δηλαδή που είναι καρφωμένα το οριζόντιο με το κάθετο ξύλο μόνο με μια πρόκα,ώστε να γέρνει από την μια ή την άλλη μεριά αν θέλει να χαιρετίσει κάποιον,αλλά και με σκιάδιο για τον ήλιο,.σούπερ μοντέλο σου λέω !
-και το φτηνό μοντέλο χωρίς αξεσουάρ ?,ρώτησε ο αγγελιαφόρος με γουρλωμένα τα μάτια
-είναι με δύο πρόκες η ένωση του κάθετου με το οριζόντιο ξύλο και δεν μπορείς να χαιρετίσεις κανένα,αλλά και χωρίς σκιάδιο.Δηλαδής τεζάρεις από ..ηλίαση !
Κατόπιν στράφηκε προς τον σταυρωμένο,που τους κοίταζε με βλέμμα απλανές
συνεχίζεται
marakos
Νωε (επεισόδιο 9)
-Για πές στον πουπουλένιο,πώς αισθάνεσαι σήμερα βοηθέ μου?ρώτησε με πατρικό ενδιαφέρον τον σταυρωμένο ο ξυλουργός
-μια χαρά αφεντικό,μόνο που κατουριέμαι γαμώτο και φοβάμαι μη λερώσω το μακρύ μου σώβρακο..
-μα σου έχω αξεσουάρ την κύστη απ αγελάδα που βρίσκεται δεμένη ανάμεσα στα πόδια σου.
-θέλω και κακάάάάά..
-με τα κακά πως την βγάζει ο έρμος ?ρώτησε αηδιασμένος ο Αδικιήλ
-α,στο ακριβό μοντέλο έχει μια τρύπα στο πίσω μέρος του σταυρού,στην θέση που ακουμπάει ο ποπός του.Εκεί πίσω είναι κρεμασμένη μια άλλη κύστη από γελάδα επίσης.Μια σκατιέρα να πούμε,που με την προέκταση από μια αντεριά χοίρου καταλήγει σ ένα μικρό λάκο αποχέτευσης.Super μοντέλο σου λέω !
-διψάωωωωωωωωωω..φώναξε ο σταυρωμένος πλαταγίζοντας την ξεραμένη γλώσσα του
Τότε ο ξυλουργός βύθισε ένα σπόγγο που ήτανε δεμένος σ ένα καλάμι και τον ακούμπησε στην γλώσσα του σταυρωμένου
-και στο φτηνό μοντέλο,πως τους ξεδιψάτε μάστορα¨?ρώτησε παραπαίοντας από την φρίκη ο αγγελιαφόρος
-τους μπουγελώνουμε κι ότι προλάβουνε να πιούνε..
Κατόπιν απευθύνθηκε προς τον βοηθό του που απολάμβανε το φρέσκο νεράκι με την ησυχία του
-για πες λοιπόν στον φτερωτό από δώ,είσαι ευχαριστημένος με τα αξεσουάρ του σούπερ μοντέλου μας?
-ούύύύύύ..δυο μέρες εδώ πάνω τα απολαμβάνω με την ησυχία μου,όμως τωρα θέλω να κάνω τσίσα μου και ντρέπομαι μπροστά στον ξένο
-καλά, καλά εγώ θ αποχωρήσω είπε ο Αδικιήλ με τα μάτια έξω από τις κόγχες και έτρεξε βιαστικά να κάνει εμετό σε μια γωνιά της αυλής
-λοιπόν όλα καλά όπως είδες,είπε ο ξυλουργός ακολουθώντας τον κατά πόδας στο εσωτερικό του εργαστηρίου που έσπευσε να καταφύγει μακριά από το αποτρόπαιο θέαμα
-μα τι κάνεις εκεί?ψέλλισε ο αγγελιαφόρος βλέποντας τον ξυλουργό με μια μεζούρα στα χέρια
-για τέντωσε τα χέρια και τα φτερά σου και μη μου κάνεις τον δύσκολο.Κάθε σταυρό τον κόβουμε στα μέτρα του κάθε πελάτη για να μη χαλαλίζουμε τσάμπα ξύλο,εξήγησε στον εμβρόντητο Αδικιήλ που δεν μπορούσε να πιστέψει σ αυτά που άκουγε και έβλεπε.Ξαφνικά λες και βγήκε από λήθαργο έβγαλε φωνή μεγάλη,κραδαίνονοντας την ρομφαία του
-άκουσε να δείς ξυλουργέ δεν ήρθα να σταυρωθώ αλλά για να φτιάξω ένα σκάφος,κατάλαβες επι τέλους ζωντόβολο?
-αααα,πές το μου φτερωτέ μου!Τζάμπα η ξενάγηση γαμώτο.
Κατόπιν στράφηκε προς τους Σήμ και Ιαφέθ που εντω μεταξύ είχανε κάνει άνω κάτω το εργαστήρι,πετώνταςο ένας στον άλλο χούφτες από πριονίδι και ήτανε δύσκολο να δεί κανείς ακόμα και τα μάτια τους
Για ελάτε στο θείο δίδυμα μια που είσαστε εδώ να σας πάρω μέτρα..
Οι Σήμ και Ιαφέθ μόλις το άκουσαν έτρεξαν χαρούμενοι προς το μέρος του,φωνάζοντας ¨¨μέτρα,μέτρα,μέτρᨨ
-ο Αδικιήλ τα έχασε με την προθυμία των δίδυμων να τους πάρει μέτρα ο ξυλουργός και τους ζήτησε να του εξηγήσουνε τι το θέλουνε τον σταυρό για πάρτυ τους
-εκείνα τότε με αφοπλιστική αθωότητα του εξήγησαν ¨¨κάθε σταυρός έχει δύο ξύλα,έτσι δεν είναι?¨¨
-ναι έτσι είναι έγνεψε καταφατικά ο αγγελιαφόρος
-άρα καθε ξύλο του σταυρού παίρνει δυο απάνω.
-δεν καταλαβαίνω τίποτα,μονολόγησε ο Αδικιήλ σαστισμένος,.Ξέρω πως κάθε σταυρός παίρνει ένα άτομο κι όχι δύο..
-Είμαστε εμείς οι δυό,ο μπαμπας ο Νώε και ο αδελφός μας ο Χάμ,δηλάδή τέσσερις.
-Δηλαδή σ ένα σταυρό τέσσερα άτομα,με δουλεύετε παληόπαιδα?
-Τότε πήρε τον λόγο ο ξυλουργός και χαχανίζοντας εξήγησε στον Αδικιήλ ¨¨θέλουνε τα δυο ξύλα του σταυρού για να κάνουνε τραμπάλα ανα δύο,ο Χάμ με τον Νώε και ο Ιαφέθ με τον Σήμ.Αυτό μου ζητανε τα παλιόπαιδα όταν σπάνε τους προηγούμενους σταυρούς τους
-μα εσύ τους πήρες μέτρα για δύο σταυρούς και όχι για έναν.Δεν καταλαβαίνω τίποταααααα.. ,φώναξε με απόγνωση ο αγγελιαφόρος
-Χαζούλη φτερωτέ,!Τούτοι δώ ,πάντα έχουνε στην άκρη άλλον ένα σταυρό για εφεδρεία ,συμπλήρωσε ο ξυλουργός,αρχίζοντας το κόψιμο των ξύλων
-δηλαδή σπάσανε και τον εφεδρικό σταυρό τους?
-πώς φαίνεσαι πώς δεν είσαι της οικογένειας,απάντησε ο ξυλουργός ,ξεσπώντας σε χαχανητά μαζί με τα δίδυμα
-Παραιτούμαιιιιιιιι!
Marakos
συνεχίζεται
-μια χαρά αφεντικό,μόνο που κατουριέμαι γαμώτο και φοβάμαι μη λερώσω το μακρύ μου σώβρακο..
-μα σου έχω αξεσουάρ την κύστη απ αγελάδα που βρίσκεται δεμένη ανάμεσα στα πόδια σου.
-θέλω και κακάάάάά..
-με τα κακά πως την βγάζει ο έρμος ?ρώτησε αηδιασμένος ο Αδικιήλ
-α,στο ακριβό μοντέλο έχει μια τρύπα στο πίσω μέρος του σταυρού,στην θέση που ακουμπάει ο ποπός του.Εκεί πίσω είναι κρεμασμένη μια άλλη κύστη από γελάδα επίσης.Μια σκατιέρα να πούμε,που με την προέκταση από μια αντεριά χοίρου καταλήγει σ ένα μικρό λάκο αποχέτευσης.Super μοντέλο σου λέω !
-διψάωωωωωωωωωω..φώναξε ο σταυρωμένος πλαταγίζοντας την ξεραμένη γλώσσα του
Τότε ο ξυλουργός βύθισε ένα σπόγγο που ήτανε δεμένος σ ένα καλάμι και τον ακούμπησε στην γλώσσα του σταυρωμένου
-και στο φτηνό μοντέλο,πως τους ξεδιψάτε μάστορα¨?ρώτησε παραπαίοντας από την φρίκη ο αγγελιαφόρος
-τους μπουγελώνουμε κι ότι προλάβουνε να πιούνε..
Κατόπιν απευθύνθηκε προς τον βοηθό του που απολάμβανε το φρέσκο νεράκι με την ησυχία του
-για πες λοιπόν στον φτερωτό από δώ,είσαι ευχαριστημένος με τα αξεσουάρ του σούπερ μοντέλου μας?
-ούύύύύύ..δυο μέρες εδώ πάνω τα απολαμβάνω με την ησυχία μου,όμως τωρα θέλω να κάνω τσίσα μου και ντρέπομαι μπροστά στον ξένο
-καλά, καλά εγώ θ αποχωρήσω είπε ο Αδικιήλ με τα μάτια έξω από τις κόγχες και έτρεξε βιαστικά να κάνει εμετό σε μια γωνιά της αυλής
-λοιπόν όλα καλά όπως είδες,είπε ο ξυλουργός ακολουθώντας τον κατά πόδας στο εσωτερικό του εργαστηρίου που έσπευσε να καταφύγει μακριά από το αποτρόπαιο θέαμα
-μα τι κάνεις εκεί?ψέλλισε ο αγγελιαφόρος βλέποντας τον ξυλουργό με μια μεζούρα στα χέρια
-για τέντωσε τα χέρια και τα φτερά σου και μη μου κάνεις τον δύσκολο.Κάθε σταυρό τον κόβουμε στα μέτρα του κάθε πελάτη για να μη χαλαλίζουμε τσάμπα ξύλο,εξήγησε στον εμβρόντητο Αδικιήλ που δεν μπορούσε να πιστέψει σ αυτά που άκουγε και έβλεπε.Ξαφνικά λες και βγήκε από λήθαργο έβγαλε φωνή μεγάλη,κραδαίνονοντας την ρομφαία του
-άκουσε να δείς ξυλουργέ δεν ήρθα να σταυρωθώ αλλά για να φτιάξω ένα σκάφος,κατάλαβες επι τέλους ζωντόβολο?
-αααα,πές το μου φτερωτέ μου!Τζάμπα η ξενάγηση γαμώτο.
Κατόπιν στράφηκε προς τους Σήμ και Ιαφέθ που εντω μεταξύ είχανε κάνει άνω κάτω το εργαστήρι,πετώνταςο ένας στον άλλο χούφτες από πριονίδι και ήτανε δύσκολο να δεί κανείς ακόμα και τα μάτια τους
Για ελάτε στο θείο δίδυμα μια που είσαστε εδώ να σας πάρω μέτρα..
Οι Σήμ και Ιαφέθ μόλις το άκουσαν έτρεξαν χαρούμενοι προς το μέρος του,φωνάζοντας ¨¨μέτρα,μέτρα,μέτρᨨ
-ο Αδικιήλ τα έχασε με την προθυμία των δίδυμων να τους πάρει μέτρα ο ξυλουργός και τους ζήτησε να του εξηγήσουνε τι το θέλουνε τον σταυρό για πάρτυ τους
-εκείνα τότε με αφοπλιστική αθωότητα του εξήγησαν ¨¨κάθε σταυρός έχει δύο ξύλα,έτσι δεν είναι?¨¨
-ναι έτσι είναι έγνεψε καταφατικά ο αγγελιαφόρος
-άρα καθε ξύλο του σταυρού παίρνει δυο απάνω.
-δεν καταλαβαίνω τίποτα,μονολόγησε ο Αδικιήλ σαστισμένος,.Ξέρω πως κάθε σταυρός παίρνει ένα άτομο κι όχι δύο..
-Είμαστε εμείς οι δυό,ο μπαμπας ο Νώε και ο αδελφός μας ο Χάμ,δηλάδή τέσσερις.
-Δηλαδή σ ένα σταυρό τέσσερα άτομα,με δουλεύετε παληόπαιδα?
-Τότε πήρε τον λόγο ο ξυλουργός και χαχανίζοντας εξήγησε στον Αδικιήλ ¨¨θέλουνε τα δυο ξύλα του σταυρού για να κάνουνε τραμπάλα ανα δύο,ο Χάμ με τον Νώε και ο Ιαφέθ με τον Σήμ.Αυτό μου ζητανε τα παλιόπαιδα όταν σπάνε τους προηγούμενους σταυρούς τους
-μα εσύ τους πήρες μέτρα για δύο σταυρούς και όχι για έναν.Δεν καταλαβαίνω τίποταααααα.. ,φώναξε με απόγνωση ο αγγελιαφόρος
-Χαζούλη φτερωτέ,!Τούτοι δώ ,πάντα έχουνε στην άκρη άλλον ένα σταυρό για εφεδρεία ,συμπλήρωσε ο ξυλουργός,αρχίζοντας το κόψιμο των ξύλων
-δηλαδή σπάσανε και τον εφεδρικό σταυρό τους?
-πώς φαίνεσαι πώς δεν είσαι της οικογένειας,απάντησε ο ξυλουργός ,ξεσπώντας σε χαχανητά μαζί με τα δίδυμα
-Παραιτούμαιιιιιιιι!
Marakos
συνεχίζεται
Νωε (επεισόδιο 10)
-τι πάει να πεί ¨παραιτούμα騨είπε γεμάτος νεύρα ο Δημιουργός βλέποντας τον Αδικιήλ σε κατάσταση παραφροσύνης και αυτοξεπουπουλιάσματος
-δεν τους αντέχωωωωωωω..ούρλιαξε κείνος ξεσπώντας σε λυγμούς..
-έλα τώρα,υπερβάλεις νομίζω.Είναι κομματάκι παλαλοί δεν το αρνούμαι,αλλά τέτοιους θέλω να με υπηρετούν..
-Τέτοιους θεοπάλαβους Υψιστε? Καλλίτερα να διασώσουμε μαιμούδες.Πιο πολύ νιονιό έχουνε αυτές από δαύτους
-Εσύ βρε ανίκανε αγγελιαφόρε θα μου πείς ποιους θα διασώσω ?Το ξέρεις πως οι μαιμούδες δεν θα μπορούνε να με υμνολογούν και να με δοξάζουνε?
Το άγριο ύφος του Δημιουργού ,έκανε τον Αδικιήλ να μαζέψει τα φτερά του και να σκύψει το κεφάλι σαν δείγμα υποταγής
-Λίγα λόγια λοιπόν!Πάρε ένα σμήνος από συναδέλφους σου και ξαμοληθείτε εκεί κάτω να βοηθήσετε τον ξυλουργό να κόψει τα ξύλα
-ποια ξύλα Υψιστε?Αυτός θα μας σταυρώσει όλους με το τσερβέλο που κουβαλάει. Είναι συγγενής της οικογένειας,δηλαδή μιά απ τα ίδια..
-Τότε πετάξτε πάνω απ τα δάση και μαζέψτε ξύλα.Πιστεύω πώς τότε θα τα κόψει σε σανίδες αν του τα πάτε στο πιάτο.
-ποιά δάση Μεγαλοδύναμε?Όλα τα έχουνε κατακάψει για οικοπεδοποίηση.Μόνο μια τούφα έχει μείνει κι αυτήν την ξυλεύει ο παλαβιάρης ο ξυλουγός για πάρτυ του
-Ώστε φτιάχνουνε αυθαίρετα στη γή που τους έφτιαξα?Ειπε γεμάτος θυμό ο Υψιστος και τράβηξε ένα γερό ταρακούνημα σ ολάκερη την κάτω Γή,που ήρθαν τα πάνω κάτω..
-Υψιστε,μου κόψατε το αίμα για τα καλά!είπε ο Αδικιήλ προσπαθώντας να ισορροπήσει πάνω σ ένα μίνι σύγνεφο
-Για φωναξέ μου τον Κιβωτιήλ πριν ξεκουμπιστείς απ τα μάτια μου άχρηστε.Μόνο για πολιτικάντης κάνεις εσύ.Είπε τσαντισμένος και έδωσε ένα γερό φύσημα στον δύστυχο Αδικιήλ,που χάθηκε από μπροστά του στο άψε σβήσε
-Με φώναξες Υψιστε ?Ακούστηκε τότε μια τρεμουλιαστή φωνή
-Δεύρο έξω και παρουσιάσου μου σεμνέ Κιβωτιήλ.Μπορεί να κόπηκες στη γλώσσα,αλλά ξέρω ότι έχεις μυαλό ξουράφι. Τέτοιους κόβω συνήθως,για να μη πάρουνε τα μυαλά τους αγέρα
-γραφτό μου ήτανε να κοπώ Μεγαλοδύναμε με τέτοια βύσματα που πέσανε.
-Ώστε πέσανε βύσματα στ αλήθεια?Για πές μου λοιπόν πόσες γλώσσες μιλάς?
-μιλώ όλες τις γλώσσες των θνητών, αλλά δεν είχα την μία και μοναδική που χρειαζότανε για να πετύχω.Δηλαδής ..το γλύψιμο Πανάγαθε !
-καλά,καλά,ας το ξεχάσουμε αυτό,για πές μου τι ειδικότητα έχεις εδώ πάνω?
-κιβωτοποιός Υψιστε.Φτιάχνω κιβώτια για να βάζουμε μέσα τις ψυχές των ανθρώπων όταν φινίρουνε από το μάταιο κόσμο τους..
-Δικέέέέέέ μου,εσένα θέλω!Πού ήσουνα μωρέ τόσους αιώνες κρυμμένος ?
-να, σ εκείνο το γκρίζο σύγνεφο που βγάζει αστραπές!
-ώστε δωρεάν ρεύμα μπαγάσα και χωρίς μετρητή?
-το κατά δύναμη Υψιστε, δύσκολες μέρες ακόμα και για αγγελιαφόρους.
-καλά που μου το θύμησες ν ανεβάσω την τιμή του.Μονοπωλιο το έχω άλλωστε ,ότι γουστάρω κάνω,έτσι δεν είναι?
-έτσι είναι Υψιστε,αφού είσαι πανάγαθος,δίκαιος και αμερόληπτος..
-άχ πως μ αρέσουν οι κολακείες ..λέγε κι άλλα τέτοια και θα σε κάνω πτέραρχο!..Λοιπόν τσίμπα τούτη την περγαμηνή και σ ένα μήνα να έχεις έτοιμο το κιβώτιο,ξηγηθήκαμε?
-μα είναι τεράστιο Κύριε ,μόνος μου δεν θα τα καταφέρω
-Τι πάει να πεί τεράστιο?Ασε τις κουτοπονηράδες βρε και βάλε όλους τους αραχτούς μόνιμους να δουλέψουν .Ακούς κύριε Σμήναρχε ?
-Σμήναρχος εγώώώώώ?
-φυσικά Κιβωτιήλ! Σκέφθηκα μάλιστα στο σκάφος να δώσω τ όνομα σου ,δηλαδή να το πώ..¨Κιβωτό¨¨!Κόλησε λοιπόν τούτη την κλάρα στο κούτελο και άρχισε στο τσάκα τσάκα τη δουλειά.Ήγγικεν γάρ η ώρα!
Αυτά είπε ο Δημιουργός και το έριξε στον αγαπημένο μεσημεριανό του υπνάκο
marakos
Συνεχίζεται
-δεν τους αντέχωωωωωωω..ούρλιαξε κείνος ξεσπώντας σε λυγμούς..
-έλα τώρα,υπερβάλεις νομίζω.Είναι κομματάκι παλαλοί δεν το αρνούμαι,αλλά τέτοιους θέλω να με υπηρετούν..
-Τέτοιους θεοπάλαβους Υψιστε? Καλλίτερα να διασώσουμε μαιμούδες.Πιο πολύ νιονιό έχουνε αυτές από δαύτους
-Εσύ βρε ανίκανε αγγελιαφόρε θα μου πείς ποιους θα διασώσω ?Το ξέρεις πως οι μαιμούδες δεν θα μπορούνε να με υμνολογούν και να με δοξάζουνε?
Το άγριο ύφος του Δημιουργού ,έκανε τον Αδικιήλ να μαζέψει τα φτερά του και να σκύψει το κεφάλι σαν δείγμα υποταγής
-Λίγα λόγια λοιπόν!Πάρε ένα σμήνος από συναδέλφους σου και ξαμοληθείτε εκεί κάτω να βοηθήσετε τον ξυλουργό να κόψει τα ξύλα
-ποια ξύλα Υψιστε?Αυτός θα μας σταυρώσει όλους με το τσερβέλο που κουβαλάει. Είναι συγγενής της οικογένειας,δηλαδή μιά απ τα ίδια..
-Τότε πετάξτε πάνω απ τα δάση και μαζέψτε ξύλα.Πιστεύω πώς τότε θα τα κόψει σε σανίδες αν του τα πάτε στο πιάτο.
-ποιά δάση Μεγαλοδύναμε?Όλα τα έχουνε κατακάψει για οικοπεδοποίηση.Μόνο μια τούφα έχει μείνει κι αυτήν την ξυλεύει ο παλαβιάρης ο ξυλουγός για πάρτυ του
-Ώστε φτιάχνουνε αυθαίρετα στη γή που τους έφτιαξα?Ειπε γεμάτος θυμό ο Υψιστος και τράβηξε ένα γερό ταρακούνημα σ ολάκερη την κάτω Γή,που ήρθαν τα πάνω κάτω..
-Υψιστε,μου κόψατε το αίμα για τα καλά!είπε ο Αδικιήλ προσπαθώντας να ισορροπήσει πάνω σ ένα μίνι σύγνεφο
-Για φωναξέ μου τον Κιβωτιήλ πριν ξεκουμπιστείς απ τα μάτια μου άχρηστε.Μόνο για πολιτικάντης κάνεις εσύ.Είπε τσαντισμένος και έδωσε ένα γερό φύσημα στον δύστυχο Αδικιήλ,που χάθηκε από μπροστά του στο άψε σβήσε
-Με φώναξες Υψιστε ?Ακούστηκε τότε μια τρεμουλιαστή φωνή
-Δεύρο έξω και παρουσιάσου μου σεμνέ Κιβωτιήλ.Μπορεί να κόπηκες στη γλώσσα,αλλά ξέρω ότι έχεις μυαλό ξουράφι. Τέτοιους κόβω συνήθως,για να μη πάρουνε τα μυαλά τους αγέρα
-γραφτό μου ήτανε να κοπώ Μεγαλοδύναμε με τέτοια βύσματα που πέσανε.
-Ώστε πέσανε βύσματα στ αλήθεια?Για πές μου λοιπόν πόσες γλώσσες μιλάς?
-μιλώ όλες τις γλώσσες των θνητών, αλλά δεν είχα την μία και μοναδική που χρειαζότανε για να πετύχω.Δηλαδής ..το γλύψιμο Πανάγαθε !
-καλά,καλά,ας το ξεχάσουμε αυτό,για πές μου τι ειδικότητα έχεις εδώ πάνω?
-κιβωτοποιός Υψιστε.Φτιάχνω κιβώτια για να βάζουμε μέσα τις ψυχές των ανθρώπων όταν φινίρουνε από το μάταιο κόσμο τους..
-Δικέέέέέέ μου,εσένα θέλω!Πού ήσουνα μωρέ τόσους αιώνες κρυμμένος ?
-να, σ εκείνο το γκρίζο σύγνεφο που βγάζει αστραπές!
-ώστε δωρεάν ρεύμα μπαγάσα και χωρίς μετρητή?
-το κατά δύναμη Υψιστε, δύσκολες μέρες ακόμα και για αγγελιαφόρους.
-καλά που μου το θύμησες ν ανεβάσω την τιμή του.Μονοπωλιο το έχω άλλωστε ,ότι γουστάρω κάνω,έτσι δεν είναι?
-έτσι είναι Υψιστε,αφού είσαι πανάγαθος,δίκαιος και αμερόληπτος..
-άχ πως μ αρέσουν οι κολακείες ..λέγε κι άλλα τέτοια και θα σε κάνω πτέραρχο!..Λοιπόν τσίμπα τούτη την περγαμηνή και σ ένα μήνα να έχεις έτοιμο το κιβώτιο,ξηγηθήκαμε?
-μα είναι τεράστιο Κύριε ,μόνος μου δεν θα τα καταφέρω
-Τι πάει να πεί τεράστιο?Ασε τις κουτοπονηράδες βρε και βάλε όλους τους αραχτούς μόνιμους να δουλέψουν .Ακούς κύριε Σμήναρχε ?
-Σμήναρχος εγώώώώώ?
-φυσικά Κιβωτιήλ! Σκέφθηκα μάλιστα στο σκάφος να δώσω τ όνομα σου ,δηλαδή να το πώ..¨Κιβωτό¨¨!Κόλησε λοιπόν τούτη την κλάρα στο κούτελο και άρχισε στο τσάκα τσάκα τη δουλειά.Ήγγικεν γάρ η ώρα!
Αυτά είπε ο Δημιουργός και το έριξε στον αγαπημένο μεσημεριανό του υπνάκο
marakos
Συνεχίζεται
Νωε (επεισόδιο 11)
Ο Κιβωτιήλ με το σμήνος του,κατόρθωσαν τελικά το ακατόρθωτο. Φτιάξανε στο τσάκα τσάκα κάτι που όμως δεν ενθουσίασε τον Δημιουργό ,καθώς παρατήρησε κάποιες ατέλειες..
-δεν βλέπω μπουκαπόρτα δικέ μου,από πού θα μπούνε τα ζωντόβολα,μπορείς να μου πείς?Είπε κοιτάζοντας την κατασκευή που πουθενά δεν είχε άνοιγμα για την επιβίβαση της οικογένειας αλλά και των ζώων που θα διασώζονταν
-Θα σηκώσουνε το καπάκι από πάνω και θα μπούνε μέσα Υψιστε,είπε ο Κιβωτιήλ και συνέχισε.Αυτό δεν κάνουμε άλλωστε όταν καταχωνιάζουμε τις ψυχές στα κιβώτια?
-ποιο καπάκι βρε σύ,θα με ζουρλάνεις πρωινιάτικα?Δεν σου είπα να φτιάξεις γάστρα για να τους ψήσουμε ,αλλά σκάφος για να λουφάξουνε μέσα
-¨¨καλά,καλά ,θ ανοίξουμε μια μπουκαπόρτα στα πλαινά και τέλειωσε το ζήτημα,ψέλλισε ο Κιβωτιήλ συμφωνώντας με την αυστηρή παρατήρηση του Δημιουργού.Κατόπιν συμπλήρωσε με ναζιάρικο ύφος ¨¨άλλωστε Εσύ Κύριε είσαι το μεγάλο μυαλό,πώς να το κρύψουμε άλλωστ娨
-Πές μου τέτοια να ηδονίζομαι πόσο μ αρέσουν οι κολακείες σου!.Τράβα λοιπόν με το σμήνος σου και αποθέστε την έξω απ το καλαμόσπιτο του Νώε και εξήγησε του πως θα την καλοκουμαντάρει,γλυκόστομε φτερωτέ μου!
-φυσικά Πανάγαθε,άλλωστε πήρα μαζί μου και το ¨¨εγχειρίδιο προς αγαθοχαρούμενους ναυτιλομένους¨.Είπε κι έδωσε εντολή στο σμήνος του για την από αέρος μεταφορά της κιβωτού στη Μέση Γή.
-παιδιά τρέξετε να δείτε,φώναξε ο Νώε.Ο ήλιος δεν βγήκε σήμερα κι ας κικιρίζουν τα κοκόρια !
-μήπως δεν πληρώσαμε το ρεύμα και μας το κόψανε?Είπε ο Χάμ κι έκανε ένα βήμα μπροστά για να βγεί στην αυλή,αλλά..
-Γκαααααπ…ώχ η μύτη μου !
-Τι έπαθες βρε γιέ μου φώναξε ανήσυχα ο Νώε σπεύδοντας κοντά του.Πού κουτούλησες και μελιτζάνωσες τη μύτη σου,μπορείς να μου πείς?
-νά βρε μπαμπά,δεν βλέπεις έξω τί μας κρύβει τον ήλιο?είπε μυξοκλαίγοντας εκείνος
-για να δώ και γώ τι είναι αυτό που μας κρύβει τον ήλιο,είπε ο Νώε και κατευθύνθηκε φουριόζος προς την έξοδο του σπιτιού…Γκάααααππ
Το ίδιο κάνανε και Ιαφέθ και Σήμ ,σπάζοντας τις μύτες τους,μέχρι που πρόβαλε στα πλαινά της εξώπορτας το κεφάλι του Κιβωτιήλ
-ελπίζω καλοκάγαθοι άνθρωποι να πήρατε μια γεύση της γερής κατασκευής είπε και τους τράβηξε από τα πλάινα της πόρτας προς τα έξω ,μιας και η κιβωτός είχε τοποθετηθεί ακριβώς μπροστά στην είσοδο του καλαμόσπιτου τους και την μισόφραζε.
-ναι,δεν μπορούμε να πούμε,γερό πράγμα πουπουλένιε μας,είπε ο Νώε κρατώντας την μελιτζανένια του μύτη.Κατόπιν όλοι μαζί τον ακολούθησαν ανεβαίνοντας την ράμπα για την πρώτη ξενάγηση στο πλεούμενο τους
-αααααα..τι μεγάλο κατώι μπαμπά,Θα το κάνουμε μια μεγάλη παιδική χαρά !Φώναξαν χαρούμενα τα δίδυμα
-σοβαρευτείτε βροντοφώναξε ο Νώε,καλύτερα να το κάνουμε τσιπουράδικο!
-ε όχι και τσιπουράδικο,είπε παρεμβαίνοντας ο Χάμ.Καλύτερα θα ήτανε να γίνει σούπερ μάρκετ να πούμε
-Για συνέλθετε,τους διέκοψε ο Κιβωτιήλ.Τουτη η κιβωτός είναι για να πλέει,όταν πλημμυρίσει η Μέση Γή.Το καταλάβατε επιτέλους?
-αααααα..το καταλάβαμε ,το καταλάβαμε !Φωναξε χαρούμενος ο Νώε.Κρουαζιέρα θα πάμε παιδιά,ετοιμάστε τα μπαγκάζια σας!
Marakos
Συνεχίζεται
-δεν βλέπω μπουκαπόρτα δικέ μου,από πού θα μπούνε τα ζωντόβολα,μπορείς να μου πείς?Είπε κοιτάζοντας την κατασκευή που πουθενά δεν είχε άνοιγμα για την επιβίβαση της οικογένειας αλλά και των ζώων που θα διασώζονταν
-Θα σηκώσουνε το καπάκι από πάνω και θα μπούνε μέσα Υψιστε,είπε ο Κιβωτιήλ και συνέχισε.Αυτό δεν κάνουμε άλλωστε όταν καταχωνιάζουμε τις ψυχές στα κιβώτια?
-ποιο καπάκι βρε σύ,θα με ζουρλάνεις πρωινιάτικα?Δεν σου είπα να φτιάξεις γάστρα για να τους ψήσουμε ,αλλά σκάφος για να λουφάξουνε μέσα
-¨¨καλά,καλά ,θ ανοίξουμε μια μπουκαπόρτα στα πλαινά και τέλειωσε το ζήτημα,ψέλλισε ο Κιβωτιήλ συμφωνώντας με την αυστηρή παρατήρηση του Δημιουργού.Κατόπιν συμπλήρωσε με ναζιάρικο ύφος ¨¨άλλωστε Εσύ Κύριε είσαι το μεγάλο μυαλό,πώς να το κρύψουμε άλλωστ娨
-Πές μου τέτοια να ηδονίζομαι πόσο μ αρέσουν οι κολακείες σου!.Τράβα λοιπόν με το σμήνος σου και αποθέστε την έξω απ το καλαμόσπιτο του Νώε και εξήγησε του πως θα την καλοκουμαντάρει,γλυκόστομε φτερωτέ μου!
-φυσικά Πανάγαθε,άλλωστε πήρα μαζί μου και το ¨¨εγχειρίδιο προς αγαθοχαρούμενους ναυτιλομένους¨.Είπε κι έδωσε εντολή στο σμήνος του για την από αέρος μεταφορά της κιβωτού στη Μέση Γή.
-παιδιά τρέξετε να δείτε,φώναξε ο Νώε.Ο ήλιος δεν βγήκε σήμερα κι ας κικιρίζουν τα κοκόρια !
-μήπως δεν πληρώσαμε το ρεύμα και μας το κόψανε?Είπε ο Χάμ κι έκανε ένα βήμα μπροστά για να βγεί στην αυλή,αλλά..
-Γκαααααπ…ώχ η μύτη μου !
-Τι έπαθες βρε γιέ μου φώναξε ανήσυχα ο Νώε σπεύδοντας κοντά του.Πού κουτούλησες και μελιτζάνωσες τη μύτη σου,μπορείς να μου πείς?
-νά βρε μπαμπά,δεν βλέπεις έξω τί μας κρύβει τον ήλιο?είπε μυξοκλαίγοντας εκείνος
-για να δώ και γώ τι είναι αυτό που μας κρύβει τον ήλιο,είπε ο Νώε και κατευθύνθηκε φουριόζος προς την έξοδο του σπιτιού…Γκάααααππ
Το ίδιο κάνανε και Ιαφέθ και Σήμ ,σπάζοντας τις μύτες τους,μέχρι που πρόβαλε στα πλαινά της εξώπορτας το κεφάλι του Κιβωτιήλ
-ελπίζω καλοκάγαθοι άνθρωποι να πήρατε μια γεύση της γερής κατασκευής είπε και τους τράβηξε από τα πλάινα της πόρτας προς τα έξω ,μιας και η κιβωτός είχε τοποθετηθεί ακριβώς μπροστά στην είσοδο του καλαμόσπιτου τους και την μισόφραζε.
-ναι,δεν μπορούμε να πούμε,γερό πράγμα πουπουλένιε μας,είπε ο Νώε κρατώντας την μελιτζανένια του μύτη.Κατόπιν όλοι μαζί τον ακολούθησαν ανεβαίνοντας την ράμπα για την πρώτη ξενάγηση στο πλεούμενο τους
-αααααα..τι μεγάλο κατώι μπαμπά,Θα το κάνουμε μια μεγάλη παιδική χαρά !Φώναξαν χαρούμενα τα δίδυμα
-σοβαρευτείτε βροντοφώναξε ο Νώε,καλύτερα να το κάνουμε τσιπουράδικο!
-ε όχι και τσιπουράδικο,είπε παρεμβαίνοντας ο Χάμ.Καλύτερα θα ήτανε να γίνει σούπερ μάρκετ να πούμε
-Για συνέλθετε,τους διέκοψε ο Κιβωτιήλ.Τουτη η κιβωτός είναι για να πλέει,όταν πλημμυρίσει η Μέση Γή.Το καταλάβατε επιτέλους?
-αααααα..το καταλάβαμε ,το καταλάβαμε !Φωναξε χαρούμενος ο Νώε.Κρουαζιέρα θα πάμε παιδιά,ετοιμάστε τα μπαγκάζια σας!
Marakos
Συνεχίζεται
Νωε (επεισόδιο 12)
-Λοιπόν σ αυτό τον τεράστιο χώρο που είμαστε τώρα ,θα φέρετε τα ζώα και θα το φορτώσετε άχυρα κι ότι άλλο χρειάζονται για την διατροφή τους..
-δηλαδή στο κατώι πουπουλένιε μου?
-ποιό ¨κατώι¨καλοκάγαθε άνθρωπε,¨¨αμπάρ騨θα το λέτε εφ εξής
-¨α...μπάρ¨ ,τότες,να βάλουμε πάγκο και ψηλά σκαμπό συμπλήρωσε ο Χάμ κλείνοντας πονηρά το μάτι στα δίδυμα
-θα φέρουμε και τις γυναίκες μας να σερβίρουν και να κάνουν και κονσομασιόν πρόσθεσαν εκείνα χασκογελώντας ηλίθια.Θα τα κονομήσουμεεε !
-έ δεν είμαστε στα καλά μας,μονολόγησε ο Κιβωτιήλ και τους κάλεσε να τον ακολουθήσουν στην ξύλινη σκάλα που οδηγούσε στον πρώτο όροφο
-εδώ πάνω θα είναι οι κοιτώνες σας.Δηλαδή θα κοιμόσαστε πάνω σε τούτες τις αιώρες για να μη σας ταρακουνάνε τα κύματα
-για να δοκιμάσουμε είπε ο Νώε ..και προσπάθησε με φούρια να ξαπλώσει….γκαάάάπ..
-αυτό δεν είναι κρεβάτι φτερωτέ,..δίχτυ για τένις είναι ,είπε τρίβοντας τον μελανιασμένο ποπό του
-Τα δίδυμα φύσει ανισόρροπα, δεν το αποτόλμησαν, ενώ ο Χαμ φύσει ανάποδος,γαντζώθηκε κάτω απ την αιώρα του σαν νυχτερίδα λέγοντας με ύφος σοβαρό,¨¨εγώ μάγκες, θα κοιμάμαι ανάποδᨨ
Τότε απελπισμένος ο Νώε φώναξε την σύζυγο του,για να δοκιμάσει κι εκείνη στην δική της αιώρα
-.Ανώετηηηηηη..μωρή Ανώετηηηηη..για έλα να δούμε πως θα κοιμηθείς δω πάνω
-Εκείνη χωρίς κανένα πρόβλημα και με πολύ άνεση,ξάπλωσε στην αιώρα της, αφήνοντας τους άναυδους
-μα πώς τα κατάφερες μωρή,είπε ο Νώε τραβώντας με πολύ αβρότητα μερικές τρίχες απ το μουστάκι της
-μα το ξέχασες καλέ μου πως ήμουνα ¨¨κυρία του λιμανιού¨¨πριν σε γνωρίσω και κοιμόμουνα στις αιώρες των ναυτικών?
-ούφ,πέστο μωρή ότι ήσουνα ¨΄Κυρίᨨκαι πήγε το μυαλό μου αλλού,είπε εκείνος δίνοντας μια σπρωξιά στην αιώρα της μετατρέποντας την σε κούνια
-κούνια μπέλα, φώναξαν τότε συγχρονισμένα τα δίδυμα και σπεύσανε να χαρούνε το παιχνίδι τους στις δικές τους αιώρες,..γκάααααπ…γκούούπ..αλλά σωριάστηκαν κι εκείνα στο πάτωμα, όπως κι ο μπαμπάς τους
-ο αγγελιαφόρος άρχισε ήδη να αυτοξεπουπουλιάζεται μ αυτά που έβλεπε και άκουγε,αλλά τελικά διατήρησε την ψυχραιμία του..
-ας ανέβουμε καλοί μου άνθρωποι και πιο πάνω, είπε εξαντλημένος και τους έγνεψε να τον ακολουθήσουνε στην επόμενη σκάλα
-εδώ είναι η ¨γέφυρα¨ κάπτεν Νώε,είπε δείχνοντας του την μεγάλη τιμονιέρα και το μακρύ βούκινο που διαπερνούσε το πάτωμα και κατάληγε στο αμπάρι.
-Εσύ θα κάθεσαι δω πάνω,θα μελετάς τους χάρτες σου, θα κουμαντάρεις το σκάφος και θα δίνεις οδηγίες στο πλήρωμα με το βούκινο..
-εγώ όλα αυτά?Είπε κάτωχρος ο Νώε, περιεργαζόμενος τον στενό χώρο και τις περγαμηνές με τους χάρτες που είχε μπροστά του .Κατόπιν κοίταξε με απορία τα φινιστρίνια που κάλυπταν όλες τις πλευρές της γέφυρας και ψέλλισε έντρομος..
-μα τι τα θέλουμε τόσα παράθυρα πουπουλένιε?..Θ αρπάξω καμιά πούντα ο έρμος !
-μα για να κοιτάς γύρω-γύρω καλοκάγαθε μου ,ώστε να τιμονέβεις με σιγουριά για να μη ρίξεις το σκάφος στα βράχια
-Για ποια βράχια μου τσαμπουνάς φτερωτέ?Μόνο στέγες από καλαμόσπιτα βλέπω από δω πάνω...ααα.. νά φάνηκε κι ο Βούς!
-Αυτός μας έλειπε τώρα, μονολόγησε ξεψυχισμένα ο Κιβωτιήλ
-Πόσο μικρούλης είναι στ αλήθεια και μου το παίζει και αρχινονός,είπε ο Νώε ξεσπώντας σε τρανταχτά γέλια
-Τον βλέπεις ¨μικρό¨, γιατί βρισκόμαστε στο δεύτερο όροφο της κιβωτού, είπε ο Κιβωτιήλ με βλέμμα απλανές
-Άρα ,απο τον δεύτερο όροφο θα μπορώ να τον κάνω τ αλατιού πριν ξαναγίνει.. μεγάλος,έτσι δεν είναι πουπουλένιε?
- Ήδη ο Κιβωτιήλ είχε ξεκολήσει και το τελευταίο πούπουλο που τούχε απομείνει στα φτερά και έβγαλε φωνή απόγνωσης που έφτασε ώς τα ουράνια..Κύριε,απελθέτω απ εμού την κιβωτόν ταύτην..
Marakos
Συνεχίζεται
-δηλαδή στο κατώι πουπουλένιε μου?
-ποιό ¨κατώι¨καλοκάγαθε άνθρωπε,¨¨αμπάρ騨θα το λέτε εφ εξής
-¨α...μπάρ¨ ,τότες,να βάλουμε πάγκο και ψηλά σκαμπό συμπλήρωσε ο Χάμ κλείνοντας πονηρά το μάτι στα δίδυμα
-θα φέρουμε και τις γυναίκες μας να σερβίρουν και να κάνουν και κονσομασιόν πρόσθεσαν εκείνα χασκογελώντας ηλίθια.Θα τα κονομήσουμεεε !
-έ δεν είμαστε στα καλά μας,μονολόγησε ο Κιβωτιήλ και τους κάλεσε να τον ακολουθήσουν στην ξύλινη σκάλα που οδηγούσε στον πρώτο όροφο
-εδώ πάνω θα είναι οι κοιτώνες σας.Δηλαδή θα κοιμόσαστε πάνω σε τούτες τις αιώρες για να μη σας ταρακουνάνε τα κύματα
-για να δοκιμάσουμε είπε ο Νώε ..και προσπάθησε με φούρια να ξαπλώσει….γκαάάάπ..
-αυτό δεν είναι κρεβάτι φτερωτέ,..δίχτυ για τένις είναι ,είπε τρίβοντας τον μελανιασμένο ποπό του
-Τα δίδυμα φύσει ανισόρροπα, δεν το αποτόλμησαν, ενώ ο Χαμ φύσει ανάποδος,γαντζώθηκε κάτω απ την αιώρα του σαν νυχτερίδα λέγοντας με ύφος σοβαρό,¨¨εγώ μάγκες, θα κοιμάμαι ανάποδᨨ
Τότε απελπισμένος ο Νώε φώναξε την σύζυγο του,για να δοκιμάσει κι εκείνη στην δική της αιώρα
-.Ανώετηηηηηη..μωρή Ανώετηηηηη..για έλα να δούμε πως θα κοιμηθείς δω πάνω
-Εκείνη χωρίς κανένα πρόβλημα και με πολύ άνεση,ξάπλωσε στην αιώρα της, αφήνοντας τους άναυδους
-μα πώς τα κατάφερες μωρή,είπε ο Νώε τραβώντας με πολύ αβρότητα μερικές τρίχες απ το μουστάκι της
-μα το ξέχασες καλέ μου πως ήμουνα ¨¨κυρία του λιμανιού¨¨πριν σε γνωρίσω και κοιμόμουνα στις αιώρες των ναυτικών?
-ούφ,πέστο μωρή ότι ήσουνα ¨΄Κυρίᨨκαι πήγε το μυαλό μου αλλού,είπε εκείνος δίνοντας μια σπρωξιά στην αιώρα της μετατρέποντας την σε κούνια
-κούνια μπέλα, φώναξαν τότε συγχρονισμένα τα δίδυμα και σπεύσανε να χαρούνε το παιχνίδι τους στις δικές τους αιώρες,..γκάααααπ…γκούούπ..αλλά σωριάστηκαν κι εκείνα στο πάτωμα, όπως κι ο μπαμπάς τους
-ο αγγελιαφόρος άρχισε ήδη να αυτοξεπουπουλιάζεται μ αυτά που έβλεπε και άκουγε,αλλά τελικά διατήρησε την ψυχραιμία του..
-ας ανέβουμε καλοί μου άνθρωποι και πιο πάνω, είπε εξαντλημένος και τους έγνεψε να τον ακολουθήσουνε στην επόμενη σκάλα
-εδώ είναι η ¨γέφυρα¨ κάπτεν Νώε,είπε δείχνοντας του την μεγάλη τιμονιέρα και το μακρύ βούκινο που διαπερνούσε το πάτωμα και κατάληγε στο αμπάρι.
-Εσύ θα κάθεσαι δω πάνω,θα μελετάς τους χάρτες σου, θα κουμαντάρεις το σκάφος και θα δίνεις οδηγίες στο πλήρωμα με το βούκινο..
-εγώ όλα αυτά?Είπε κάτωχρος ο Νώε, περιεργαζόμενος τον στενό χώρο και τις περγαμηνές με τους χάρτες που είχε μπροστά του .Κατόπιν κοίταξε με απορία τα φινιστρίνια που κάλυπταν όλες τις πλευρές της γέφυρας και ψέλλισε έντρομος..
-μα τι τα θέλουμε τόσα παράθυρα πουπουλένιε?..Θ αρπάξω καμιά πούντα ο έρμος !
-μα για να κοιτάς γύρω-γύρω καλοκάγαθε μου ,ώστε να τιμονέβεις με σιγουριά για να μη ρίξεις το σκάφος στα βράχια
-Για ποια βράχια μου τσαμπουνάς φτερωτέ?Μόνο στέγες από καλαμόσπιτα βλέπω από δω πάνω...ααα.. νά φάνηκε κι ο Βούς!
-Αυτός μας έλειπε τώρα, μονολόγησε ξεψυχισμένα ο Κιβωτιήλ
-Πόσο μικρούλης είναι στ αλήθεια και μου το παίζει και αρχινονός,είπε ο Νώε ξεσπώντας σε τρανταχτά γέλια
-Τον βλέπεις ¨μικρό¨, γιατί βρισκόμαστε στο δεύτερο όροφο της κιβωτού, είπε ο Κιβωτιήλ με βλέμμα απλανές
-Άρα ,απο τον δεύτερο όροφο θα μπορώ να τον κάνω τ αλατιού πριν ξαναγίνει.. μεγάλος,έτσι δεν είναι πουπουλένιε?
- Ήδη ο Κιβωτιήλ είχε ξεκολήσει και το τελευταίο πούπουλο που τούχε απομείνει στα φτερά και έβγαλε φωνή απόγνωσης που έφτασε ώς τα ουράνια..Κύριε,απελθέτω απ εμού την κιβωτόν ταύτην..
Marakos
Συνεχίζεται
Νωε (επεισόδιο 13)
-τι πάει να πεί ¨ απελθέτω απ εμού την κιβωτόν ταύτην.¨¨?..αυτοξεπουπουλιασμένε Κιβωτιήλ?
-με έχουνε κουφάνει οι λωλοί,πάνσοφε,δίκαιε και αλάνθαστε Δημιουργέ..
-άχ λέγε μου τέτοια,αλλά κάνε και καμιά θυσία κάπου κάπου,τρελαίνομαι για τσίκνα δικέ μου
-δεν θα το παραλείψω ύψιστε,όταν με απαλάξεις από τα καθηκοντα μου.Κατσικάκι γάλακτος θα σου θυσιάσω..
-μμμμ..τρέχουνε τα σάλια μου, τρελαίνομαι για κατσικάκι γάλακτος,αλλά ας σοβαρευτούμε !Τα έκανες σκατά εκει κάτω.Τί έχεις να πείς κατηγορούμενε σμήναρχε?..
-Κύριε,ούτε ο ακατανόμαστος δεν θα τους άντεχε,ρωτήστε τον αν θέλετε..
-φυσικά και θα τον ρωτήσω.¨¨έ ψίτ Σειτάν,πώς πάνε οι καούρες εκεί κάτω?¨¨
-Μια χαρά Υψιστε,αλλά βαρέα και ανθυγιεινά δεν μου κολλάς να πούμε..και σε διαολοστέλνω κάθε μέρα,..με το συγχώριο
-θέλεις να σου δώσω την ευκαιρία να αλλάξεις κλίμακα και από το υπόγειο να βρεθείς στο ρετιρέ?
-Δηλαδή ν αλλάξω επίπεδο να πούμε και να παρατήσω τους φούρνους και τα τσιγκέλια μου?
-Φυσικά,μια ζωή ιδρωμένος και καψαλισμένος θάσαι?Για σκέψου την πρόταση που θα σου κάνω και απάντησε μου αν δέχεσαι
-ένα λεπτό να ψήσω κι από κάτω τούτο τον πολιτικάντη και μετά μου λές
-πούφ..μποχάρει ο άτιμος,βάλε τον εξαεριστήρα και άκουσε την πρόταση μου
-ναι,αλλά μη με αργήσεις!Περιμένουνε στη σειρά μεγαλοαπατεώνες,έμποροι ναρκωτικών και παιδεραστές..
-δεν πρέπει νάχεις παράπονο,σε τροφοδοτώ με πολύ σαβούρα,έτσι?..
-μπά,Δόξα τω Θεώ..μια χαρά πάει η επιχείρηση,αλλά στην υπόγα και χωρίς βαρέα και ανθυγιεινά,μου έχει γίνει κόλαση
-λοιπόν,πρόκειται να πλημμυρίσω τη Μέση Γή και να σου στείλω πολύ δουλειά,αλλά θέλω να διασώσω την μοναδική καλοκάγαθη οικογένεια..
-δηλαδής, ποιούς ακριβώς θέλεις να διασώσεις να πούμε?Μήπως τον Βούς και την συμμορία του?
-όχι βρε σύ,αυτούς θα τους διασώσεις εσύ,για να διατηρούμε τις ισορροπίες εκεί κάτω
-σωστάάά,αν δεν υπάρχει το κακό με τι θα συγκρινότανε το καλό πατερούλη?Θα ήτανε ρουτίνα η ζωή τους ,όλο καντήλια,αγιαστούρες και τα τοιαύτα..
-χαίρομαι,που επικοινωνούμε στο ίδιο μήκος κύματος
-και τί κύματος Υψιστε,τσουνάμι να πούμε !
-λοιπόν άκουσε με προσεκτικά και να μείνει μεταξύ μας έτσι?
-είμαι σκέτος τάφος και το ξέρεις καλά.Εκτός από μένα ,τους βοηθούς μου και τα εκατομμύρια κολασμένους που μου πάσσαρες,δεν θα το μάθει κανένας άλλος
-με εκπλήττεις στ αλήθεια.Ομως χάλασες κι εσύ..βλέπω πως έχεις λόγο !
-μου τον μάθανε κάποιοι πολιτικάντηδες που τους έχω στα μικροκύματα.Τον λένε¨ξύλινη γλώσσα¨,..μη τα παίρνεις δά τοις μετρητοίς !
-Είπα και γώ !Λοιπόν,η οικογένεια που θα στοιβάξω μαζί με δείγματα απ όλα τα ζώα σε μια κιβωτό…
-και θα πρέπει να διασώσω τα ζώα μαζί με δαύτους αν κατάλαβα καλώς?
-ακριβώς,πές μου λοιπόν αν προσφέρεσαι να τους διασώσεις με αντάλλαγμα την άνοδο σου στο ρετιρέ..
-λέγε,λέγε,αντέχω το ηλεκτροσόκ..
- …να διασώσεις την οικογένεια ..Νώε !
-οχιιιιιιιιιιι..ούτε στην κόλαση δε τα θέλω τα βλήτα....
-μα τι κάνεις εκεί ,φόρεσες αντιπυρική στολή?
-ναί,γιατί όσα και να μου τάξεις,δεν θα με ψήσεις με τίποτα..
Marakos
συνεχίζεται
-με έχουνε κουφάνει οι λωλοί,πάνσοφε,δίκαιε και αλάνθαστε Δημιουργέ..
-άχ λέγε μου τέτοια,αλλά κάνε και καμιά θυσία κάπου κάπου,τρελαίνομαι για τσίκνα δικέ μου
-δεν θα το παραλείψω ύψιστε,όταν με απαλάξεις από τα καθηκοντα μου.Κατσικάκι γάλακτος θα σου θυσιάσω..
-μμμμ..τρέχουνε τα σάλια μου, τρελαίνομαι για κατσικάκι γάλακτος,αλλά ας σοβαρευτούμε !Τα έκανες σκατά εκει κάτω.Τί έχεις να πείς κατηγορούμενε σμήναρχε?..
-Κύριε,ούτε ο ακατανόμαστος δεν θα τους άντεχε,ρωτήστε τον αν θέλετε..
-φυσικά και θα τον ρωτήσω.¨¨έ ψίτ Σειτάν,πώς πάνε οι καούρες εκεί κάτω?¨¨
-Μια χαρά Υψιστε,αλλά βαρέα και ανθυγιεινά δεν μου κολλάς να πούμε..και σε διαολοστέλνω κάθε μέρα,..με το συγχώριο
-θέλεις να σου δώσω την ευκαιρία να αλλάξεις κλίμακα και από το υπόγειο να βρεθείς στο ρετιρέ?
-Δηλαδή ν αλλάξω επίπεδο να πούμε και να παρατήσω τους φούρνους και τα τσιγκέλια μου?
-Φυσικά,μια ζωή ιδρωμένος και καψαλισμένος θάσαι?Για σκέψου την πρόταση που θα σου κάνω και απάντησε μου αν δέχεσαι
-ένα λεπτό να ψήσω κι από κάτω τούτο τον πολιτικάντη και μετά μου λές
-πούφ..μποχάρει ο άτιμος,βάλε τον εξαεριστήρα και άκουσε την πρόταση μου
-ναι,αλλά μη με αργήσεις!Περιμένουνε στη σειρά μεγαλοαπατεώνες,έμποροι ναρκωτικών και παιδεραστές..
-δεν πρέπει νάχεις παράπονο,σε τροφοδοτώ με πολύ σαβούρα,έτσι?..
-μπά,Δόξα τω Θεώ..μια χαρά πάει η επιχείρηση,αλλά στην υπόγα και χωρίς βαρέα και ανθυγιεινά,μου έχει γίνει κόλαση
-λοιπόν,πρόκειται να πλημμυρίσω τη Μέση Γή και να σου στείλω πολύ δουλειά,αλλά θέλω να διασώσω την μοναδική καλοκάγαθη οικογένεια..
-δηλαδής, ποιούς ακριβώς θέλεις να διασώσεις να πούμε?Μήπως τον Βούς και την συμμορία του?
-όχι βρε σύ,αυτούς θα τους διασώσεις εσύ,για να διατηρούμε τις ισορροπίες εκεί κάτω
-σωστάάά,αν δεν υπάρχει το κακό με τι θα συγκρινότανε το καλό πατερούλη?Θα ήτανε ρουτίνα η ζωή τους ,όλο καντήλια,αγιαστούρες και τα τοιαύτα..
-χαίρομαι,που επικοινωνούμε στο ίδιο μήκος κύματος
-και τί κύματος Υψιστε,τσουνάμι να πούμε !
-λοιπόν άκουσε με προσεκτικά και να μείνει μεταξύ μας έτσι?
-είμαι σκέτος τάφος και το ξέρεις καλά.Εκτός από μένα ,τους βοηθούς μου και τα εκατομμύρια κολασμένους που μου πάσσαρες,δεν θα το μάθει κανένας άλλος
-με εκπλήττεις στ αλήθεια.Ομως χάλασες κι εσύ..βλέπω πως έχεις λόγο !
-μου τον μάθανε κάποιοι πολιτικάντηδες που τους έχω στα μικροκύματα.Τον λένε¨ξύλινη γλώσσα¨,..μη τα παίρνεις δά τοις μετρητοίς !
-Είπα και γώ !Λοιπόν,η οικογένεια που θα στοιβάξω μαζί με δείγματα απ όλα τα ζώα σε μια κιβωτό…
-και θα πρέπει να διασώσω τα ζώα μαζί με δαύτους αν κατάλαβα καλώς?
-ακριβώς,πές μου λοιπόν αν προσφέρεσαι να τους διασώσεις με αντάλλαγμα την άνοδο σου στο ρετιρέ..
-λέγε,λέγε,αντέχω το ηλεκτροσόκ..
- …να διασώσεις την οικογένεια ..Νώε !
-οχιιιιιιιιιιι..ούτε στην κόλαση δε τα θέλω τα βλήτα....
-μα τι κάνεις εκεί ,φόρεσες αντιπυρική στολή?
-ναί,γιατί όσα και να μου τάξεις,δεν θα με ψήσεις με τίποτα..
Marakos
συνεχίζεται
Νωε(επεισόδιο 14)
Απελπισμένος ο Δημιουργός μετα την αποτυχία των αγγελιαφόρων του να συνεννοηθούν με την οικογένεια του Νώε ,αποφάσισε να στείλει τον νάμπερ ουάν αποτυχόντα αγγελιαφόρο ...τον Ναυαγιήλ τον προσάρακτο
-προσάρακτεεεε δεύρο έξω !φώναξε κάποια στιγμή ο Υψιστος σείοντας ολάκερο το σύμπαν..
-παρών πατερούλη,πανμέγιστε,πάνσοφε,πολυτάλαντε,αλάνθαστε,δίκαιε,φιλέσπλαχνε,ποιητή των πάντων
-τόξερα καμάρι μου, πως παρά του ότι σε είχα στο μπαλαούρο δεν θα έπαυες να με λιβανίζεις..
-εγώ στ όνομα σου παντοκράτορα θα θυσίαζα και τις άγκυρες μου..
-το ξέρω,το ξέρω ,μια ζωή τις ξεχνάς στον πάτο της θάλασσας. Τέλος πάντων ,μ αρέσουν οι κολακείες και τα λιβανίσματα σου...
-Και σε ποια εξουσία άλλωστε δεν αρέσουνε πάνσοφε?
-έτσι σε θέλω,κόλακα,γλυφτη αλλά νά μωρέ,.μια ζωή τα πατώνεις τα παπόρια και τα κάνεις υποβρύχια..
-Ατυχίες Μεγαλοδύναμε..βλέπεις ξεχνούσα να λύνω τους κάβους και έπαιρνα και τους μόλους μαζί μου..
-Λοιπόν άκουσε τώρα.Θα πάς εκεί κάτω στη Μέση Γή και θα κουμαντάρεις την κιβωτό της οικογένειας Νώε,που δεν σκαμπάζουν από τιμονέματα και ναυτικούς κόμπους και κουβαλάν τα ίδια μυαλά με τα δικά σου...
-γιούπυυυυυυυυυ..σύντροφοι σας έρχομαιιιιιιιι
-χαίρομαι που ενθουσιάστηκες, αλλά κοίταξε μη μου τους μπατάρεις και μετά τους μαζεύω έναν,έναν με την απόχη μου..
-έχε μου εμπιστοσύνη Ύψιστε ,τόσους αιώνες ανεξεταστέος..έμαθα και το πεταχτάρι και την καθετή και τα παράμαλα..
-φτού σου καμάρι μου !Αντε λοιπόν σύρε στα σβέλτα κατά κάτω με καινούργιες άβρεχτες φτερούγες και προς Θεού,……….είπα προς Θεού?..
-είπες,είπες ,είπες..
-τον κακό σου τον καιρό βρέ ,.αφού εγώ είμαι ο Θεός,..είναι δυνατόν να το είπα…
-δεν το είπες,δεν το είπες….πώς να το κρύψουμε άλλωστε..
-λοιπόν τα ξαναλέμε όταν επιστρέψεις ,αφού εκτελέσεις την αποστολή σου
-θα τους εκτελέσω,θα τους εκτελέσω ,μη σε νοιάζει..
marakos
συνεχίζεται..
-προσάρακτεεεε δεύρο έξω !φώναξε κάποια στιγμή ο Υψιστος σείοντας ολάκερο το σύμπαν..
-παρών πατερούλη,πανμέγιστε,πάνσοφε,πολυτάλαντε,αλάνθαστε,δίκαιε,φιλέσπλαχνε,ποιητή των πάντων
-τόξερα καμάρι μου, πως παρά του ότι σε είχα στο μπαλαούρο δεν θα έπαυες να με λιβανίζεις..
-εγώ στ όνομα σου παντοκράτορα θα θυσίαζα και τις άγκυρες μου..
-το ξέρω,το ξέρω ,μια ζωή τις ξεχνάς στον πάτο της θάλασσας. Τέλος πάντων ,μ αρέσουν οι κολακείες και τα λιβανίσματα σου...
-Και σε ποια εξουσία άλλωστε δεν αρέσουνε πάνσοφε?
-έτσι σε θέλω,κόλακα,γλυφτη αλλά νά μωρέ,.μια ζωή τα πατώνεις τα παπόρια και τα κάνεις υποβρύχια..
-Ατυχίες Μεγαλοδύναμε..βλέπεις ξεχνούσα να λύνω τους κάβους και έπαιρνα και τους μόλους μαζί μου..
-Λοιπόν άκουσε τώρα.Θα πάς εκεί κάτω στη Μέση Γή και θα κουμαντάρεις την κιβωτό της οικογένειας Νώε,που δεν σκαμπάζουν από τιμονέματα και ναυτικούς κόμπους και κουβαλάν τα ίδια μυαλά με τα δικά σου...
-γιούπυυυυυυυυυ..σύντροφοι σας έρχομαιιιιιιιι
-χαίρομαι που ενθουσιάστηκες, αλλά κοίταξε μη μου τους μπατάρεις και μετά τους μαζεύω έναν,έναν με την απόχη μου..
-έχε μου εμπιστοσύνη Ύψιστε ,τόσους αιώνες ανεξεταστέος..έμαθα και το πεταχτάρι και την καθετή και τα παράμαλα..
-φτού σου καμάρι μου !Αντε λοιπόν σύρε στα σβέλτα κατά κάτω με καινούργιες άβρεχτες φτερούγες και προς Θεού,……….είπα προς Θεού?..
-είπες,είπες ,είπες..
-τον κακό σου τον καιρό βρέ ,.αφού εγώ είμαι ο Θεός,..είναι δυνατόν να το είπα…
-δεν το είπες,δεν το είπες….πώς να το κρύψουμε άλλωστε..
-λοιπόν τα ξαναλέμε όταν επιστρέψεις ,αφού εκτελέσεις την αποστολή σου
-θα τους εκτελέσω,θα τους εκτελέσω ,μη σε νοιάζει..
marakos
συνεχίζεται..
Νωε(επεισόδιο 15)
Η άφιξη του Ναυαγιήλ στη Μέση Γή ,έγινε μετα βαΐων και κλάδων και εν μέσω αλαλαγμών και τυμπανοκρουσιών. Όλοι βγήκανε από το καλαμόσπιτο του Νώε για να τον προϋπαντήσουν, καθώς σαν προσάρακτος είχε γίνει πλέον μύθος τοις πάσοι .Ο Νώε φορώντας τον καλό του χιτώνα και έχοντας ξοπίσω του τα παιδιά του ,τον οδήγησε στην ράμπα της κιβωτού για να επιθεωρήσει το εσωτερικό του σκάφους.
-σύντροφε, το σπίτι μου και δικό σου σπίτι,η γυναίκα μου και δικιά σου γυναίκα είπε γεμάτος σεβασμό ο Νώε,σκύβοντας το κεφάλι μπροστά του
-δεν ήρθα για σπίτι,αλλά για να δώ κομματάκι τη γυναίκα σου,του είπε κλείνοντας του πονηρά το μάτι..
-αΝώετηηηηηη,έλα δω μωρή στη ράμπα να σου κάνει μάτι ο προσάρακτος
-με φώναξες βρε αρχικερατά της μέσης Γής?
-λίγα λόγια μωρή!Σίμωσε να σε επιθεωρήσει ο έσχατος των έσχατων ..
-αααα…εσύ ,κάπου σε ξέρω κυράτσα,είπε ο Ναυαγιήλ προσπαθώντας να θυμηθεί..
-και γώ σε θυμάμαι καπετάν πατωτέ,..ξέχασες πόσες φορές με άδειασες απ την αιώρα σου, όταν έδενες στο λιμάνι της μεγάλης λίμνης?
-α τώρα θυμήθηκα,¨¨η κυρία του λιμανιού¨που ξεχαρμάνιαζες τσάκα τσάκα τα πληρώματα.
-και τι πάει να πεί αυτό βρε πουπουλοβρεγμένε,ξέρεις πόσες δα κυρίες του καλού κόσμου το κάνουνε και μάλιστα αδήλωτες?
-κρίμα,από τότε πουγινα αγγελιαφόρος,μου τάκοψε ο Υψιστος,είπε ο Ναυαγιήλ με ύφος θλιμμένο
-ώστε γκέι μας κατάντησες λοιπόν?είπε εμβρόντητη η αΝωετη, αποστρέφοντας το πρόσωπο της
-αΝώετη,δεν κατάλαβες καλά, ..εμείς οι αγγελιαφόροι δεν έχουμε πια φύλλο ..
Ο Νώε μ όλα αυτά που άκουγε,ένοιωθε πολύ περήφανος για την πρώτη ¨¨Κυρία του λιμανιού¨¨, δηλαδή τη γυναίκα του
-ώστε βολεύτρα και εργατική η αΝωετή μου?..ψιθύρισε στο αυτί του Ναυαγιήλ..
-και με περιποίηση αγαθέ μου άνθρωπε,..τρείς τρείς μας ξεπέταγε..πρώτο πράγμα σου λέω τυχερέ..
-να ρωτήσω κάτι τις,είπε ο Νώε φουσκώνοντας σαν παραγεμισμενη γαλοπούλα..
-και βέβαια να ρωτήσεις..
-γιατί θέλεις ξανά να επιθεωρήσεις την γυναίκα μου,αφού την επιθεώρησες τότες?
-Θέλω να δώ αν ακόμα διατηρεί εκείνα τα τροφαντά μεμέδια..
-τι είπες βρέ φουνταρισμένε,είπε ο Νώε οργισμένα.Τα μεμέδια της γυναίκας μου βρέέέέ΄..
-αχ άντρα μου,να ήξερες πόσο πέραση είχανε τα μεμέδια μου στο λιμάνι....ψέλλισε βραχνά και με σέξ απήλ εκείνη και στη συνέχεια στράφηκε προς τον αγγελιαφόρο βγάζοντας τα έξω σε κοινή θέα
-πως τα βλέπεις Ναυαγιήλ,σου κάνουνε ακόμα?
-ούύύύύ.., εξακολουθούν να είναι λειτουργικά,όπως τότε..
-για ξηγείστε μου περικαλώ,τι λέτε τόση ώρα?.ψέλλισε ο Νώε κοιτάζοντας τους καχύποπτα…Μήπως κάτι τις εκ του πονηρού?
-μπά και να σου πώ δεν θα καταλάβεις γρί,μιας και δεν ξέρεις από ναυτοσύνη αγαθέ άνθρωπε..
-τι δουλεία έχει η ναυτοσύνη βρέ με τα μεμέδια της γυναίκας μου?
-έχει και παραέχει,για ξήγα του αΝώετη, μπάς και καταλάβει ο ξενέρωτος σου..
-να πώς να το πώ καλέ μου,κομπιάζω απο τόσους κόμπους...
-τι σου κάνανε μωρή στα λιμάνια αυτοί οι ανώμαλοι?..μήπως ¨¨παρενόχλησ稨όπως λέν οι γραμματιζούμενοι?
Τότε ο Ναυαγιήλ πήρε τον λόγο,καθώς τα πράγματα αρχίσανε να παίρνουνε άσχημη τροπή και όλοι τους ήτανε έτοιμοι να τον μουντάρουνε..
-να σου ξηγήσω εγώ λοιπόν,αλλά μη καραφλιάσεις ,μου το υπόσχεσαι?
-εγώ να καραφλιασω βρε?,Εσένα θα ξεπουπουλιάσω μωρέ και μετά θα σε φουντάρω μαζί με τις άγκυρες σου..
-άκουσε λοιπόν!Θα στο πώ με ναυτική ορολογία και με τάκτ.Την αΝώετη την είχαμε για ..σημαδούρα, και δέναμε πάνω της τρείς τρείς..το έπιασες το υπονοούμενο?
-αμέέ,! Και μείς εδώ την έχουμε για φλοτέρ στο οικογενειακό καζανάκι,είπε περιχαρής ο Νώε, σπεύδοντας να μπει πρώτος στην κιβωτό.
Marakos
συνεχίζεται
-σύντροφε, το σπίτι μου και δικό σου σπίτι,η γυναίκα μου και δικιά σου γυναίκα είπε γεμάτος σεβασμό ο Νώε,σκύβοντας το κεφάλι μπροστά του
-δεν ήρθα για σπίτι,αλλά για να δώ κομματάκι τη γυναίκα σου,του είπε κλείνοντας του πονηρά το μάτι..
-αΝώετηηηηηη,έλα δω μωρή στη ράμπα να σου κάνει μάτι ο προσάρακτος
-με φώναξες βρε αρχικερατά της μέσης Γής?
-λίγα λόγια μωρή!Σίμωσε να σε επιθεωρήσει ο έσχατος των έσχατων ..
-αααα…εσύ ,κάπου σε ξέρω κυράτσα,είπε ο Ναυαγιήλ προσπαθώντας να θυμηθεί..
-και γώ σε θυμάμαι καπετάν πατωτέ,..ξέχασες πόσες φορές με άδειασες απ την αιώρα σου, όταν έδενες στο λιμάνι της μεγάλης λίμνης?
-α τώρα θυμήθηκα,¨¨η κυρία του λιμανιού¨που ξεχαρμάνιαζες τσάκα τσάκα τα πληρώματα.
-και τι πάει να πεί αυτό βρε πουπουλοβρεγμένε,ξέρεις πόσες δα κυρίες του καλού κόσμου το κάνουνε και μάλιστα αδήλωτες?
-κρίμα,από τότε πουγινα αγγελιαφόρος,μου τάκοψε ο Υψιστος,είπε ο Ναυαγιήλ με ύφος θλιμμένο
-ώστε γκέι μας κατάντησες λοιπόν?είπε εμβρόντητη η αΝωετη, αποστρέφοντας το πρόσωπο της
-αΝώετη,δεν κατάλαβες καλά, ..εμείς οι αγγελιαφόροι δεν έχουμε πια φύλλο ..
Ο Νώε μ όλα αυτά που άκουγε,ένοιωθε πολύ περήφανος για την πρώτη ¨¨Κυρία του λιμανιού¨¨, δηλαδή τη γυναίκα του
-ώστε βολεύτρα και εργατική η αΝωετή μου?..ψιθύρισε στο αυτί του Ναυαγιήλ..
-και με περιποίηση αγαθέ μου άνθρωπε,..τρείς τρείς μας ξεπέταγε..πρώτο πράγμα σου λέω τυχερέ..
-να ρωτήσω κάτι τις,είπε ο Νώε φουσκώνοντας σαν παραγεμισμενη γαλοπούλα..
-και βέβαια να ρωτήσεις..
-γιατί θέλεις ξανά να επιθεωρήσεις την γυναίκα μου,αφού την επιθεώρησες τότες?
-Θέλω να δώ αν ακόμα διατηρεί εκείνα τα τροφαντά μεμέδια..
-τι είπες βρέ φουνταρισμένε,είπε ο Νώε οργισμένα.Τα μεμέδια της γυναίκας μου βρέέέέ΄..
-αχ άντρα μου,να ήξερες πόσο πέραση είχανε τα μεμέδια μου στο λιμάνι....ψέλλισε βραχνά και με σέξ απήλ εκείνη και στη συνέχεια στράφηκε προς τον αγγελιαφόρο βγάζοντας τα έξω σε κοινή θέα
-πως τα βλέπεις Ναυαγιήλ,σου κάνουνε ακόμα?
-ούύύύύ.., εξακολουθούν να είναι λειτουργικά,όπως τότε..
-για ξηγείστε μου περικαλώ,τι λέτε τόση ώρα?.ψέλλισε ο Νώε κοιτάζοντας τους καχύποπτα…Μήπως κάτι τις εκ του πονηρού?
-μπά και να σου πώ δεν θα καταλάβεις γρί,μιας και δεν ξέρεις από ναυτοσύνη αγαθέ άνθρωπε..
-τι δουλεία έχει η ναυτοσύνη βρέ με τα μεμέδια της γυναίκας μου?
-έχει και παραέχει,για ξήγα του αΝώετη, μπάς και καταλάβει ο ξενέρωτος σου..
-να πώς να το πώ καλέ μου,κομπιάζω απο τόσους κόμπους...
-τι σου κάνανε μωρή στα λιμάνια αυτοί οι ανώμαλοι?..μήπως ¨¨παρενόχλησ稨όπως λέν οι γραμματιζούμενοι?
Τότε ο Ναυαγιήλ πήρε τον λόγο,καθώς τα πράγματα αρχίσανε να παίρνουνε άσχημη τροπή και όλοι τους ήτανε έτοιμοι να τον μουντάρουνε..
-να σου ξηγήσω εγώ λοιπόν,αλλά μη καραφλιάσεις ,μου το υπόσχεσαι?
-εγώ να καραφλιασω βρε?,Εσένα θα ξεπουπουλιάσω μωρέ και μετά θα σε φουντάρω μαζί με τις άγκυρες σου..
-άκουσε λοιπόν!Θα στο πώ με ναυτική ορολογία και με τάκτ.Την αΝώετη την είχαμε για ..σημαδούρα, και δέναμε πάνω της τρείς τρείς..το έπιασες το υπονοούμενο?
-αμέέ,! Και μείς εδώ την έχουμε για φλοτέρ στο οικογενειακό καζανάκι,είπε περιχαρής ο Νώε, σπεύδοντας να μπει πρώτος στην κιβωτό.
Marakos
συνεχίζεται
Νωε(επεισόδιο 16)
Τελικά ο Ναυαγιήλ τα κατάφερε να συνεννοείται μια χαρά με τους λωλούς της οικογένειας Νώε,δίνοντας τους την εντολή πρώτα απ όλα να φτιάξουνε μια άγκυρα για την κιβωτό .
-τί την θέλουμε την άγκυρα Ναυαγιήλ, μπορείς να μου πείς?,ψέλλισε ανόρεχτα ο Χάμ ο πρωτότοκος γιός του Νώε ,προσπαθώντας μ ένα καλέμι να την σχηματοποιήσει πάνω σε μια ακατέργαστη μεγάλη πέτρα.
-μα και βέβαια την θέλουμε φίλε μου,δεν έχεις ακούσει να λένε ¨¨ρίξε άγκυρα ¨¨επεξήγησε στον εμβρόντητο Χάμ,που προσπαθούσε να βάλει το λειψό μυαλό του σε τάξη
-αφού το λές εσύ καπετάν τρομάρα,κάτι τις θα ξέρεις παραπάνω ψέλλισε εκείνος συνεχίζοντας το σκάλισμα της πέτρας
Αφού τελικά ολοκληρώθηκε η κατασκευή της πέτρινης άγκυρας,βάλανε τα δίδυμα σαΐνια ,δηλαδή τον Σήμ και τον Ιαφέθ,ν ανοίξουν μια τρύπα για να περνάει το σχοινί που θα την δένανε
Εκείνα χασκογελώντας ηλίθια,άρχισαν τότε με τα καλέμια ν ανοίγουν την τρύπα,ο ένας απ την μια μεριά κι ο άλλος απ την άλλη για εξοικονόμηση χρόνου.Μία πολύ έξυπνη τακτική που όμως..είχε σαν αποτέλεσμα ν ανοίξουνε δυο τρύπες αντί για μία,αφού δεν κατάλαβαν πως έπρεπε να συγκλίνουν ώστε να συναντηθούν στο κέντρο της, ανοίγοντας μία και μοναδική τρύπα.
-Τέλος πάντων είπε ο Ναυαγιήλ,δυο πόρτες έχει η ζωή,γιατί να μην έχει δυο τρύπες και η άγκυρα μας.Εμπρός λοιπόν τώρα να την ανεβάσουμε στο κατάστρωμα κι από εκεί να την φουντάρουμε κάτω..
-μα δεν έχουμε θάλασσα να την φουντάρουμε πρόσθεσε αμήχανα ο Νώε καθώς τους έβλεπε να κουβαλάνε αγκομαχώντας όλοι μαζί την βαριά πέτρινη άγκυρα στις σκάλες που έβγαζαν στο κατάστρωμα.
-σημασία έχει ν ακολουθούμε τους κανονισμούς,εξήγησε ο Ναυαγιήλ με στόμφο,δίνοντας κατόπιν την εντολή να την φουντάρουνε στο κενό.
Η μεγάλη πέτρα έπεσε με γδούπο μπροστά στα πόδια του Νώε που βρισκότανε στο έδαφος και παρακολουθούσε τα δρώμενα, ανοίγοντας ένα μεγάλο κρατήρα μπροστά στα έκπληκτα μάτια όλων τους
Όμως κάτι είχε ξεχάσει ο Ναυαγιήλ στην όλη διαδικασία και ανοίγοντας τον πάπυρο με τις ¨¨οδηγίες προς ναυτιλομένους¨¨ διαπίστωσε πως..
-γαμώτο,ξέχασα να δέσω το σχοινί στην άγκυρα,ούρλιαξε γεμάτος απογοήτευση ,προσπαθώντας να βάλει το μυαλό του να δουλέψει για να λύσει το πρόβλημα.
-εύρηκα,εύρηκα..είπε κάποια στιγμή γεμάτος έπαρση,..θα την ανεβάσουμε ξανά επάνω στο κατάστρωμα και θα την φουντάρουμε αυτή τη φορά μαζί με το σχοινί της
-όλοι τότε άρχισαν να χοροπηδάνε από τη χαρά τους που ο Ναυαγιήλ θα έδινε λύση στο πρόβλημα και ετοιμάστηκαν φτού κι απ την αρχή ν ακολουθήσουν την ίδια διαδρομή προς τα πάνω
-Ομως η αΝώετη που έτρεξε ακούγοντας τον γδούπο της άγκυρας στο έδαφος,σκέφτηκε κάτι διαφορετικό,προκειμένου να μη ξανακουβαλάνε επάνω στο κατάστρωμα την άγκυρα για να την ξαναρίξουνε αυτή τη φορά δεμένη με σχοινί. Έπιασε λοιπόν με τα χέρια της ένα σχοινί και αφού το πέρασε μέσα από μια από τις τρύπες της άγκυρας, έδεσε στην άλλη άκρη του μια μικρή πέτρα και τους έκανε νόημα να ανεβούν στο κατάστρωμα και να την πιάσουνε την ώρα που θα τους την εκσφενδόνιζε προς τα πάνω.Κατόπιν τους εξήγησε πως δεν είχανε παρά να δέσουνε το σχοινί στο κατάστρωμα και αυτό ήτανε όλο.
Η άγκυρα θα έμενε στο χώμα φουνταρισμένη ,αλλά θα ήτανε και δεμένη με την κιβωτό. Θηλυκό μυαλό ,αλλά ποιος άντρας εκείνη την εποχή αλλά και στις επόμενες εποχές να εκτιμήσει το μυαλό μιας γυναίκας..
Ο Νώε τότε κοιτάζοντας την με περιφρόνηση και μη καταλαβαίνοντας γρί απ όσα έλεγε,έπεισε τον Ναυαγιήλ να μη δώσει σημασία στα λόγια της
- καπετάν πουπουλάτε η αΝώετη μου είναι μόνο για αιώρες φτιαγμένη, μη της δίνεις σημασία δά !
-σκασίλα μου χοντροκέφαλοι, ξεπατωθείτε αφού το θέλετε, απάντησε εκείνη και έσπευσε να χωθεί γεμάτη νεύρα στο καλαμόσπιτο τους
Αφού επαναλήφτηκε η διαδικασία και ρίχτηκε ξανα η άγκυρα από ψηλά στο έδαφος, δεμένη αυτή την φορά με σχοινί, κάθισαν όλοι έξω από το καλαμόσπιτο να ξαποστάσουν, απολαμβάνοντας το καθιερωμένο τσάι τους όπως συνηθιζότανε σ εκείνα τα μέρη
Κάποια στιγμή ο Ναυαγιήλ ανοίγοντας τον πάπυρο με τις οδηγίες προς ναυτιλλόμενους, τους εξήγησε πώς είχανε να κάνουνε και ένα άλλο σημαντικό έργο
-Κύριοι πρέπει να μαζέψετε πολλές πέτρες,..μπορεί να ρίξαμε άγκυρα αλλά χρειάζεται και κάτι άλλο..
-και τι θα τις κάνουμε τις πέτρες? Ρώτησε ο Νώε ξύνοντας αμήχανα το τσερβέλο του..
-μα δεν καταλαβαίνετε μωρέ πως κάπου θα πρέπει να δέσουμε κάβους μας?
-δηλαδήήήή..?
-με τις πέτρες αυτές θα χτίσετε κάτι πολύ ανθεκτικό, για να δέσει το σκάφος στην ξηρά
-σαν τι δηλαδής?,ψέλλισε με γουρλωμένα τα μάτια ο Χάμ
-μα ένα μώλο βρε μπουμπούνοκέφαλε,..ένα μώλο !
-και τι το θέλουμε το μώλο καπετάν βρεγμενοπουπουλένιε ρώτησε ο Νώε ξαναξύνοντας αμήχανα το τσερβέλο του..
-μα για να έχουμε κάτι να σούρουμε μαζί μας όταν αποπλεύσουμε καθυστερημένε μου..
-μα σώνει και καλά πρέπει να σούρουμε και το μώλο μαζί μας καπετάνιε?ούρλιαξε σχεδόν υστερικά η αΝώετη
-φυσικά αΝώετη γυναίκα,..μηπως ξέρουμε τάχα αν θα βρούμε μώλο εκει που θ αράξουμε?..
-σωστάάάά.. φώναξαν οι άντρες της οικογένειας σιγοντάροντας τον Ναυαγιήλ ¨΄καλυτερα γαιδουρόδενε παρα γαιδουρογύρευε ¨
Marakos
συνεχίζεται
-τί την θέλουμε την άγκυρα Ναυαγιήλ, μπορείς να μου πείς?,ψέλλισε ανόρεχτα ο Χάμ ο πρωτότοκος γιός του Νώε ,προσπαθώντας μ ένα καλέμι να την σχηματοποιήσει πάνω σε μια ακατέργαστη μεγάλη πέτρα.
-μα και βέβαια την θέλουμε φίλε μου,δεν έχεις ακούσει να λένε ¨¨ρίξε άγκυρα ¨¨επεξήγησε στον εμβρόντητο Χάμ,που προσπαθούσε να βάλει το λειψό μυαλό του σε τάξη
-αφού το λές εσύ καπετάν τρομάρα,κάτι τις θα ξέρεις παραπάνω ψέλλισε εκείνος συνεχίζοντας το σκάλισμα της πέτρας
Αφού τελικά ολοκληρώθηκε η κατασκευή της πέτρινης άγκυρας,βάλανε τα δίδυμα σαΐνια ,δηλαδή τον Σήμ και τον Ιαφέθ,ν ανοίξουν μια τρύπα για να περνάει το σχοινί που θα την δένανε
Εκείνα χασκογελώντας ηλίθια,άρχισαν τότε με τα καλέμια ν ανοίγουν την τρύπα,ο ένας απ την μια μεριά κι ο άλλος απ την άλλη για εξοικονόμηση χρόνου.Μία πολύ έξυπνη τακτική που όμως..είχε σαν αποτέλεσμα ν ανοίξουνε δυο τρύπες αντί για μία,αφού δεν κατάλαβαν πως έπρεπε να συγκλίνουν ώστε να συναντηθούν στο κέντρο της, ανοίγοντας μία και μοναδική τρύπα.
-Τέλος πάντων είπε ο Ναυαγιήλ,δυο πόρτες έχει η ζωή,γιατί να μην έχει δυο τρύπες και η άγκυρα μας.Εμπρός λοιπόν τώρα να την ανεβάσουμε στο κατάστρωμα κι από εκεί να την φουντάρουμε κάτω..
-μα δεν έχουμε θάλασσα να την φουντάρουμε πρόσθεσε αμήχανα ο Νώε καθώς τους έβλεπε να κουβαλάνε αγκομαχώντας όλοι μαζί την βαριά πέτρινη άγκυρα στις σκάλες που έβγαζαν στο κατάστρωμα.
-σημασία έχει ν ακολουθούμε τους κανονισμούς,εξήγησε ο Ναυαγιήλ με στόμφο,δίνοντας κατόπιν την εντολή να την φουντάρουνε στο κενό.
Η μεγάλη πέτρα έπεσε με γδούπο μπροστά στα πόδια του Νώε που βρισκότανε στο έδαφος και παρακολουθούσε τα δρώμενα, ανοίγοντας ένα μεγάλο κρατήρα μπροστά στα έκπληκτα μάτια όλων τους
Όμως κάτι είχε ξεχάσει ο Ναυαγιήλ στην όλη διαδικασία και ανοίγοντας τον πάπυρο με τις ¨¨οδηγίες προς ναυτιλομένους¨¨ διαπίστωσε πως..
-γαμώτο,ξέχασα να δέσω το σχοινί στην άγκυρα,ούρλιαξε γεμάτος απογοήτευση ,προσπαθώντας να βάλει το μυαλό του να δουλέψει για να λύσει το πρόβλημα.
-εύρηκα,εύρηκα..είπε κάποια στιγμή γεμάτος έπαρση,..θα την ανεβάσουμε ξανά επάνω στο κατάστρωμα και θα την φουντάρουμε αυτή τη φορά μαζί με το σχοινί της
-όλοι τότε άρχισαν να χοροπηδάνε από τη χαρά τους που ο Ναυαγιήλ θα έδινε λύση στο πρόβλημα και ετοιμάστηκαν φτού κι απ την αρχή ν ακολουθήσουν την ίδια διαδρομή προς τα πάνω
-Ομως η αΝώετη που έτρεξε ακούγοντας τον γδούπο της άγκυρας στο έδαφος,σκέφτηκε κάτι διαφορετικό,προκειμένου να μη ξανακουβαλάνε επάνω στο κατάστρωμα την άγκυρα για να την ξαναρίξουνε αυτή τη φορά δεμένη με σχοινί. Έπιασε λοιπόν με τα χέρια της ένα σχοινί και αφού το πέρασε μέσα από μια από τις τρύπες της άγκυρας, έδεσε στην άλλη άκρη του μια μικρή πέτρα και τους έκανε νόημα να ανεβούν στο κατάστρωμα και να την πιάσουνε την ώρα που θα τους την εκσφενδόνιζε προς τα πάνω.Κατόπιν τους εξήγησε πως δεν είχανε παρά να δέσουνε το σχοινί στο κατάστρωμα και αυτό ήτανε όλο.
Η άγκυρα θα έμενε στο χώμα φουνταρισμένη ,αλλά θα ήτανε και δεμένη με την κιβωτό. Θηλυκό μυαλό ,αλλά ποιος άντρας εκείνη την εποχή αλλά και στις επόμενες εποχές να εκτιμήσει το μυαλό μιας γυναίκας..
Ο Νώε τότε κοιτάζοντας την με περιφρόνηση και μη καταλαβαίνοντας γρί απ όσα έλεγε,έπεισε τον Ναυαγιήλ να μη δώσει σημασία στα λόγια της
- καπετάν πουπουλάτε η αΝώετη μου είναι μόνο για αιώρες φτιαγμένη, μη της δίνεις σημασία δά !
-σκασίλα μου χοντροκέφαλοι, ξεπατωθείτε αφού το θέλετε, απάντησε εκείνη και έσπευσε να χωθεί γεμάτη νεύρα στο καλαμόσπιτο τους
Αφού επαναλήφτηκε η διαδικασία και ρίχτηκε ξανα η άγκυρα από ψηλά στο έδαφος, δεμένη αυτή την φορά με σχοινί, κάθισαν όλοι έξω από το καλαμόσπιτο να ξαποστάσουν, απολαμβάνοντας το καθιερωμένο τσάι τους όπως συνηθιζότανε σ εκείνα τα μέρη
Κάποια στιγμή ο Ναυαγιήλ ανοίγοντας τον πάπυρο με τις οδηγίες προς ναυτιλλόμενους, τους εξήγησε πώς είχανε να κάνουνε και ένα άλλο σημαντικό έργο
-Κύριοι πρέπει να μαζέψετε πολλές πέτρες,..μπορεί να ρίξαμε άγκυρα αλλά χρειάζεται και κάτι άλλο..
-και τι θα τις κάνουμε τις πέτρες? Ρώτησε ο Νώε ξύνοντας αμήχανα το τσερβέλο του..
-μα δεν καταλαβαίνετε μωρέ πως κάπου θα πρέπει να δέσουμε κάβους μας?
-δηλαδήήήή..?
-με τις πέτρες αυτές θα χτίσετε κάτι πολύ ανθεκτικό, για να δέσει το σκάφος στην ξηρά
-σαν τι δηλαδής?,ψέλλισε με γουρλωμένα τα μάτια ο Χάμ
-μα ένα μώλο βρε μπουμπούνοκέφαλε,..ένα μώλο !
-και τι το θέλουμε το μώλο καπετάν βρεγμενοπουπουλένιε ρώτησε ο Νώε ξαναξύνοντας αμήχανα το τσερβέλο του..
-μα για να έχουμε κάτι να σούρουμε μαζί μας όταν αποπλεύσουμε καθυστερημένε μου..
-μα σώνει και καλά πρέπει να σούρουμε και το μώλο μαζί μας καπετάνιε?ούρλιαξε σχεδόν υστερικά η αΝώετη
-φυσικά αΝώετη γυναίκα,..μηπως ξέρουμε τάχα αν θα βρούμε μώλο εκει που θ αράξουμε?..
-σωστάάάά.. φώναξαν οι άντρες της οικογένειας σιγοντάροντας τον Ναυαγιήλ ¨΄καλυτερα γαιδουρόδενε παρα γαιδουρογύρευε ¨
Marakos
συνεχίζεται
Νωε(επεισόδιο 17)
Βλέποντας ο δημιουργός από ψηλά την κατασκευή του μόλου στην ξηρά και το φουντάρισμα της άγκυρας στο έδαφος..κόντεψε να πάρει σβάρνα ούλα τα σύγνεφα και να ξαπολύσει τυφώνες και κυκλώνες απ τα νεύρα του.Κάλεσε λοιπόν επειγόντως των Ναυαγιήλ να του ξηγήσει τα ανεξήγητα στην Μέση Γή .
-Διατάξτε Υψιστε,μπορώ να αρωτήσω τον λόγο της ανάκλησης μου περικαλώ?
-βρέ πουπουλοβρεγμένε καπετάνιε,τί βλέπουνε τα μάτια μου ,μου εξηγείς?
-μα βάσει των κανόνων Μεγαλοδύναμε ενήργησα, δηλαδή των οδηγιών προς ναυτιλομένους..
-δεν λέω μωρέ,αλλά αιώνες τώρα νόμιζα πως την άγκυρα την φουντάρουνε στη θάλασσα..άντε και σε καμιά λίμνη
-και γιατί να μας περιμένει η θάλασσα και να μη την περιμένουμε εμείς Πάνσοφε?Γιατί να χάσουμε το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού..
-Τέλος πάντων,εσύ καπετανεύεις,εσύ ξέρεις από κανονισμούς ,αιφνιδιασμούς και τα τοιαύτα
- Το ξέρεις πως τρελαίνομαι να σε υπηρετώ Παντογνώστη, Παντοκράτορα,και χτίστη του σύμπαντος ορατών τε πάντων και αοράτων?
-άχ πως μ αρέσουν τα γλειψίματα ,την βρίσκω καπετάν φουρτούνα !Τέλος πάντων ..αδιαφορώ για τον μόλο στην ξηρά, άλλωστε είναι το κουσούρι σου να σέρνεις και τους μόλους μαζί σου..
-όλοι έχουμε κουσούρια Κύριε,πώς να το κρύψομεν άλλωστε,εκτός από Εσένα βεβαίως ,βεβαίως..
-λέγε μου τέτοια καταβρεγμένε μου και θα σε κάνω κι αρχιναύαρχο σε αροπλανοφόρο τούρμπο..
-αυτά σ αρέσουνε ,αυτά σου λέω Υψιστε,εκεί θα τα χαλάσουμε να πούμε?
-όχι φυσικά,αλλά όλο αυτό τον καιρό πούλειπες στη Μέση Γή δεν μύρισα τσίκνα βρε σύ,ούτε κάν
λιβανίσματα..
-μη βιάζεσαι Μεγαλοδύναμε, πρίν τον απόπλου θα μυρίσεις κοκορετσιές,σπληνάντερα,εξοχικά και ότι ποθεί η Θεία μύτη σου..
-με έπεισες καταβρεγμένε μου,σύρε λοιπόν τώρα κάτω σ εκείνους τους ασυνεννόητους και αρχίστε να φορτώνετε τα ζώα,δεν κρατιέμαι άλλο..
-ότι πείς εσύ,φιλέσπλαχνε,μοναδικέ,πράε,ευγενικέ,πολυτάλαντε..
-αχ πως μ αρέσει όπως τα λές…όμως δίνε του τώρα κι όταν γυρίσεις με γλύφεις με την ησυχία σου!
Αφού λοιπόν ενημέρωσε τον Δημιουργό ο Ναυαγιήλ ,άνοιξε τα βρεγμένα του φτερά και απογειώθηκε για την Μέση Γή,για να συνεχίσει το σοβαρό έργο που του ανατέθηκε.Τό φόρτωμα της οικογένειας Νώε αλλά και των άλλων ζώων στην Κιβωτό.
marakos
συνεχίζεται
-Διατάξτε Υψιστε,μπορώ να αρωτήσω τον λόγο της ανάκλησης μου περικαλώ?
-βρέ πουπουλοβρεγμένε καπετάνιε,τί βλέπουνε τα μάτια μου ,μου εξηγείς?
-μα βάσει των κανόνων Μεγαλοδύναμε ενήργησα, δηλαδή των οδηγιών προς ναυτιλομένους..
-δεν λέω μωρέ,αλλά αιώνες τώρα νόμιζα πως την άγκυρα την φουντάρουνε στη θάλασσα..άντε και σε καμιά λίμνη
-και γιατί να μας περιμένει η θάλασσα και να μη την περιμένουμε εμείς Πάνσοφε?Γιατί να χάσουμε το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού..
-Τέλος πάντων,εσύ καπετανεύεις,εσύ ξέρεις από κανονισμούς ,αιφνιδιασμούς και τα τοιαύτα
- Το ξέρεις πως τρελαίνομαι να σε υπηρετώ Παντογνώστη, Παντοκράτορα,και χτίστη του σύμπαντος ορατών τε πάντων και αοράτων?
-άχ πως μ αρέσουν τα γλειψίματα ,την βρίσκω καπετάν φουρτούνα !Τέλος πάντων ..αδιαφορώ για τον μόλο στην ξηρά, άλλωστε είναι το κουσούρι σου να σέρνεις και τους μόλους μαζί σου..
-όλοι έχουμε κουσούρια Κύριε,πώς να το κρύψομεν άλλωστε,εκτός από Εσένα βεβαίως ,βεβαίως..
-λέγε μου τέτοια καταβρεγμένε μου και θα σε κάνω κι αρχιναύαρχο σε αροπλανοφόρο τούρμπο..
-αυτά σ αρέσουνε ,αυτά σου λέω Υψιστε,εκεί θα τα χαλάσουμε να πούμε?
-όχι φυσικά,αλλά όλο αυτό τον καιρό πούλειπες στη Μέση Γή δεν μύρισα τσίκνα βρε σύ,ούτε κάν
λιβανίσματα..
-μη βιάζεσαι Μεγαλοδύναμε, πρίν τον απόπλου θα μυρίσεις κοκορετσιές,σπληνάντερα,εξοχικά και ότι ποθεί η Θεία μύτη σου..
-με έπεισες καταβρεγμένε μου,σύρε λοιπόν τώρα κάτω σ εκείνους τους ασυνεννόητους και αρχίστε να φορτώνετε τα ζώα,δεν κρατιέμαι άλλο..
-ότι πείς εσύ,φιλέσπλαχνε,μοναδικέ,πράε,ευγενικέ,πολυτάλαντε..
-αχ πως μ αρέσει όπως τα λές…όμως δίνε του τώρα κι όταν γυρίσεις με γλύφεις με την ησυχία σου!
Αφού λοιπόν ενημέρωσε τον Δημιουργό ο Ναυαγιήλ ,άνοιξε τα βρεγμένα του φτερά και απογειώθηκε για την Μέση Γή,για να συνεχίσει το σοβαρό έργο που του ανατέθηκε.Τό φόρτωμα της οικογένειας Νώε αλλά και των άλλων ζώων στην Κιβωτό.
marakos
συνεχίζεται
ΝΩΕ (επεισόδιο 18 )
Τονωμένος απ τα λόγια του Δημιουργού ο αγγελιαφόρος Ναυαγιήλ επέστρεψε στη Μεση Γή,για να κανονίσει τις τελευταίες λεπτομέρειες σχετικά με τον απόπλου της Κιβωτού,όταν θα πλημμύριζε ο τόπος απ την οργή του Κυρίου
-καλώς σας βρήκα καλοκάγαθοι μου άνθρωποι,μου λείψατε ..ανάθεμα με
-¨καλώς μας ήρθες βρεγμενοπουπουλένιε μας και σε μας μας έλειψες ¨,απάντησαν με μια φωνή ο Νώε με την οικογένεια του
-¨μήπως αρχίσατε να μαζεύετε ζευγάρια απ όλα τα είδη ζώων όπως συμφωνήσαμε?¨,ρώτησε ο Ναυαγιήλ τους προστατευόμενους του
-¨¨εκεί είσαι ακόμα φτερωτέ αγκυροβολημένε μας¨¨?,είπανε καμαρωτά τα δίδυμα δείχνοντας του τρία ζευγάρια βόδια που εκείνη την ώρα ανέβαιναν με το ραχάτι τους την ράμπα που οδηγούσε στο εσωτερικό της κιβωτού
-ναι αλλά είπαμε, ένα ζευγάρι από κάθε είδος και όχι τρία,γιατί δεν θα χωρέσουν όλα τα ζώα στην Κιβωτό είπε δείχνοντας τους τα βόδια στη ράμπα
-¨μα είναι ζευγάρια διαφορετικά να πούμ娨,πρόσθεσε ο Νωε καθώς οι Σήμ και Ιαφέθ είχανε μείνει με την απορία ζωγραφισμένη στα ηλίθια μούτρα τους
-ο Ναυαγιήλ ήδη άρχισε να τα παίρνει στο κρανίο με την επιμονή του Νώε κι αναγκάσθηκε να σκύψει για να δει το φύλλο τους
-¨βρε σείς,εκτός απ το πρώτο νορμάλ ζευγάρι,τα άλλα δύο είναι αρσενικό με αρσενικό και θηλυκό με θηλυκό,δηλαδή είναι γκέυ και λεσβίες βόδιᨨ
-¨¨μας είπε βόδια,μας είπε βόδιᨨούρλιαξε γεμάτος θυμό ο Νώε ξεσηκώνοντας όλη την οικογένεια σε συμπαράσταση
Τότε βγήκε απ την κουζίνα η αΝώετη κρατόντας μια μεγάλη ξύλινη κουτάλα και κατευθύνθηκε σε έξαλλη κατάσταση προς το μέρος του Ναυαγιήλ
-¨εμάς είπες βόδια μωρή φτερού?¨¨είπε έτοιμη να του φερμάρει.
-¨ηρεμήστε κυρία μου,δεν εννοούσα εσάς αλλά τα βόδια που δεν είναι ζευγάρια..
-¨ποιά δεν είναι ζευγάρια για πές μου σε περικαλώ ?¨είπε ο Σήθ παίρνοντας τον λόγο και με ύφος νταή
-¨μα δεν βλέπεις τούτους εδώ με τα κρεμαστά ματζαφλέρια,είναι δυο αρσενικοί μαζί,δεν είναι ζευγάρι βέβαια,να τους βγάλετε αμέσως έξω !¨
¨τι είπες ρεεεεεεε,να βγάλουμε αυτούς έξω και να βάλουμε μέσα μόνο τους νορμάλ ?¨¨φώναξε γεμάτη οργή η αΝώετη αποσπώντας του μπόλικα πούπουλα
-το ίδιο να κάνετε και με τις δυο θηλυκές,διαφορετικά δεν έχει τιμόνεμα και βγάλτε μπουρμπουλήθρες ώς τη μέλλουσα ζωή ,απάντησε ατάραχα ο Ναυαγιήλ και τους γύρισε επιδεικτικά την πλάτη
-¨για στάσου ένα λεπτό καπετάν τρομάρα¨,ψέλλισε ο Νώε ,κατεβάζοντας τον τόνο της φωνής του
-¨σ ακούω λοιπόν καλοκάγαθε Νώε¨,είπε ο Ναυαγιήλ γυρίζωντας προς το μέρος του
-πρόκειται για περιωπής ζευγαράκια,δεν είναι ότι κι ότι να πούμε
-συμφωνώ καλε μου άνθρωπε,αλλά είναι του ίδιου είδους,πώς να το κάνουμε.Δεν έχουνε θέση στην κιβωτό τούτοι δα παρα μόνο το νορμάλ ζευγάρι
-¨ρε ρατσιστή του κερατά¨,φώναξε τότε γιομάτη οργή η αΝώετη ,αρχίζωντας ν αποσπά μετα μανίας πούπουλα απ τα φτερά του
-μά τί πάθατε κυρία μου και βγήκατε απ τα ρούχα σας?
-αν έβγαινα απ τα ρούχα μου ,όπως τότε στο λιμάνι πουπουλάτε, θα άφηνες τους ουρανούς και θαμπαινες στη σειρά για φίκι φίκι,όπως έκανε ο Νώε μου τότε
-¨μα εξηγηθήκαμε νομίζω κυρία μου,ένα νορμάλ ζευγάρι από κάθε είδος ,δηλαδή,αρσενικό με θηλυκό¨
-και ποιός σου είπε βρε φουνταρισμένε πως στο μέλλον τα νορμάλ ζευγάρια θα είναι το αρσενικό με θηλυκό?
Marakos
συνεχίζεται
-καλώς σας βρήκα καλοκάγαθοι μου άνθρωποι,μου λείψατε ..ανάθεμα με
-¨καλώς μας ήρθες βρεγμενοπουπουλένιε μας και σε μας μας έλειψες ¨,απάντησαν με μια φωνή ο Νώε με την οικογένεια του
-¨μήπως αρχίσατε να μαζεύετε ζευγάρια απ όλα τα είδη ζώων όπως συμφωνήσαμε?¨,ρώτησε ο Ναυαγιήλ τους προστατευόμενους του
-¨¨εκεί είσαι ακόμα φτερωτέ αγκυροβολημένε μας¨¨?,είπανε καμαρωτά τα δίδυμα δείχνοντας του τρία ζευγάρια βόδια που εκείνη την ώρα ανέβαιναν με το ραχάτι τους την ράμπα που οδηγούσε στο εσωτερικό της κιβωτού
-ναι αλλά είπαμε, ένα ζευγάρι από κάθε είδος και όχι τρία,γιατί δεν θα χωρέσουν όλα τα ζώα στην Κιβωτό είπε δείχνοντας τους τα βόδια στη ράμπα
-¨μα είναι ζευγάρια διαφορετικά να πούμ娨,πρόσθεσε ο Νωε καθώς οι Σήμ και Ιαφέθ είχανε μείνει με την απορία ζωγραφισμένη στα ηλίθια μούτρα τους
-ο Ναυαγιήλ ήδη άρχισε να τα παίρνει στο κρανίο με την επιμονή του Νώε κι αναγκάσθηκε να σκύψει για να δει το φύλλο τους
-¨βρε σείς,εκτός απ το πρώτο νορμάλ ζευγάρι,τα άλλα δύο είναι αρσενικό με αρσενικό και θηλυκό με θηλυκό,δηλαδή είναι γκέυ και λεσβίες βόδιᨨ
-¨¨μας είπε βόδια,μας είπε βόδιᨨούρλιαξε γεμάτος θυμό ο Νώε ξεσηκώνοντας όλη την οικογένεια σε συμπαράσταση
Τότε βγήκε απ την κουζίνα η αΝώετη κρατόντας μια μεγάλη ξύλινη κουτάλα και κατευθύνθηκε σε έξαλλη κατάσταση προς το μέρος του Ναυαγιήλ
-¨εμάς είπες βόδια μωρή φτερού?¨¨είπε έτοιμη να του φερμάρει.
-¨ηρεμήστε κυρία μου,δεν εννοούσα εσάς αλλά τα βόδια που δεν είναι ζευγάρια..
-¨ποιά δεν είναι ζευγάρια για πές μου σε περικαλώ ?¨είπε ο Σήθ παίρνοντας τον λόγο και με ύφος νταή
-¨μα δεν βλέπεις τούτους εδώ με τα κρεμαστά ματζαφλέρια,είναι δυο αρσενικοί μαζί,δεν είναι ζευγάρι βέβαια,να τους βγάλετε αμέσως έξω !¨
¨τι είπες ρεεεεεεε,να βγάλουμε αυτούς έξω και να βάλουμε μέσα μόνο τους νορμάλ ?¨¨φώναξε γεμάτη οργή η αΝώετη αποσπώντας του μπόλικα πούπουλα
-το ίδιο να κάνετε και με τις δυο θηλυκές,διαφορετικά δεν έχει τιμόνεμα και βγάλτε μπουρμπουλήθρες ώς τη μέλλουσα ζωή ,απάντησε ατάραχα ο Ναυαγιήλ και τους γύρισε επιδεικτικά την πλάτη
-¨για στάσου ένα λεπτό καπετάν τρομάρα¨,ψέλλισε ο Νώε ,κατεβάζοντας τον τόνο της φωνής του
-¨σ ακούω λοιπόν καλοκάγαθε Νώε¨,είπε ο Ναυαγιήλ γυρίζωντας προς το μέρος του
-πρόκειται για περιωπής ζευγαράκια,δεν είναι ότι κι ότι να πούμε
-συμφωνώ καλε μου άνθρωπε,αλλά είναι του ίδιου είδους,πώς να το κάνουμε.Δεν έχουνε θέση στην κιβωτό τούτοι δα παρα μόνο το νορμάλ ζευγάρι
-¨ρε ρατσιστή του κερατά¨,φώναξε τότε γιομάτη οργή η αΝώετη ,αρχίζωντας ν αποσπά μετα μανίας πούπουλα απ τα φτερά του
-μά τί πάθατε κυρία μου και βγήκατε απ τα ρούχα σας?
-αν έβγαινα απ τα ρούχα μου ,όπως τότε στο λιμάνι πουπουλάτε, θα άφηνες τους ουρανούς και θαμπαινες στη σειρά για φίκι φίκι,όπως έκανε ο Νώε μου τότε
-¨μα εξηγηθήκαμε νομίζω κυρία μου,ένα νορμάλ ζευγάρι από κάθε είδος ,δηλαδή,αρσενικό με θηλυκό¨
-και ποιός σου είπε βρε φουνταρισμένε πως στο μέλλον τα νορμάλ ζευγάρια θα είναι το αρσενικό με θηλυκό?
Marakos
συνεχίζεται
Νωε (επεισόδιο 19)
Μετα πολλά ,άρχισε να γιομίζει η κιβωτός με κάθε είδους ζωντόβολα,ενώ ο Χάμ είχε αναλάβει την καταμέτρηση τους.
Όμως οι χελώνες αργούσανε ακόμα και η καθυστέρηση τους είχε εκνευρίσει τους πάντες και ιδιαίτερα τον κάπταιν Ναυαγιήλ
-δεν γίνεται κύριοι,..κάτι θα πρέπει να κάνετε με δαύτες.Ηδη ο Μεγαλοδύναμος έβαλε φουρνέλα στο Γιβραλτάρ και όπου ναναι θα μας πάρει και θα μας σηκώσει,είπε εκείνος τρέμοντας απ τα νεύρα του.Ολοι τότε αλληλοκοιτάχθηκαν με απορία και ρώτησαν τον Νώε τι ακριβώς εννοούσε ο αγγελιαφόρος ¨¨θα μας πάρει και θα μας σηκώσε騨
-αχ βρε αθώα παιδιά μου,δεν καταλάβατε το νόημα σε βάθος.Ο πουπουλομουσκεμένος εννοούσε πως θα μας πάρει η κιβωτός και θα μας σηκώσει όταν έρθει το τσουνάμι
-ε τότες ας περιμένουμε τις χελώνες να κοπιάσουν με το ραχάτι τους ντάντυ ,υπολογίζω μεθαύριο ναχουνε μπει μέσα,συμπλήρωσε ο Ιάφεθ
-τί δυό μέρες τσαμπουνάτε βρε σείς,όπου ναναι θα πλημμυρίσει ο τόπος και θα βγάζετε μπουρμπουλήθρες,.....βιαστείτεεεεεε..ούρλιαξε ο αγγελιαφόρος
-Τότε η αΝώετη μπήκε στη μέση και έδωσε την εντολή στον Νώε να κάτσει πάνω στην θηλυκιά χελώνα
-Ο Ναυαγιήλ δεν πίστευε στα μάτια του,καθώς μόλις ο Νώε ανασηκώθηκε από πάνω της ,εκείνη πάτησε κάτι γκάζια,ούτε λαγός να ήτανε,ακολουθούμενη κατά πόδας απ τον αρσενικό της
-μα πώς γίνεται κυρ αΝώετη να τρέχει κι ο αρσενικός ξοπίσω της,μπορεί να μου εξηγήσεις?,ψέλλισε ο Ναυαγιήλ με ύφος ηλίθιου
-τότε εκείνη έβαλε τα γέλια,ξεσηκώνοντας την ομήγυρη
-μα η γυναίκα εδώ κάτω πάντα παγαίνει μπροστά πουπουλοβρεγμένε μας κι από πίσω ο κερατάς της,έτσι δεν είναι Νώε μου?
-Ο Νώε τότε κόρδωσε σαν γύφτικο σκεπάρνι και χτυπώντας της με αβρότητα τα καπούλια,φώναξε γεμάτος ενθουσιασμό ¨ξέρεις πόσοι την παίρνανε από πίσω πουπουλένιε?¨¨
και συνέχισε εν μέσω χειροκροτημάτων και επευφημιών ¨¨όμως μόνο σ εμένα δεν έπαιρνε λεφτά¨
-Ο Ναυαγιήλ τα είχε χάσει πλέον τελείως,αλλά δεν μπορούσε να κάνει και διαφορετικά καθώς είχε την εντολή να τους διασώσει.
Ενώ λοιπόν ήσαν έτοιμοι να κλειστούνε στην κιβωτό,φάνηκαν από μακριά δυό γνώριμες φάτσες που ξεσήκωσαν τα παιδιά του Νώε αλλά και τους υπόλοιπους
Ητανε ο θείος τους ο ξυλουργός,παρέα με τον εσταυρωμένο βοηθό του που έσουρνε με κόπο τον σταυρό του
-μας συγχωρείτε που αργήσαμε είπε ο εσταυρωμένος,αλλά μέχρι να μου ξεκαρφώσει τα πόδια τα αφεντικό για να κουβαλήσω το σταυρό μου,είδε κι έπαθε
-ναι αλλά δεν προσέξατε τα ροδάκια που έβαλα στο πίσω μέρος του σταυρού,συμπλήρωσε ο ξυλουργός
-δεν μπορώ να πώ,ήτανε πιο ξεκούραστα είπε ο εσταυρωμένος και ζήτησε ένα σφουγγάρι με νερό για να ξεδιψάσει
-μα ,θα τον αφήσουμε πάνω στο σταυρό βρε παιδιά σ όλο το ταξίδι?είπε ο Ναυαγιήλ ξεκολλώντας μπόλικα πούπουλα απ το φτέρωμα του
-μα τα πόδια του τα ξεκάρφωσα επεξήγησε ο ξυλουργός,θα μπορεί να περπατάει με σταυρωμένα μόνο τα χέρια
-τότε γυάλισαν για τα καλά τα μάτια του Ναυαγιήλ και βγάζοντας την ρομφαία απ τη μέση του φώναξε με τόσα ντεσιμπέλ που ακούστηκε μέχρι τα ουράνια
-την κιβωτό καπετανεύω εγώ,γρήγορα μωρόμυαλοι ξεσταυρώστε τον άνθρωπο !
-τότε τα σύγνεφα παραμέρισαν και φάνηκε η μορφή του Μεγαλοδύναμου να τον κοιτάζει χαμογελαστά
-έχεις δίκηο Ναυαγιήλ,η ρομφαία σου δεν είναι πύρινη,κι ως εκ τούτου δεν σε παίρνουνε στα σοβαρά..τσίμπα λοιπόν έναν αναπτήρα και βίρα τις άγκυρες
Σε λίγες ώρες η περιοχή είχε γιομίσει θαλασσινό νερό,αλλά μια ξύλινη πλωτή κατασκευή αχνόσβυνε στο βάθος του ορίζοντα,κουβαλώντας μέσα της τους περιούσιους και τα ζωντοβολά τους
.Ξοπίσω της ακολουθούσε δεμένος ο μώλος που πάνω του ήτανε γαντζωμένος ο νονός Βούς με τα τσιράκια του
¨ΟΣΟΙ ΕΚ ΤΩΝ ΚΥΡΊΩΝ ΚΥΡΊΩΝ ΕΠΙΒΑΤΩΝ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΝΑ ΔΕΙΠΝΗΣΟΥΝ,ΝΑ ΠΡΟΣΕΛΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑΡΙΑ ΤΗΣ ΚΙΒΩΤΟΥ.Η ΚΙΒΩΤΟΣ ΑΝΑΧΩΡΕΙ ΓΙΑ ΑΡΑΡΑΤ¨¨
Marakos
ΤΕΛΟΣ
Όμως οι χελώνες αργούσανε ακόμα και η καθυστέρηση τους είχε εκνευρίσει τους πάντες και ιδιαίτερα τον κάπταιν Ναυαγιήλ
-δεν γίνεται κύριοι,..κάτι θα πρέπει να κάνετε με δαύτες.Ηδη ο Μεγαλοδύναμος έβαλε φουρνέλα στο Γιβραλτάρ και όπου ναναι θα μας πάρει και θα μας σηκώσει,είπε εκείνος τρέμοντας απ τα νεύρα του.Ολοι τότε αλληλοκοιτάχθηκαν με απορία και ρώτησαν τον Νώε τι ακριβώς εννοούσε ο αγγελιαφόρος ¨¨θα μας πάρει και θα μας σηκώσε騨
-αχ βρε αθώα παιδιά μου,δεν καταλάβατε το νόημα σε βάθος.Ο πουπουλομουσκεμένος εννοούσε πως θα μας πάρει η κιβωτός και θα μας σηκώσει όταν έρθει το τσουνάμι
-ε τότες ας περιμένουμε τις χελώνες να κοπιάσουν με το ραχάτι τους ντάντυ ,υπολογίζω μεθαύριο ναχουνε μπει μέσα,συμπλήρωσε ο Ιάφεθ
-τί δυό μέρες τσαμπουνάτε βρε σείς,όπου ναναι θα πλημμυρίσει ο τόπος και θα βγάζετε μπουρμπουλήθρες,.....βιαστείτεεεεεε..ούρλιαξε ο αγγελιαφόρος
-Τότε η αΝώετη μπήκε στη μέση και έδωσε την εντολή στον Νώε να κάτσει πάνω στην θηλυκιά χελώνα
-Ο Ναυαγιήλ δεν πίστευε στα μάτια του,καθώς μόλις ο Νώε ανασηκώθηκε από πάνω της ,εκείνη πάτησε κάτι γκάζια,ούτε λαγός να ήτανε,ακολουθούμενη κατά πόδας απ τον αρσενικό της
-μα πώς γίνεται κυρ αΝώετη να τρέχει κι ο αρσενικός ξοπίσω της,μπορεί να μου εξηγήσεις?,ψέλλισε ο Ναυαγιήλ με ύφος ηλίθιου
-τότε εκείνη έβαλε τα γέλια,ξεσηκώνοντας την ομήγυρη
-μα η γυναίκα εδώ κάτω πάντα παγαίνει μπροστά πουπουλοβρεγμένε μας κι από πίσω ο κερατάς της,έτσι δεν είναι Νώε μου?
-Ο Νώε τότε κόρδωσε σαν γύφτικο σκεπάρνι και χτυπώντας της με αβρότητα τα καπούλια,φώναξε γεμάτος ενθουσιασμό ¨ξέρεις πόσοι την παίρνανε από πίσω πουπουλένιε?¨¨
και συνέχισε εν μέσω χειροκροτημάτων και επευφημιών ¨¨όμως μόνο σ εμένα δεν έπαιρνε λεφτά¨
-Ο Ναυαγιήλ τα είχε χάσει πλέον τελείως,αλλά δεν μπορούσε να κάνει και διαφορετικά καθώς είχε την εντολή να τους διασώσει.
Ενώ λοιπόν ήσαν έτοιμοι να κλειστούνε στην κιβωτό,φάνηκαν από μακριά δυό γνώριμες φάτσες που ξεσήκωσαν τα παιδιά του Νώε αλλά και τους υπόλοιπους
Ητανε ο θείος τους ο ξυλουργός,παρέα με τον εσταυρωμένο βοηθό του που έσουρνε με κόπο τον σταυρό του
-μας συγχωρείτε που αργήσαμε είπε ο εσταυρωμένος,αλλά μέχρι να μου ξεκαρφώσει τα πόδια τα αφεντικό για να κουβαλήσω το σταυρό μου,είδε κι έπαθε
-ναι αλλά δεν προσέξατε τα ροδάκια που έβαλα στο πίσω μέρος του σταυρού,συμπλήρωσε ο ξυλουργός
-δεν μπορώ να πώ,ήτανε πιο ξεκούραστα είπε ο εσταυρωμένος και ζήτησε ένα σφουγγάρι με νερό για να ξεδιψάσει
-μα ,θα τον αφήσουμε πάνω στο σταυρό βρε παιδιά σ όλο το ταξίδι?είπε ο Ναυαγιήλ ξεκολλώντας μπόλικα πούπουλα απ το φτέρωμα του
-μα τα πόδια του τα ξεκάρφωσα επεξήγησε ο ξυλουργός,θα μπορεί να περπατάει με σταυρωμένα μόνο τα χέρια
-τότε γυάλισαν για τα καλά τα μάτια του Ναυαγιήλ και βγάζοντας την ρομφαία απ τη μέση του φώναξε με τόσα ντεσιμπέλ που ακούστηκε μέχρι τα ουράνια
-την κιβωτό καπετανεύω εγώ,γρήγορα μωρόμυαλοι ξεσταυρώστε τον άνθρωπο !
-τότε τα σύγνεφα παραμέρισαν και φάνηκε η μορφή του Μεγαλοδύναμου να τον κοιτάζει χαμογελαστά
-έχεις δίκηο Ναυαγιήλ,η ρομφαία σου δεν είναι πύρινη,κι ως εκ τούτου δεν σε παίρνουνε στα σοβαρά..τσίμπα λοιπόν έναν αναπτήρα και βίρα τις άγκυρες
Σε λίγες ώρες η περιοχή είχε γιομίσει θαλασσινό νερό,αλλά μια ξύλινη πλωτή κατασκευή αχνόσβυνε στο βάθος του ορίζοντα,κουβαλώντας μέσα της τους περιούσιους και τα ζωντοβολά τους
.Ξοπίσω της ακολουθούσε δεμένος ο μώλος που πάνω του ήτανε γαντζωμένος ο νονός Βούς με τα τσιράκια του
¨ΟΣΟΙ ΕΚ ΤΩΝ ΚΥΡΊΩΝ ΚΥΡΊΩΝ ΕΠΙΒΑΤΩΝ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΝΑ ΔΕΙΠΝΗΣΟΥΝ,ΝΑ ΠΡΟΣΕΛΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑΡΙΑ ΤΗΣ ΚΙΒΩΤΟΥ.Η ΚΙΒΩΤΟΣ ΑΝΑΧΩΡΕΙ ΓΙΑ ΑΡΑΡΑΤ¨¨
Marakos
ΤΕΛΟΣ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)