Νωε (επεισόδιο 2)

Κείνη την εποχή στη Μέση Γή, μέσον συναλλαγής ήτανε το δυσεύρετο αλάτι,μιας και στον πυθμένα της λεκάνης υπήρχανε λίμνες μόνο με πόσιμο νερό.Για το αλάτι φροντίζανε κάποιοι εξτρίμ αναρριχητές που σκαρφαλώνανε στο χείλος της λεκάνης και το μάζευαν απ τίς ακτές του Γιβραλτάρ,εκεί δηλαδής που έσκαζε το κύμα του Ατλαντικού.Ομως στην επιστροφή, τους καταλήστευε η συμμορία του "Βούς" που στη συνέχεια το μοσχοπουλούσε στους κατοίκους της Μέσης Γής.Ετσι οι έμποροι υπολογίζανε τα πάντα με το αλάτι,έχοντας μαζί τους ένα νήπιο που χρησιμοποιούσαν την μικρή χούφτα του σαν μονάδα μέτρησης.Αυτα τα μωρά ονομαζόντουσαν "αλατόπαιδες".Με μια χούφτα τους αγόραζε κάποιος ένα τσουκάλι, πέραν του "φορου" που του επέβαλε ο αρχιληστάρχος και νονός "Βούς" με τα τσιράκια του.Τάβλεπε αυτά ο Δημιουργός και καράφλιαζε. Ούτε επάλειψη επι κεφαλής με κρεμύδα δεν τον έσωζε."θα τους πάρει και θα τους σηκώσει τους βλογιοκομένους δίποδους "μονολογούσε τσαντισμένα προσπαθώντας να συγκρατηθεί όσο γινότανε.
Τελικά αποφάσισε να βάλει το χεράκι του και να τα κάνει όλα λίμπα,αλλά τον φρενάριζε που μαζί με τα ξερά θα την πληρώνανε και τα χλωρά,δηλαδής η οικογένεια του Νώε.Ο Νωεών..Νωε..είτω.
Κάλεσε λοιπόν δυό αγγελιαφόρους του και αφού τούς υποχρέωσε να φορέσουνε αεροδυναμικά φτερά τελευταίας τεχνολογίας στέλθ, τους ξαπέστειλε στην Μέση Γή για να προειδοποιήσουν τον Νώε και την οικογένεια του για το τσουνάμι που προετοίμαζε ,ανοίγοντας ρήγμα στο Γιβραλτάρ,δηλαδής την στενή λουρίδα γής που ένωνε την πλάκα της Ευρώπης με την πλάκα της Αφρικής.
Αυτές τις πλάκες τελικά και χωρίς πλάκες ,με σεισμούς και καταποντισμούς θα τις πληρώνουνε και οι μέλλουσες γενιές και θα ψάχνονταν οι σεισμολόγοι και άκρη δεν θα βρίσκουνε.
Όταν λοιπόν προσγειώθηκαν οι δυό αγγελιαφόροι με μπόλικη ανάσχεση φτερών δίπλα στο τσαρδί του,τόν είδανε να παίζει ανέμελα και ειρηνικά τη φλογέρα του καθισμένος στο καβούκι μιας δύσμοιρης χελώνας που βαρυγκωμούσε η δύστυχη κάτω απο το υπερβολικό βάρος του. Είχε τα κιλάκια του ο Νώε,μιάς και δεν αγχωνόταν με τίποτις και δεν κουνιόταν με το παραμικρό,αφού είχε τους γιούς να ξεπατώνονται στα κτήματα και τις γυναίκες να γιομίζουνε τη γούσα του με κάθε λογής καλούδια.
"Νώε χαίρε" είπε ο πρώτος αγγελιαφόρος δίνοντας του χαμογελαστά το δεξί του φτερό για χαιρετισμό. "καλώς τα παιδιά τα πετούμενα,να σας φιλέψω λίγη τσικουδιά με φρέσκα κουκιά"?είπε εκείνος σκάζοντας ένα ηλίθιο χαμόγελο αλλά και κοντεύοντας να τον ξεπουπουλιάσει απ την πολύ χαιρετούρα.Οι αγγελιοφόροι όμως δεν πίνανε το παραμικρό σε ώρα υπηρεσίας αλλά και ο νεός Κ.Α.Κ.Α (κώδικας αεροπορικής κυκλοφορίας αγγελιαφόρων) είχε γίνει πολύ αυστηρός για τους πότες.Στίς τρείς παραβάσεις έχανες τα φτερά σου και στις τέσσερις σε ξεπουπουλιάζανε εν χορώ οι συναδελφοι σου.Ούτε συναδελφική αλληλεγγύη υπήρχε τότες αλλά ούτε και συνδικαλισμοί. Μήτε και άσυλα για να κρυφτούνε έστω και ξεπουπούλοτοι.
Ο Νώε τελικά με τα πολλά σηκώθηκε όρθιος,κάνωντας την χελώνα σπρίντερ όταν απαλλάχθηκε απ το βάρος του.
Ας μη ξεχνάμε ότι λόγω νωθρότητας αλλά και βάρους η δόλια η γυναίκα του,έλεγε πάντα ΝΟε στο σέξ ,αφου την είχε σιδερώσει τη δόλια με το ασουλούπωτο καθιερωμένο μπλονζόν του πάνω στ αχυρένιο στρώμα τους.
συνεχίζεται…

marakos