Νωε (επεισόδιο 19)

Μετα πολλά ,άρχισε να γιομίζει η κιβωτός με κάθε είδους ζωντόβολα,ενώ ο Χάμ είχε αναλάβει την καταμέτρηση τους.
Όμως οι χελώνες αργούσανε ακόμα και η καθυστέρηση τους είχε εκνευρίσει τους πάντες και ιδιαίτερα τον κάπταιν Ναυαγιήλ
-δεν γίνεται κύριοι,..κάτι θα πρέπει να κάνετε με δαύτες.Ηδη ο Μεγαλοδύναμος έβαλε φουρνέλα στο Γιβραλτάρ και όπου ναναι θα μας πάρει και θα μας σηκώσει,είπε εκείνος τρέμοντας απ τα νεύρα του.Ολοι τότε αλληλοκοιτάχθηκαν με απορία και ρώτησαν τον Νώε τι ακριβώς εννοούσε ο αγγελιαφόρος ¨¨θα μας πάρει και θα μας σηκώσε騨
-αχ βρε αθώα παιδιά μου,δεν καταλάβατε το νόημα σε βάθος.Ο πουπουλομουσκεμένος εννοούσε πως θα μας πάρει η κιβωτός και θα μας σηκώσει όταν έρθει το τσουνάμι
-ε τότες ας περιμένουμε τις χελώνες να κοπιάσουν με το ραχάτι τους ντάντυ ,υπολογίζω μεθαύριο ναχουνε μπει μέσα,συμπλήρωσε ο Ιάφεθ
-τί δυό μέρες τσαμπουνάτε βρε σείς,όπου ναναι θα πλημμυρίσει ο τόπος και θα βγάζετε μπουρμπουλήθρες,.....βιαστείτεεεεεε..ούρλιαξε ο αγγελιαφόρος
-Τότε η αΝώετη μπήκε στη μέση και έδωσε την εντολή στον Νώε να κάτσει πάνω στην θηλυκιά χελώνα
-Ο Ναυαγιήλ δεν πίστευε στα μάτια του,καθώς μόλις ο Νώε ανασηκώθηκε από πάνω της ,εκείνη πάτησε κάτι γκάζια,ούτε λαγός να ήτανε,ακολουθούμενη κατά πόδας απ τον αρσενικό της
-μα πώς γίνεται κυρ αΝώετη να τρέχει κι ο αρσενικός ξοπίσω της,μπορεί να μου εξηγήσεις?,ψέλλισε ο Ναυαγιήλ με ύφος ηλίθιου
-τότε εκείνη έβαλε τα γέλια,ξεσηκώνοντας την ομήγυρη
-μα η γυναίκα εδώ κάτω πάντα παγαίνει μπροστά πουπουλοβρεγμένε μας κι από πίσω ο κερατάς της,έτσι δεν είναι Νώε μου?
-Ο Νώε τότε κόρδωσε σαν γύφτικο σκεπάρνι και χτυπώντας της με αβρότητα τα καπούλια,φώναξε γεμάτος ενθουσιασμό ¨ξέρεις πόσοι την παίρνανε από πίσω πουπουλένιε?¨¨
και συνέχισε εν μέσω χειροκροτημάτων και επευφημιών ¨¨όμως μόνο σ εμένα δεν έπαιρνε λεφτά¨
-Ο Ναυαγιήλ τα είχε χάσει πλέον τελείως,αλλά δεν μπορούσε να κάνει και διαφορετικά καθώς είχε την εντολή να τους διασώσει.
Ενώ λοιπόν ήσαν έτοιμοι να κλειστούνε στην κιβωτό,φάνηκαν από μακριά δυό γνώριμες φάτσες που ξεσήκωσαν τα παιδιά του Νώε αλλά και τους υπόλοιπους
Ητανε ο θείος τους ο ξυλουργός,παρέα με τον εσταυρωμένο βοηθό του που έσουρνε με κόπο τον σταυρό του
-μας συγχωρείτε που αργήσαμε είπε ο εσταυρωμένος,αλλά μέχρι να μου ξεκαρφώσει τα πόδια τα αφεντικό για να κουβαλήσω το σταυρό μου,είδε κι έπαθε
-ναι αλλά δεν προσέξατε τα ροδάκια που έβαλα στο πίσω μέρος του σταυρού,συμπλήρωσε ο ξυλουργός
-δεν μπορώ να πώ,ήτανε πιο ξεκούραστα είπε ο εσταυρωμένος και ζήτησε ένα σφουγγάρι με νερό για να ξεδιψάσει
-μα ,θα τον αφήσουμε πάνω στο σταυρό βρε παιδιά σ όλο το ταξίδι?είπε ο Ναυαγιήλ ξεκολλώντας μπόλικα πούπουλα απ το φτέρωμα του
-μα τα πόδια του τα ξεκάρφωσα επεξήγησε ο ξυλουργός,θα μπορεί να περπατάει με σταυρωμένα μόνο τα χέρια
-τότε γυάλισαν για τα καλά τα μάτια του Ναυαγιήλ και βγάζοντας την ρομφαία απ τη μέση του φώναξε με τόσα ντεσιμπέλ που ακούστηκε μέχρι τα ουράνια
-την κιβωτό καπετανεύω εγώ,γρήγορα μωρόμυαλοι ξεσταυρώστε τον άνθρωπο !
-τότε τα σύγνεφα παραμέρισαν και φάνηκε η μορφή του Μεγαλοδύναμου να τον κοιτάζει χαμογελαστά
-έχεις δίκηο Ναυαγιήλ,η ρομφαία σου δεν είναι πύρινη,κι ως εκ τούτου δεν σε παίρνουνε στα σοβαρά..τσίμπα λοιπόν έναν αναπτήρα και βίρα τις άγκυρες
Σε λίγες ώρες η περιοχή είχε γιομίσει θαλασσινό νερό,αλλά μια ξύλινη πλωτή κατασκευή αχνόσβυνε στο βάθος του ορίζοντα,κουβαλώντας μέσα της τους περιούσιους και τα ζωντοβολά τους
.Ξοπίσω της ακολουθούσε δεμένος ο μώλος που πάνω του ήτανε γαντζωμένος ο νονός Βούς με τα τσιράκια του
¨ΟΣΟΙ ΕΚ ΤΩΝ ΚΥΡΊΩΝ ΚΥΡΊΩΝ ΕΠΙΒΑΤΩΝ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΝΑ ΔΕΙΠΝΗΣΟΥΝ,ΝΑ ΠΡΟΣΕΛΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑΡΙΑ ΤΗΣ ΚΙΒΩΤΟΥ.Η ΚΙΒΩΤΟΣ ΑΝΑΧΩΡΕΙ ΓΙΑ ΑΡΑΡΑΤ¨¨

Marakos

ΤΕΛΟΣ